Budowa i funkcje korzenia

Korzeń jest organem służącym głównie do:
- pobierania wody i soli mineralnych
- utrzymania rośliny w podłożu,

U roślin spotyka się dwa systemy korzeniowe - system palowy-> występuje u większości roślin nagonasiennych i dwuliściennych. Wyróżnia się w nim korzeń główny (rosnący pionowo w dół) oraz wyrastające z niego korzenie boczne (zazwyczaj krótsze i cieńsze od korzenia głównego - system wiązkowy-> brak w nim korzenia głównego, a u podstawy pędu wyrastają liczne delikatne korzenie o podobnej długości- korzenie przybyszowe

Modyfikacje i funkcje korzeni:
a) Korzenie spichrzowe- grube i mięsiste korzenie, magazynujące w komórkach miękiszu substancje odżywcze. Umożliwiają roślinie przetrwanie zimy oraz wzrost i rozwój jej organów nadziemnych wiosną. Przykład: marchew
b) Korzenie podporowe- korzenie przybyszowe wyrastające z łodygi nad ziemią i ukośnie wrastające w podłoże. Ich główna funkcja to dodatkowe stabilizowanie rośliny. Przykład: mangrowiec
c) Korzenie czepne- korzenie przytwierdzające rośliny do podpór, którymi w naturalnym środowisku są pnie i gałęzie drzew. Przykład: bluszczd)
Korzenie powietrzne - Korzenie swobodnie zwisające w powietrzu, wchłaniające wodę deszczową lub zawartą w powietrzu parę wodną (służy im do tego celu wielowarstwowa skórka zbudowana martwych komórek otoczonych porowatymi ścianami) Przykład: storczyk
e) Ssawki- (rośliny pasożytnicze) korzenie wrastające do tkanek rośliny żywicielskiej. Służą do pobierania wody z solami mineralnymi, a niekiedy- produktów do fotosyntezy. Przykład: jemioła
f) Oddechowe- pionowe, wystające z gleby odgałęzienia podziemnego systemu korzeniowego, służące do pobierania tlenu. Przykład: cypryśnik błotny