Okręgi przemysłowe Japonii

Największym okręgiem przemysłowym w Japonii jest południowe Kanto, którego ośrodkiem jest Tokio, Jokohama i położona między nimi Kawasaki. Przemysł Keihin- jak przyjęto nazywać te trzy miasta- rozszerza się na wybrzeża zatok Tokijskiej i Sagami, a także w głąb równiny Kanto, aż po jej północne krańce. Przemysł południowego Kanto, na które przypada 1/4 produkcji przemysłowej całego kraju, jest bardzo zróżnicowany. Budowa maszyn i środków transportu, elektrotechnicznego, chemicznego, naftowego, poligraficznego i precyzyjnego. Wzrasta również hutnictwo żelaza i stali. Południowe Kanto, położone w samym centrum Japonii, jest w szczególnie korzystniej symulacji transportowej- dysponuje jednym z dwóch największych portów Japonii, Jokohamą oraz drugim mniejszym tokijskim, a także lepszymi niż inne ośrodki połączenia kolejowymi i drogowymi z całym krajem.
Drugim co do wielkości okręgiem przemysłowym jest Kinki lub Kansai. Obejmuje on wschodnie wybrzeże Wewnętrznego Morza Japońskiego od Himeii poprzez Kobe, Amagasaki i Osakę aż do miasta Wakayama, a w głąb sięga do Kioto i jeziora Biwa. W centrum jego leżą dwa wielkie miasta i ożywione porty- Osaka i Kobe, zwane razem Hanshin. W transporcie lądowym Osaka dostępniejsza jest niż Tokio, rzecz jasna dla całego zachodniego pasa przemysłowego lecz również dla środkowej części wybrzeża Morza Japońskiego (Hokuriku). Kiniki , którego udział w produkcji przemysłowej całej Japonii wynosi ok. 20%, strukturą produkcji przypomina pod wieloma względami Kanto. Słabiej reprezentowany jest tutaj przemysł elektrotechniczny, precyzyjni i środków transportowych (pomimo wielkich stoczni w Kobe) natomiast w odróżnieniu do Kanto a podobnie do Nagoyi silnie rozwinięty jest przemysł włókienniczy. Ponad to Kinki jest obecnie największym w Japonii okręgiem metalurgicznym, zarówno żelaza i stali, jak i metali niezależnych. Kioto słynie z tradycyjnych wyrobów, często na wysokim poziome artystycznym jak barwione jedwabie, ceramika i inne.