Czy Andrzeja Kmicica mozna określić mianem rycerza?

Tematem tej rozprawki, jest pytanie „Czy Andrzeja Kmicica można określić mianem rycerza”. Moim zdaniem ten dzielny szlachcic zasługuje na takie miano, gdyż posiada mnóstwo pozytywnych cech, jakie można przypisać średniowiecznemu rycerzowi. Choć w swoim życiu popełnił kilka dużych błędów, ale wszystko robił w dobrej wierze. Oto moje argumenty, które skłaniają mnie do takiej tezy.

Po pierwsze kierował się zasadą Bóg, honor, ojczyzna, chociaż te trzy cechy miały dla niego różny priorytet ważności. Najważniejszy był dla niego Bóg, druga w kolejności ojczyzna, a na końcu honor. Taką kolejność można wyczytać z jego zachowania. I dlatego Radziwiłł dobrze wiedział, że jeśli zmusi Kmicica do przysięgi na krucyfiksie, długo się będzie zastanawiał nad jej złamaniem. A potem, gdy go zdradziecki władca przekonał, że działa w celu polepszenia sytuacji Polski, główny bohater Potopu nie martwił się tym, że traci honor w oczach innych. Dopiero potem, gdy dowiedział się, że Radziwiłł jest zdrajcą ojczyzny chciał się na nim za wszelką cenę zemścić.

Następnym argumentem jest to, że Andrzej był bardzo odważny i bohaterski. Nie czuł strachu przed porwaniem jednego z Radziwiłłów ze środka jego obozu. I chociaż szansa na powodzenie była prawie równa zeru nawet się nie zawahał. Innym przykładem jest wydarzenie, jakie miało miejsce w czasie oblężenia Częstochowskiego klasztoru. To właśnie tam Kmicic postanowił wyprawić się pod sam obóz szwedzki, gdzie rozsadził największą kolumbrynę. Niestety po tym chwalebnym czynie został pojmały przez wrogie wojska, lecz tam znowu wykazał się swoją odwagą: uciekając i zabijając poprzez tortury swojego prześladowcę.

Jak każdy rycerz, główny bohater książki był wytrwały i nie zniechęcał się niepowodzeniami. Gdy przyrzekł bogu, że w końcu dopadnie zdrajcę Radziwiłła, złapał go, chociaż ten dwa razy uciekł mu dotkliwie go raniąc. Niestety, kiedy nadeszła chwila victori Andrzeja, on nie mógł go zabić, ponieważ on przetrzymywał jego ukochaną.

Następnym argumentem jest posiadanie przez Kmicica damy serca, była nią Oleńka. Główny bohater był gotów zrobić dla niej wszystko i bardzo go bolało, kiedy ona źle o nim myślała np. wtedy gdy nie rzucił pod nogi Radziwiłła buławy. Od kiedy ją poznał nie myślał o nikim i żadna inna kobieta się dla niego nie liczyła.

Podsumowując wszystkie argumenty, jasno widzimy, że Kmicic był jednym z niewielu, prawdziwie zasługujących na miano rycerzem. I gdy bliżej przyjrzymy się jego zachowaniu okazuje się, że Bóg jest dla niego wszystkim, dla ojczyzny jest gotów zrobić wszystko, a wszystko co robi jest, w pewnym sensie, honorowe.