Charakterystyka Wertera w kontekście doznawanych uczuć.

Utwór "Cierpienia młodego Wertera został napisany przez Johana Wolfganga Goethego w latach siedemdziesiątych XVIII wieku. Powstał wtedy w Niemczech nowy romantyczny prąd literacki nazywany później "okresem burzy i naporu". Twórcy tego okresu opisywali przeżycia pełnych emocji, nadwrażliwych bohaterów. Powieść Goethego stała się przełomowym utworem tego okresu i wprowadziła do literatury werterowski typ bohatera.

Werter przyjeżdża do małego miasteczka Waldhaim. Jest urzeczony pięknem natury, dużo czyta Homera, spaceruje i nawiązuje nowe znajomości, jest przyjacielsko nastawiony do życia i ludzi, atrakcyjny towarzysko. Można nazwać go kobieciarzem. Na rzeczywistość reaguje emocjonalnie i romantycznie. Jest spokojny, beztroski, pełen nadziei w stosunku do świata.

Przełomowym momentem w jego życiu okazało się spotkanie z Lottą. Miłość do niej stała się dominującym uczuciem, które rzuciło cień na wszystkie jej dalsze poczynania. Była to miłość wielka, romantyczna i niemożliwa do spełnienia.

Werter próbuje rozpocząć nowe życie zdala od ukochanej, nie walczy o nią i nie próbuje jej czynnie zdobyć. Godzi się z sytuacją którą zastał i odchodzi. Niestety, jego kariera zawodowa nie układa się pomyślnie. Doznaje wielu przykrości i upokorzeń związanych ze swoim niskim pochodzeniem. Zniechęcony niepowodzeniami zaczyna odczuwać świat jako więzienie. Nie może zrealizować swoich planów i zamierzeń, czuje się nieszczęśliwy, nieakceptowany przez społeczeństwo. Jego nastroje gwałtownie zmieniają się od głębokiej depresji, po dominujące poczucie niesprawiedliwości i potrzeby buntu. Jednak te uczucia nie znajdują ujścia w czynach. Werter cierpi, ale nie podejmuje żadnych działań zmierzających do zmiany sytuacji.

Powrót do ukochanej i napawanie się jej obecnością nie polepsza sytuacji. Werter coraz bardziej pogrąża się w depresji i obsesyjnych myślach samobójczych. Nie widzi już sensu swego istnienia, otaczający go świat jawi mu się jako wrogi i bezduszny. Wspaniała, romantyczna miłość, która jeszcze tak niedawno go uskrzydlała, teraz stała się ponurą obsesją która przysłoniła cały świat. Jego życie wewnętrzne jest teraz bardzo intensywne – wspomina, rozpacza, godzi się z losem i zaraz potem buntuje przeciw niemu. Werter często zastanawia się nad samobójstwem, nie widzi sensu swojego życia. Nie może pokonać uczucia , które stało się destrukcyjne , i które w końcu doprowadziło go do śmierci. Nie starał się o względy Lotty, ponieważ czuł się za słaby. Poddał się bez walki.

Werter był człowiekiem o wielkiej wrażliwości. Pełen marzeń i ideałów spotyka się z bezwzględną rzeczywistością. Kobieta, którą obdarzył uczuciem wyszła za innego, a społeczeństwo w którym przyszło mu żyć okazało się zhierarhizowane i skostniałe w swych przekonaniach. Ratunkiem dla Wertera byłoby dostosowanie się do panujących regułom, ale jego wrażliwość i emocjonalna pobudliwość nie pozwoliły mu pogodzić się z rzeczywistością, prowadząc go do załamania nerwowego i przedwczesnej śmierci.

Opisany przez Goethego bohater werterzyczny odzwierciedlał przeżycia współczesnych mu ludzi, a powieść zapoczątkowała epoke romantyzmu w Europie.