DULSZCZYZNA
obłuda moralna, moralność na pokaz, hipokryzja, dbałość o pozory
bezwzględność, egoizm, kult pieniądza (chciwość, skąpstwo), prymitywizm umysłowy, pogarda dla ludzi znajdujących się niżej w hierarchii społecznej, nieuzasadnione, wygórowane mniemanie o sobie
Rodzina Dulskich, to rodzina:
-gdzie związki między ludźmi są tylko pozorne, nie ma tam związków partnerskich – nie ma tam serdeczności, miłości między matką a córkami…
-która boi się słowa „skandal” – wolno być niemoralnym, ale w „czterech ścianach”, to udawanie cnoty
-która nie daje fundamentów dzieciom – wszyscy powtórzą ten sam schemat moralności na pokaz
Życie rodziny Dulskich to czysta gra pozorów, a tytułowa bohaterka – Aniela Dulska – jest głównym cenzorem moralności, zarówno własnej, jak i cudzej.
Aniela Dulska
-matka trojga dzieci, właścicielka kamienicy we Lwowie
cechuje ją:
-moralność na pokaz – dbałość o pozory, obłuda moralna, dwulicowość,
-za skandal uważa sytuację, gdy pod kamienicę przyjeżdża karetka i wyrzuca uczciwą kobietę, która potrzebowała pomocy;
-wynajmuje natomiast mieszkanie kokocicy – kobiecie lekkich obyczajów, gdyż ta zachowuje wszelkie pozory dobrego wychowania i prowadzenia się
-bezwzględność, apodyktyczność, despotyzm wobec innych
-wyrzuca Lokatorkę; początkowo, gdy Hanka zachodzi w ciąże z jej synem, chce ją wyrzucić
-egoizm
-kosztem Hanki, chce zatrzymać syna w domu
-kult pieniądza, chciwość, skąpstwo
-oszukuje na biletach tramwajowych,
-wydziela mężowi cygara i drobne pieniądze,
-nie kupuje prasy,
-podwyższa czynsze
-czeka, aż lokatorzy wyremontują mieszkanie
-przyjmuje pod dach kokocice, bo ma pieniądze by zapłacić czynsz
-prymitywizm umysłowy
-niczym się nie interesuje,
-nie rozumie tego, co dzieje się na świecie,
-nie ma wyższych potrzeb duchowych i intelektualnych, nie czyta książek, prasy, nie chodzi do teatru, bo uważa, że to strata czasu,
-uważając się za kobietę światową, używa kilku obcych słów, których znaczenia nie rozumie („Miała secesję z konduktorem”, zamiast – scysję)
-krzykliwość, żądza władzy nad swoją rodziną, powierzchowność
Felicjan Dulski
-zupełnie podporządkowany swojej żonie, tyranizowany przez żonę
-nie ma własnego zdania
-nie liczy się w domu
-chce tylko świętego spokoju
-milczący
-bezradny
-w dramacie wypowiada tylko jedno zdanie: „A niech was wszyscy diabli!!!”
Mela Dulska
-spokojna, dobra, wrażliwa
-postać tragiczna – jest naiwna i nie orientuje się w jakiej atmosferze żyje
-nie buntuje się
Zbyszko Dulski
-zbuntowany, zabawia się, celowo szokuje
-zaczepny, wulgarny, prowokujący
-żyje beztrosko i nieodpowiedzialnie
-tchórz – jego bunt jest tylko pozorny
-jest kołtunem (ograniczonym, tępy, głupi mieszczuch, obojętny na dobro innych, bez wyższych aspiracji) i jest tego świadom
Hesia Dulska
-podobna do matki
-pogardza Hanką, bije ją i wyśmiewa się z niej
-nikim się nei interesuje
-lubi tylko tance, stroje i studentów
-zła, zepsuta, próżna
Moim zdaniem rodzina ukazana przez Gabrielę Zapolską w dramacie „Moralność pani Dulskiej” to całkowite zaprzeczenie prawdziwej rodziny. Nie ma tam ciepła, miłości, wsparcia. Ważne są jedynie pieniądze i „moralność” na pokaz.