Antykoncepcja

Odpowiedzialne rodzicielstwo i antykoncepcja

Na samym początku chciałabym wyjaśnić co dokładnie oznacza słowo "antykoncepcja". Angielskie "conception" oznacza poczęcie a więc antykoncepcja to zapobieganie zapłodnieniu. W ostatnim czasie zaczęto twierdzić, że antykoncepcja to nie zapobieganie poczęciu a ciąży ponieważ na rynek weszły środki antykoncepcyjne stosowane po stosunku.
Opisze wszelkie możliwe sposoby antykoncepcji skupiając się jednak na antykoncepcji właściwej, czyli zapobieganiu poczęcia.

Decyzja o rozpoczęciu życia seksualnego pary powinna być obustronna i przemyślana. Niestety edukacja seksualna w polskich szkołach albo nie istnieje w ogóle, albo jest przeprowadzana niewłaściwie. Młodzi ludzie bardzo często nie zdają sobie sprawy ze skutków swojej decyzji a w wielu środowiskach seks jest nadal tematem tabu. Młodzież pozostawiona w tym temacie sama sobie musi na własną rękę edukować się w dziedzinie sposobów antykoncepcji .

ODPOWIEDZIALNE RODZICIELSTWO

Człowiek musi sam wybrać w jakim kierunku ma podążać, co czynić, lub też czego powinien unikać. Nie możemy kierować się jedynie swoimi popędami.

Encyklika Humanae vitae określa dokładnie, co znaczy odpowiedzialne rodzicielstwo:
"Biorąc najpierw po uwagę procesy biologiczne, odpowiedzialne rodzicielstwo oznacza znajomość i poszanowanie właściwych im funkcji, rozum ludzki bowiem odkrywa w zdolności dawania życia prawa biologiczne, które są częścią osoby ludzkiej (...). Uwzględniając warunki fizyczne, ekonomiczne, psychologiczne i społeczne, należy uznać, że ci małżonkowie realizują odpowiedzialne rodzicielstwo, którzy kierując się roztropnym namysłem i wielkodusznością, decydują się na przyjęcie liczniejszego potomstwa, albo też, dla ważnych przyczyn i przy poszanowaniu nakazów moralnych, postanawiają okresowo lub nawet na czas nieograniczony, unikać zrodzenia dalszego dziecka (...) do zadań odpowiedzialnego rodzicielstwa należy, aby małżonkowie uznali swe obowiązki wobec Boga, wobec siebie samych, rodziny i społeczeństwa, przy należytym zachowaniu porządku rzeczy i hierarchii wartości".

Odpowiedzialna postawa rodzicielska to postawa otwartości na życie, ale także postawa odpowiedzialności za życie i to za każde poczęte życie. Dlatego małżonkowie odpowiedzialni powinni rozważnie korzystać ze swej płodności.


Miłość małżeńska jest to zupełnie coś innego niż podejmowanie współżycia seksualnego wyłącznie w celu zaspokojenia popędu. To ostatnie nie ma nic wspólnego z miłością.

Odpowiedzialne rodzicielstwo znaczy również, w określonych okolicznościach, chcieć powiększyć własną rodzinę, ale też w ogólnym sensie oznacza odpowiedzialność. Odpowiedzialne rodzicielstwo nie jest niczym innym jak rodzajem samokontroli i samoopanowania.
Małżonkowie powołując do życia swoje dzieci, wyrażają równocześnie swoją wzajemną miłość i odwrotnie, wyrażając swoją wzajemną miłość, nie wykluczają nigdy możliwości rodzicielstwa.
Akt małżeński nie zawsze może być płodny, ponieważ prawa natury rządzące rozrodczością ograniczają płodność kobiety.

Metody rozpoznawania płodności

U małżonków wierzących stosowanie antykoncepcji czy jakikolwiek inny rodzaj ubezpłodnienia doprowadza do konfliktu sumienia: "Poczucie winy z powodu naruszenia zasad etyki małżeńskiej, przeciwnej wszelkim metodom ubezpłodnienia (antykoncepcji) współżycia małżeńskiego, odbiera radość współżycia, dyktuje bezradne usiłowania unikania go, gasi pobudzenie i pozytywne przeżywanie, pozbawia spokojnej ufności, dyktuje pretensje i rozżalenia" - pisze E. Sujak.


Co warto wiedzieć?????

Kiedy można najłatwiej zajść w ciążę?

Czyli dni względnie niepłodne. Na pierwszą fazę cyklu przypada okres tzw. niepłodności przedowulacyjnej względnej. Względnej, ponieważ nigdy nie wiadomo do końca, ile będzie trwała cała pierwsza faza, czyli kiedy pojawi się owulacja. Ten czas jest różny u różnych kobiet, może też niejednakowo przebiegać w poszczególnych miesiącach u tej samej kobiety. Czasami nie ma go w ogóle, czasami trwa nawet ponad 10 dni. Dni płodne. Przyjmuje się, że do zapłodnienia może dojść przez 9 dni w cyklu. Pięć dni przed owulacją (plemniki mogą przeżyć w drogach rodnych kobiety do 72 godzin, czyli 3 doby, dwie doby dodaje się dla pewności), W dniu owulacji i w 3 dni po (komórka jajowa posiada zdolność zapłodnienia przez 6 8 godzin, resztę czasu dodaje się dla pewności). Dni absolutnej niepłodności. Cykl kończy faza niepłodności poowulacyjnej bezwzględnej. Trwa od 4 dnia po owulacji do następnej miesiączki. To wszystko, to tylko teoria. W praktyce, zgodnie z najnowszymi badaniami, taka sytuacja występuje jedynie u 30% kobiet. Oznacza to, że pozostałe 70% ma dni płodne w innym terminie niż 10-17 dzień cyklu.


Zapłodnienie
Plemniki, uwolnione do pochwy podczas stosunku płciowego, rozpoczynają wyścig w kierunku jajowodu.
Mają do pokonania kilkunastocentymetrową trasę. Najsłabsze odpadają już na początku - giną w kwaśnym środowisku pochwy. Reszta przedostaje się przez szyjkę do macicy. Tu, w bardziej sprzyjającym środowisku zasadowym, zetkną się z enzymami, dzięki którym staną się ostatecznie zdolne do zapłodnienia. Poruszając ruchliwymi witkami przesuwają się dalej z prędkością dwóch trzech milimetrów na minutę i już po godzinie, półtorej od przeniknięcia do organizmu kobiety znajdują się u celu podróży.

Do jajowodu dociera kilkaset najsilniejszych plemników. W tym momencie wszystkie jeszcze mają jednakową szansę. Ale do zewnętrznej ściany jajeczka zbliża się najwyżej kilkanaście. Zaczynają wwiercać się w jego otoczkę, jednak do środka dostaje się zazwyczaj tylko jeden. Wówczas następuje zapłodnienie i natychmiast zmienia się skład chemiczny wokół jajeczka, co sprawia, że pozostałe plemniki obumierają.

Zapłodnione jajeczko zaczyna się dzielić, powstaje z niego kilkukomórkowy zarodek. Po około 12 godzinach od zapłodnienia zarodek rozpoczyna wędrówkę przez jajowód do macicy. Podróż trwa dwa trzy dni. Gdy dotrze do macicy, lokuje się w jej błonie śluzowej i zaczyna wysyłać sygnały hormonalne. W ich wyniku nie pojawia się miesiączka. Kobieta domyśla się, że jest w ciąży. Od zapłodnienia minęło około dwóch tygodni.



Wpływ antykoncepcji na trwałość małżeństwa

„Nakłaniam propagatorów sztucznych metod do rozważenia następstw. Każde stosowanie tych metod na szerszą skalę może spowodować rozerwanie więzi małżeńskiej i rozwiązłość seksualną.” Mahatma Gandhi, 1925. Czy M. Gandhi, wielki przywódca Indii, nie był prorokiem, kiedy w 1925 r. wypowiedział te słowa? W USA upowszechnianiu się świadomości antykoncepcyjnej towarzyszył systematyczny wzrost rozwodów. I tak: w 1910 roku - 1 rozwód przypadał na każde 11 małżeństw, w 1925 roku - 1 rozwód przypadał na każde 7 małżeństw, w 1965 roku - 1 rozwód przypadał na każde 4 małżeństwa, w 1970 roku - 1 rozwód przypadał na każde 3 małżeństwa, w 1977 roku - 1 rozwód przypadał na każde 2 małżeństwa.
Metody naturalne


Powstrzymywaniu się od współżycia.

Najskuteczniejsza ze znanych metod antykoncepcji. Tania. Dostępna dla każdego. Łatwa w stosowaniu. Brak objawów ubocznych. Brak przeciwwskazań do jej stosowania. Popierana przez Kościół Katolicki
Metoda objawowo-termiczna

Metoda ta polega na unikaniu współżycia w czasie dni uważanych za płodne. Jest ona połączeniem kilku metod. Dni płodne wyznaczamy opierając się na: codziennej obserwacji śluzu szyjkowego (metoda Billingsa) mierzeniu podstawowej temperatury ciała (metoda termiczna) obliczaniu okresu płodnego (metoda kalendarzowa) Początek okresu niepłodności przedowulacyjnej wyznaczamy na podstawie metody rytmu oraz na podstawie metody Billingsa. Jeśli wyliczone terminy różnią się od siebie, to jako obowiązujący przyjmujemy wcześniejszy. Koniec okresu płodności a początek okresu niepłodności absolutnej wyznaczamy również przy pomocy metody rytmu i metody Billingsa. Jeśli wyliczenia różnią się od siebie to jako dzień początku okresu niepłodności przyjmujemy dzień późniejszy. Dla wielu kobiet w początkowej fazie stosowania ta metoda wydaje się bardzo skomplikowana i złożona jednak w miarę upływu czasu przestaje to być problemem.


Metoda Billingsów


Oobserwacji śluzu, metoda owulacji. Metoda ta polega na unikaniu współżycia w czasie dni uważanych za płodne. Dni płodne wyznaczamy opierając się na codziennej obserwacji śluzu szyjkowego. Na podstawie jego konsystencji oceniany jest aktualny "stan płodności". Śluz wytwarzany jest przez gruczoły szyjki macicy. Jest niezbędny do zapłodnienia. Umożliwia przeżycie plemnikom zapewniając im właściwe ph. środowiska. Oceniać należy cechy śluzu w okolicy przedsionka pochwy. Obserwacji można dokonywać o dowolnej porze dnia, ale jedna zawsze w taki sam sposób. Ważna jest też regularność prowadzonych obserwacji. Celem prowadzonych obserwacji jest ustalenie czasu płodnego i niepłodnego. Obserwując śluz możemy wyróżnić kilka okresów w czasie cyklu miesięcznego: Okres niepłodności przed jajeczkowaniem. Występuje zaraz po ustąpieniu krwawienia miesięcznego. Składa się z dwóch etapów: Etap I, suchy: charakteryzuje się......brakiem śluzu ! Kobieta odczuwa przez kilka dni suchość w okolicy przedsionka pochwy oraz zewnętrznych narządów płciowych. Etap ten może nie wystąpić ! i będzie to objaw jak najbardziej prawidłowy. Etap II : przez kilka dni pojawia się lepka, gęsta i skąpa wydzielina nie zmieniająca się przez kilka dni. Okres płodny. Początek okresu płodnego sygnalizuje pojawienie się śluzu o nowych cechach. Jest on jasny, gładki, śliski, przezroczysty i daje się wyciągnąć w nitki. Towarzyszy mu uczucie wilgotności i śliskości w okolicach zewnętrznych narządów płciowych. W przypadku cykli krótkich, śluz tego typu może się pojawić w ostatnich dniach krwawienia lub tuż po miesiączce. Opisana tu zmiana charakteru śluzu jest sygnałem zbliżającej się owulacji (wyprzedza ją o około 6 dni). Szczyt płodności. Ostatni dzień w którym możemy stwierdzić objawy opisywane w poprzednim punkcie poprzedza dzień owulacji (ok. 24 godziny). Okres po jajeczkowaniu. Po owulacji śluz znów staje się gęsty, lepki i nieprzejrzysty. Czasami również zanika zupełnie i nie występuje już aż do miesiączki. Jeśli w ciągu 3 dni od dnia szczytu śluz ponownie stanie się jasny, rozciągliwy i przezroczysty to świadczy to o opóźnieniu jajeczkowania. Kiedy współżyć: Okres niepłodności przedowulacyjnej występuje w czasie okresu niepłodności przed jajeczkowaniem czyli aż do wystąpienia śluzu zwanego płodnym (jasny, gładki, śliski, przezroczysty i dający się wyciągnąć w nitki) Okres niepłodności poowulacyjnej występuje od czwartego dnia po szczycie płodności. Zalety całkowicie obojętna dla zdrowia dopuszczona i akceptowana przez Kościół Katolicki Wady: konieczność powstrzymywania się do współżycia wymaga samodyscypliny, sumienności i dokładności w wykonywaniu pomiarów możliwość wystąpienia kłopotów z interpretacją objawów. niska skuteczność (szczególnie w przypadku braku wprawy) Skuteczność Wskaźnik Pearla dla tej metody wynosi 0,5 - 40,0 w zależności od prawidłowego opanowania zasad, zrozumienia i sumienności stosowania metody.
Metoda termiczna

Metoda ta polega na unikaniu współżycia w czasie dni uważanych za płodne. Dni płodne wyznaczamy opierając się na następujących założeniach: w czasie II fazy cyklu ciałko żółte wytwarza progesteron, który działając na ośrodek termoregulacji powoduje wzrost podstawowej temperatury ciała o owulacji świadczy wyższa temperatura ciała w ciągu 3 kolejnych dni w porównaniu do 6 dni poprzedzających WYZNACZANIE DNI PŁODNYCH krok 1. Należy mierzyć temperaturę ciała codziennie. Pomiaru dokonuje się tym samym termometrem, przez 5 minut, w jamie ustnej, pochwie lub odbytnicy (ale stale w tym samym miejscu) bezpośrednio po obudzeniu się po 6-8 godzinnym leżeniu, stale o tej samej godzinie. Różnica czasu pomiaru o więcej niż 1 godzinę może mieć wpływ na skuteczność metody. krok 2. Wyniki pomiarów nanosimy na wykres krok 3. Znajdujemy fazę niskich temperatur występującą w I fazie cyklu i kreślimy linię poziomą o 0.5 Co powyżej najwyższej temperatury tej fazy. krok 4. 3 pierwsze dni, które występują po przejściu wykresu przez linię wykreśloną w kroku 3 uznajemy za ostatnie dni płodne cyklu, a dni od 4 dnia do pierwszego dnia miesiączki uznajemy za okres niepłodności poowulacyjnej Należy pamiętać że: Korzystając z samej metody termicznej można jedynie wyznaczyć termin owulacji po fakcie jej wystąpienia. W związku z czym możliwe jest jedynie ustalenie terminu rozpoczęcia okresu niepłodności poowulacyjnej. W celu określenia okresu niepłodności przedowulacyjnej można skojarzyć metodę termiczną z metodą kalendarzową. Można również wyliczyć ilość dni niepłodnych w I fazie cyklu znając długość trwania najkrótszego cyklu i najkrótszej I fazy cyklu czyli fazy niskich temperatur określanych na podstawie minimum 12 ostatnich cykli. Od najkrótszego cyklu odejmujemy 19 dni, a od najkrótszej fazy niskich temperatur 6 dni. Otrzymana liczba stanowi ilość dni niepłodnych poczynając od I dnia miesiączki. Jeżeli odejmując otrzymamy dwie różne liczby to dla większego bezpieczeństwa wybieramy mniejszą PRZYKŁAD: Jeżeli najkrótszy cykl to 27 dni, a najkrótsza I faza cyklu wynosi 13 dni to: 27-19=8 13-6=7 Czyli 7 dni poczynając od I dnia miesiączki stanowi fazę niepłodności przedoowulacyjnej Zalety: całkowicie obojętna dla zdrowia dopuszczona i akceptowana przez Kościół Katolicki Wady: konieczność powstrzymywania się do współżycia wymaga dużej samodyscypliny, sumienności i dokładności w wykonywaniu pomiarów duża podatność na błąd spowodowany zafałszowaniem wyników na skutek chorób zakaźnych i infekcji przebiegających z podwyższeniem temperatury ciała. możliwość wystąpienia kłopotów z interpretacją wykresu. w 10-20% cykli nie obserwuje się dwufazowego przebiegu wykresu temperatury co świadczy o braku owulacji (cykl bezowulacyjny), a może być mylące w ocenie i interpretacji. Skuteczność: Wskaźnik Pearla dla tej metody wynosi 0,3 do 17,3 w zależności od sumienności i dokładności przeprowadzanych pomiarów i ich interpretacji.

Metoda kalendarzowa

Metoda rytmu, kalendarzyk małżeński, metoda Ogino-Knausa Polega na unikaniu współżycia w czasie dni uważanych za płodne. Dni płodne wyznaczamy opierając się na następujących założeniach: Jajeczkowanie następuje na 14 dni przed miesiączką z możliwością wystąpienia 2 dni wcześniej lub później. Plemniki są zdolne do zapłodnienia przez około 48 do 72 godzin od stosunku (ejakulacji) Komórka jajowa żyje około 24 godzin po owulacji WYZNACZANIE DNI PŁODNYCH 1. Należy notować długości 6 - 12 cykli (im więcej tym lepiej) 2. Spośród obserwowanych cykli należy wybrać dwa : najdłuższy i najkrótszy. 3. Aby otrzymać pierwszy dzień płodny cyklu odejmujemy od ilości dni najkrótszego cyklu 18 dni. 4. Dni cyklu (od pierwszego dnia miesiączki) poprzedzające pierwszy dzień płodny uznajemy za niepłodne. 5. Aby otrzymać ostatni dzień płodny cyklu należy od ilości dni najdłuższego cyklu odjąć 11 dni. 6. Dni występujące po ostatnim dniu cyklu (aż do miesiączki) uznajemy za niepłodne. PRZYKŁAD 1.Zaobserwowaliśmy cykle o ilościach dni: 28,29,28,27,29,30 2.Najdłuższy cykl 30 dni, najkrótszy cykl 27 dni. 3.27-18=9 dziewiąty dzień cyklu jest więc pierwszym dniem płodnym. 4.Dni od początku miesiączki aż do 8 dnia włącznie uznajemy za niepłodne. 5.30-11=19 dziewiętnasty dzień cyklu jest ostatnim dniem płodnym. 6.Dni cyklu poczynając od 20 aż do pierwszego dnia miesiączki uznajemy za niepłodne. WNIOSEK: w celu uniknięcia poczęcia należy unikać współżycia między dziewiątym a dziewiętnastym dniem cyklu (z tymi dniami włącznie) Komu można polecić: Metoda ta wymaga ogromnej samodyscypliny oraz współpracy obojga partnerów. Nadaje się ona dla kobiet miesiączkujących regularnie i prowadzących unormowany i spokojny tryb życia. Komu nie można polecić: Metoda ta nie jest polecana kobietom miesiączkującym nieregularnie, prowadzących nieuregulowany, stresujący tryb życia; bezpośrednio po porodach i poronieniach, w czasie chorób i podróży Zalety: nie wymaga stosowania żadnych dodatkowych środków całkowicie obojętna dla zdrowia dopuszczona i akceptowana przez Kościół Katolicki Wady: konieczność powstrzymywania się do współżycia wysoki współczynnik Pearla czyli zawodność metoda te jest już uznawana za historię (opracowana w latach 1932-34), a nie za godne polecenia zabezpieczenie.

Karmienie piersią


Lactational amenorrhea method Wykorzystuje fakt czasowej "niepłodności" występującej podczas karmienia piersią po porodzie. W czasie karmienia piersią dziecko ssąc powoduje pobudzenie wydzielania oxytocyny i prolaktyny. Prolaktyna powoduje wydzielanie mleka oraz hamuje owulację. Aby metoda była w pełni efektywna muszą być spełnione następujące warunki: dziecko nie ma więcej niż 6 miesięcy nie wystąpiła jeszcze miesiączka dziecko jest karmione wyłącznie piersią czyli: karmienie "na żądanie", jednak nie rzadziej niż co 4 godziny w ciągu dnia i co 6 godzin w ciągu nocy bez dokarmiania dziecka Jeśli powyższe warunki są spełnione to ryzyko zajścia w ciążę wynosi ok. 2 % czyli wskaźnik Pearla dla tej metody to 2.



Metody sztuczne
Do tzw. sztucznych metod zapobiegania ciąży zaliczamy nastepujące: antykoncepcja wewnątrzmaciczna antykoncepcja hormonalna techniki współżycia metody mechaniczne metody chemiczne
Mechanizm działania metod sztucznych przebiega kilkutorowo i polega na: Zapobieganiu przenikaniu plemników do pochwy i/lub szyjki macicy: metody mechaniczne, metody chemiczne, antykoncepcja hormonalna, technika współżycia Niszczeniu plemników które już dostały się do pochwy: metody chemiczne, antykoncepcja wewnątrzmaciczna Zapobieganiu zagnieżdżenia się zapłodnionej komórki jajowej w macicy: antykoncepcja wewnątrzmaciczna, antykoncepcja hormonalna Zapobieganiu uwalnianiu komórek jajowych: antykoncepcja hormonalna
Tabletki antykoncepcyjne

W czasie przyjmowania antykoncepcji hormonalnej pod postacią tabletek należy pamiętać o kilku ważnych sprawach: jeśli wystąpią u was bóle głowy z zaburzeniami widzenia należy natychmiast przerwać przyjmowanie tabletek i skontaktować się z lekarzem jeśli rozpoczniecie pierwsze opakowanie od pierwszego dnia miesiączki to pełną ochronę antykoncepcyjną otrzymujecie wraz z pierwszą tabletką jeśli rozpoczniecie pierwsze opakowanie później, niż pierwszego dnia miesiączki to przez 7 kolejnych dni powinniście stosować dodatkowe metody antykoncepcji (środki mechaniczne, chemiczne) tabletki działają również w czasie przerwy pomiędzy opakowaniami przedłużenie przerwy pomiędzy opakowaniami nawet o jeden dzień prowadzi do drastycznego spadku skuteczności antykoncepcyjnej preparatu - poziom hormonów potrzebnych do zablokowania owulacji (a takie jest przecież główne działanie tabletek) utrzymuje się na "skutecznym" poziomie przez 7 dni przerwy. Jednak po tym czasie zaczyna spadać. Jeśli nie zaczniecie nowego opakowania, to może dojść do owulacji. Największe niebezpieczeństwo polega na tym, że wasz błąd działa również wstecz - jeśli w ciągu ostatnich dni doszło do stosunku to na właśnie uwolnioną komórkę jajową mogą już czekać plemniki. tabletki prawidłowo (czytaj regularnie) przyjmowane zapewniają bardzo wysoki poziom zabezpieczenia - stosowanie dodatkowych zabezpieczeń pod postacią np. prezerwatywy, wydaje się bezcelowe czas wchłaniania się tabletki z przewodu pokarmowego to 3-4 godziny, jeśli przed upływem tego czasu doszło do wymiotów czy silnej biegunki przyjmij dodatkową tabletkę w czasie przerwy pomiędzy opakowaniami może nie wystąpić krwawienie. Nie musi to zaraz być oznaką ciąży. Tak czasami się zdarza i nie ma w tym nic niepokojącego. Jeśli natomiast nie pojawi się kolejne krwawienie to należy skontaktować się z lekarzem
Hormonalna zastrzyki
Głębokie wstrzyknięcia domięśniowe progestagenów podawane co 8(NET EN)lub 12(DPMA) tygodni.

Pierwszą iniekcje podaje się do 5 dnia cyklu.
Jeśli pierwsza iniekcja jest podana 1. dnia cyklu - efekt antykoncepcyjny jest natychmiastowy, w przeciwnym wypadku (podanie po 2 dniu cyklu) przez 8 dni należy stosować dodatkowe środki zabezpieczające np. środki mechaniczne, chemiczne
Charakterystyczny jest brak wzrostu ryzyka zachorowań na raka wątroby, szyjki macicy
W polsce dostępny jest preparat Depo-Provera podawany co 3 miesiące.
Zalety: wysoka skuteczność - wskaźnik Pearla 0-1 (DPMA) i 0.4-2 (NET EN) brak związku z aktywnością seksualną zmniejsza bolesność miesiączek zmniejsza ryzyko ciąż pozamacicznych mniejsze krwawienia miesiączkowe - aż do zatrzymania krwawień 5 krotny spadek ryzyka zachorowania na raka endometrium (błona śluzowa macicy)
Wady:
nieregularne i przedłużające się krwawienia bóle i zawroty głowy trądzik mdłości torbiele jajników przyrost masy ciała
W antykoncepcji zastosowanie znalazły dwie grupy hormonów: estrogeny i progestageny. Progestageny hamują wydzielanie LH przez co hamują samo jajeczkowanie zmieniają konsystencje śluzu szyjkowego, tak że staje się on nieprzepuszczalny dla plemników zmieniają budowę błony śluzowej macicy, czyniąc ją mniej podatną na przyjęcie zapłodnionej komórki jajowej do implantacji zmniejszają kurczliwość jajowodów oraz ilość komórek rzęskowych w nich się znajdujących co powodują zwolnienie transportu komórki jajowej i plemników w jajowodach (im później się spotkają tym mniejsza szansa na zapłodnienie) Estrogeny zwiększają czułość organizmu na progestageny, przez co było możliwe zmniejszenie ilości progestagenów w tabletce, przy cały czas zachowanym efekcie antykoncepcyjnym hamując wydzielanie FSH zapobiegają wzrostowi pęcherzyka w jajniku, a co za tym idzie hamują owulacje
Implanty
Sześć pręcików z Silasticu (polimer), wielkości zapałki, wszczepianych na 5 lat pod skórę przedramienia, uwalniających średnio 40 ug progestagenów na dobę.


Prezerwatywa


Zasady stosowania prezerwatyw: Należy stosować jedynie prezerwatywy dobrej jakości. Do takich nie należą prezerwatywy produkcji polskiej. Zakładać prezerwatywę na członek przed jakimkolwiek kontaktem narządów płciowych (wydzielina z członka wydzielana przed wytryskiem może zawierać plemniki zdolne do zapłodnienia) Unikać mechanicznego uszkodzenia prezerwatywy w czasie przechowywania (noszenie w portfelach, kieszeniach), otwierania opakowania (szczególnie przy rozdzieraniu opakowania zębami lub palcami z długimi paznokciami) Chronić prezerwatyw przed kontaktem z substancjami niszczącymi gumę Przechowywać prezerwatywy w temperaturze pokojowej. Unikać przechowywania w wysokich temperaturach, noszenia w kieszeniach. W przypadku niedostatecznego zwilżenia pochwy należy stosować substancje nawilżające, unikając negatywnie działających na gumę. W czasie nakładania, jeśli prezerwatywa zakończona jest specjalnym zbiorniczkiem, należy ucisnąć go palcami, aby usunąć znajdujące się w nim powietrze (w zbiorniczku tym mieści się nasienie po wytrysku). W przypadku braku takiego zbiorniczka należy zostawić odrobinę miejsca, nie zakładając prezerwatywy ściśle na koniec członka. W przeciwnym wypadku nasienie może rozlać się wewnątrz prezerwatywy wokół członka grożąc wylaniem się na zewnątrz lub zsunięciem prezerwatywy z członka. Trzymając jedną ręką za koniec prezerwatywy, przytknięty do żołędzi, drugą ręką należy rozwijać prezerwatywę na członku aż do całkowitego jej rozwinięcia. Po stosunku należy wycofać członka z pochwy zanim zwiotczeje, przytrzymując brzegi prezerwatywy, chroniąc ją w ten sposób przed zsunięciem i rozlaniem się nasienia. Po stosunku należy sprawdzić stan prezerwatywy, czy nie doszło do jej uszkodzenia. Każdą prezerwatywę można używać tylko raz. Po zdjęciu prezerwatywy należy unikać kontaktów narządów płciowych. Zużyte prezerwatywy należy wyrzucać do śmieci (mało zabawnie wyglądają walające się na trawnikach wokół bloku lub w zapchanej toalecie)
Substancje uszkadzające gumę prezerwatyw:
Oliwka dziecięca (15 minutowy kontakt gumy z oliwką zmniejsza jej wytrzymałość aż o 90%) Wazelina Gyno-Pevaryl Gyno-Dactarin Nystatyna krem Ortho-Gynest Ortho Dienoestrol Cyclogest Ecostatin Fungilin Nizoral
Zalety:
Do natychmiastowego zastosowania Nie ma wpływu na karmienie piersią Może być stosowana jako uzupełnienie innych metod antykoncepcyjnych Ogólnie dostępne, bez recepty Brak skutków ubocznych Znacznie zmniejszają ryzyko zakażenia chorobami przenoszonymi drogą płciową jak HIV/AIDS, WZW B Niska cena przy krótkotrwałym stosowaniu Może przedłużać czas stosunku i poprawiać erekcję Angażuje mężczyznę w sprawy antykoncepcji Zmniejsza ryzyko neoplazji nabłonka szyjki macicy i raka inwazyjnego szyjki macicy
Wady:
Działanie jest związane z aktywnością seksualną - zaburza spontaniczność (choć niektórzy potrafią włączyć ją jako element gry...) Obniża doznania seksualne Dość droga metoda przy dłuższym stosowaniu i spełnieniu warunku stosowania jedynie dobrej jakości prezerwatyw Skuteczność metody jest w dużej mierze zależna od staranności stosowania - wskaźnik Pearla od 2 do 15 (przy wybitnie starannym stosowaniu może być niższy od 1) Możliwość wystąpienia uczulenia na lateks u obojga partnerów Możliwość wystąpienia "wady fabrycznej" trudnej do wykrycia przed stosunkiem (w przypadku uszkodzenia prezerwatywy podczas stosunku należy zastosować metody alarmowe)
Metody chemiczne
Mechanizm działania metod chemicznych polega na uszkadzaniu ściany komórkowej plemników co prowadzi do ich obniżonej zdolności ruchu oraz zapłodnienia. Dodatkowo stanowią trudną do przebycia barierę mechaniczną.

Pod względem składu chemicznego wszystkie są do siebie bardzo podobne, zawierają substancje czynną nonoxynol-9ubstancje zawarte w tych preparatach nie uszkadzają gumy z których wykonane są prezerwatywy. Pod względem postaci możemy podzielić je na: zole (pianki) - gotowe do użycia natychmiast, umieszczane w pochwie przy pomocy specjalnego aplikatora.
W Polsce niedostępne. globulki - rozpuszczające się w pochwie do pianki. Od momentu założenia do pochwy do pełnego rozpuszczenia, a co za tym idzie i skuteczności, należy odczekać ok. 15 minut. Przy każdym kolejnym stosunku należy zakładać kolejną globulkę.
W Polsce dostępne: Patentex, Patentex-Oval, Kolpotex-230 (duża dawka Nonoxynolu-9 w globulce), Kolpotex-Oval, Preventex kremy - gotowe do natychmiastowego użycia, umieszczane w pochwie przy pomocy specjalnego aplikatora nakręcanego na tubę.
W Polsce dostępne: Delfen płyny - do płukania pochwy po stosunku
W Polsce dostępne: Prezerwer
Zalety:
Do natychmiastowego zastosowania Nie ma wpływu na karmienie piersią Może być stosowana jako uzupełnienie innych metod antykoncepcyjnych. Ogólnie dostępne, bez recepty Brak skutków ubocznych Zwiększają zwilżenie pochwy, tzw. "poślizg" Działanie antywirusowe - zmniejszenie ryzyka zakażenia chorobami wirusowymi przenoszonymi drogą płciową jak HIV/AIDS, WZW B
Wady:
Ograniczona skuteczność - wskaźnik Pearla 5-20 Uczucie zabrudzenia Wymaga stosowania przy każdym stosunku. Wymaga odczekania 15-20 minut. W przypadku dość częstego stosowania - wysoki koszt. Bardzo rzadko występujące uczulenia na składniki preparatów
Wkładka wewnątrz maciczna
Polega na umieszczaniu w jamie macicy tzw. wkładek wewnątrz macicznych o różnych kształtach i budowie zwanych popularnie "spiralami".



Najczęściej wkładki mają kształt spirali, powyginanej litery S lub litery T.
Wkładka wykonana jest z tworzywa sztucznego, często z dodatkiem miedzi.
Część wkładek zawiera w swoim trzonie kapsułkę uwalniającą stopniowo hormony.
Wkładkę przy pomocy specjalnego aplikatora umieszcza lekarz w jamie macicy. Nitki przymocowane do wkładki po jej założeniu, zostają przycięte na krótko i znajdują się w ujściu zewnętrznym szyjki macicy. Pozwalają skontrolować czy znajduje się ona we właściwym miejscu.
Większość wkładek nasycona jest solami baru co umożliwia ich uwidocznienie na zdjęciach Rtg.



Zasada działania wkładek wewnątrzmacicznych: Jak każde ciało obce wkładka wewnątrzmaciczna powoduje stan zapalny. W związku z tym w macicy pojawia się duża ilość leukocytów - białych ciałek krwi, które niszczą plemniki oraz często również komórkę jajową. Leukocyty niszcząc endometrium (błonę śluzową macicy) zapobiegają zagnieżdżaniu się zapłodnionej komórki jajowej w jamie macicy, co powoduje wydalenie jej wraz z krwią w czasie miesiączki. Większość obecnie stosowanych wkładek zbudowana jest z użyciem drutu miedzianego, który zwiększa jej skuteczność. Miedź mając właściwości miejscowo drażniące pozwala na zmniejszenie rozmiarów samych wkładek, a co za tym idzie ograniczenie niektórych objawów ubocznych. Nie stwierdzono natomiast negatywnego wpływu miedzi na stan i zachowanie plemników, ani na proces zapłodnienia. Wkładki uwalniające hormony -
Wokół dłuższego ramienia umieszczona jest kapsułka uwalniająca stałą dawkę hormonów - progestagenów mających dodatkowo działanie podobne do mini tabletki progestagenowej: zagęszczenie śluzu szyjkowego, zmianę grubości endometrium, a co za tym idzie utrudnienie zagnieżdżania się komórki jajowej, hamowanie jajeczkowania - 25% kobiet stosujących tą wkładkę nie jajeczkuje. Ze względu na fakt podawania hormonu domiejscowo, z pominięciem wątroby, potrzebne są do wywołania właściwego efektu mniejsze jego dawki
Skuteczność
Skuteczność tej metody jest wysoka. Wskaźnik Pearla wynosi 0,3-2,1 a dla wkładek uwalniających hormony nawet 0,1.
Przeciwskazania
podejrzenie ciąży zapalenie przydatków zakażenie w obrębie miednicy mniejszej krwawienie z dróg rodnych o nieznanej etiologii wcześniejsze epizody ciąży pozamacicznej zmniejszona odporność organizmu np. AIDS czy leczenie immunosupresyjne uczulenie na składniki wkładki przebyte bakteryjne zapalenie wsierdzia lub ciężkie zakażenia miednicy małej u kobiet z nieprawidłowościami anatomicznymi serca lub po wszczepieniu sztucznej zastawki. endometrioza
Wady:
nieprawidłowe krwawienia bolesność ryzyko przebicia ściany macicy, penetracji do jelit czy pęcherza moczowego zwiększone ryzyko poronienia w przypadku zajścia w ciążę
Zalety:
wysoka skuteczność (Wskaźnik Pearla wynosi 0,3-2,1 a dla wkładek uwalniających hormony nawet 0,1) brak stwierdzonych niepożądanych działań ogólno ustrojowych prawie 100% możliwość cofnięcia efektu antykoncepcyjnego brak związku z aktywnością seksualną wysoka łatwość dostępu brak wpływu na pokarm kobiecy
Rozpoznawanie ciąży
Testy ciążowe
W aptekach jest dostępnych wiele testów ciążowych. Do nabycia bez recepty. W cenie od 7 do 25 złotych.

Zasada działania wszystkich testów opiera się na wykrywaniu w moczu podjednostki gonadotropiny kosmówkowej czyli hCG. hCG jest hormonem niezbędnym do powstania łożyska i wytwarzanym od pierwszych dni ciąży. W zależności od czułości testu możemy wykrywać ciąże już po upływie kilku dni od momentu zapłodnienia. Ponieważ duży procent ciąż (do 50%) ulega poronieniu w czasie najbliższej miesiączki, robienie testu zbyt wcześnie może być przyczyną fałszywego alarmu. Najlepiej więc zrobić test około tygodnia od momentu w którym powinna wystąpić miesiączka.
UWAGA !!!
Wynik testu nie jest ostateczny. Zdarzają się wyniki fałszywie dodatnie jak i fałszywie ujemne.
badanie usg
Badanie USG jest pewną i szeroko dostępną metodą rozpoznawania ciąży. Nie powoduje żadnych skutków ubocznych u płodu.

Przy jego pomocy można rozpoznać ciąże już w 5 tygodniu w zależności od typu aparatu. Ok 24 tygodnia można stwierdzić płeć dziecka. Badanie to zalecane jest 3-4 krotnie w czasie ciąży.
przy jego pomocy można: stwierdzić obecność ciąży określić wiek ciąży określić z dużym prawdopodobieństwem płeć dziecka określić czy ciąża rozwija się prawidłowo wykryć część wad rozwojowych ocenić stan płodu
wykrywanie i rozpoznawanie

Ciążę można rozpoznać na podstawie występujących różnych objawów, mniej lub bardziej charakterystycznych dla ciąży lub na podstawie przeprowadzonych badań i testów.

Pamiętajcie, że objawy te nie pojawiają się natychmiast po zapłodnieniu. Listy w których opisujecie częste oddawanie moczu, mdłości i wymioty, bolesność sutków w kilka dni po dniu w którym powinna wystąpić miesiączka świadczy raczej o zbytnim przewrażliwieniu, niż o obecności ciąży.
Objawy możemy je podzielić na:
Objawy domyślne ciąży.
Nudności i skłonności do wymiotów. Wymioty poranne. Zmiany łaknienia - tzw. zachcianki. Zawroty głowy i omdlenia. Zaparcia. U kobiet palących - niechęć do palenia. Częste oddawanie moczu.
Objawy prawdopodobne.
Zatrzymanie miesiączki. Powiększenie sutków. Zasinienie przedsionka pochwy. Rozstępy ciążowe na brzuchu, pośladkach i udach. Pigmentacja linii pośrodkowej ciała i wzmożona pigmentacja brodawek sutkowych.
Objawy pewne ciąży.
objawy pewne ciąży występują dopiero w drugiej jej połowie i należą do nich: Wyczuwanie części płodu Wyczuwanie ruchów płodu
Środki awaryjne
Zdarzają się takie sytuacje, kiedy nagle okazuje się, że środki przez Was zastosowane okazały się nie wystarczające (pęknięta prezerwatywa, nieudany stosunek przerywany), obliczenia błędne lub zwyczajnie, zapomnieliście o stosowaniu jakichkolwiek... Kiedy zaczniecie się martwić, denerwować i użalać nad swym losem, nie róbcie tego zbyt długo...
Czas działa na Waszą niekorzyść!
Jeszcze można uratować sytuację...
To czas i miejsce na antykoncepcje "po stosunku". Nie planowanej ciąży w takich przypadkach można uniknąć na kilka sposobów: preparaty hormonalne założenie wkładki wewnątrzmacicznej (spirali)
hormonalna 2 skladnikowe
Tabletki zawierające estrogen i progesteron w różnych dawkach w zależności od ich typu i rodzaju.
Najskuteczniejsza w chwili obecnej szeroko dostępna metoda antykoncepcyjna.

Zasada działania
Podawanie jednocześnie estrogenów i progestagenów daje łączny efekt w postaci:
blokowania owulacji - w prawie 100% przypadków owulacja nie występuje zagęszczanie śluzu szyjkowego - śluz szyjkowy staje się nieprzepuszczalny dla plemników zmiana budowy endometrium - błona śluzowa macicy nie jest w stanie przyjąć zapłodnionej komórki jajowej (w przypadku gdyby w jakiś sposób doszło do zapłodnienia nie dojdzie do implantacji, czyli zagnieżdżenia się zarodka w macicy) zwolnienie transportu jajowodowego - wydłuża się czas do spotkania komórki jajowej i plemników, a jak wiadomo czas życia komórki jajowej jest dość krótki, im później się spotkają tym mniejsza szansa na zapłodnienie.
Podział
Tabletki hormonalne dwuskładnikowe można podzielić na kilka grup ze względu na zawartość hormonów w poszczególnych tabletkach tego samego opakowania.
Zmiana zawartości hormonów w poszczególnych tabletkach tego samego opakowania miała być bardziej naturalna, miała naśladować naturalne wahania hormonów w czasie cyklu. Okazało się jednak, że wahania poziomów hormonów są źle tolerowane sporą grupę kobiet, a obecność kilku rodzajów tabletek w opakowaniu powoduje komplikacje w zrozumieniu przez pacjentki sposobu właściwego ich stosowania, a co za tym idzie częste błędy i związany z tym wzrost wskaźnika Pearla.
Tabletki jednofazowe (monofazowe) - wszystkie tabletki w opakowaniu zawierają taką samą ilość hormonów, taka jest większość dostępnych na rynku preparatów (między innymi Cilest, Harmonet, Logest, Minulet) Tabletki dwufazowe - w opakowaniu są dwa rodzaje tabletek z różną zawartością hormonów. Pierwsze tabletki zawierają same estrogeny, lub z niewielką ilością progestagenów, a drugie tabletki estrogeny i progestageny. Pacjentka przyjmuje kolejno tabletki serii pierwszej, a następnie po ich zakończeniu tabletki serii drugiej po których następuje 7 dni przerwy (dostępny w Polsce z tej grupy Anteovin) Tabletki trójfazowe - w opakowaniu znajdują się trzy rodzaje tabletek z różną zawartością hormonów. Środkowa seria zawiera najczęściej zwiększoną dawkę estrogenów, a kolejne serie zawierają coraz większe dawki progestagenów.
Zalety
bardzo wysoka skuteczność antykoncepcyjna - wskaźnik Pearla 0,01-0,02 metoda wygodna w użyciu - brak związku z aktywnością seksualną wysoka odwracalność efektu antykoncepcyjnego - już od następnego cyklu zmniejszenie krwawień miesiączkowych oraz dolegliwości związanych z zespołem napięcia przedmiesiączkowego zmniejszenie ryzyka wystąpienia ciąży pozamacicznej i torbieli jajnika zmniejszenie ryzyka wystąpienia raka jajnika, raka endometrium (błony śluzowej macicy), oraz nowotworów łagodnych piersi zmniejszenie częstości występowaniu zapaleń miednicy mniejszej (PID) wzrost regularności cykli
Wady
możliwość wystąpienia skutków ubocznych i związanych z nimi działań niepożądanych możliwość obniżenia skuteczności podczas przyjmowania niektórych leków nie chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową konieczność regularnego przyjmowania może być dla niektórych kłopotliwa
Przeciwskazania
ciąża nadciśnienie tętnicze choroba zatorowo-zakrzepowa u pacjentki i w rodzinie choroba niedokrwienna serca choroby układu krążenia u pacjentki i w rodzinie zaburzenia krzepliwości choroby wątroby - wzw, marskość, stłuszczenie zaawansowana lub długotrwała cukrzyca bóle migrenowe powodujące ogniskowe objawy neurologiczne krwawienia z dróg rodnych z nie znanych przyczyn długotrwałe unieruchomienie planowane zabiegi chirurgiczne palenie papierosów - szczególnie u pacjentek po 35 roku życia
W nagłym wypadku
Pękła prezerwatywa
Jeśli pękła prezerwatywa... W tej dość niezręcznej sytuacji są różne możliwości: zastosować antykoncepcje "po stosunku" zacząć się przyzwyczajać do myśli o roli rodziców... (35% szansy) spać spokojnie, pewnie nic się nie stało... (65% szansy) A na przyszłość zastanówcie się nad jakąś skuteczniejszą metodą lub zacznijcie używać prezerwatyw lepszej jakości!
ru486

W czasie wczesnej ciąży ciałko żółte ciążowe wydziela progesteron, którego zadaniem jest powstrzymywanie macicy przed skurczami.

RU486 zawiera antyprogesteron, który powoduje hamując działanie progesteronu pozwala na skurcze macicy. Dodatkowo stymuluje wydzielanie prostoglandyn, substancji wzmagających czynność skurczową macicy, powodując poronienie.
RU486 nie jest preparatem zapobiegającym ciąży!
Jest on preparatem indukującym poronienie i jako taki jest w naszym kraju zabroniony zgodnie z ustawą "O ochronie życia poczętego...".
Dostępny jest w niektórych krajach Europy Zachodniej jak Szwecja, Wielka Brytania, Francja.


Metoda yuzpe
W przypadku stosunku bez zabezpieczenia, w sytuacji awaryjnej, gdy nie macie pod ręką Postinoru, lub nie stać Was na tak drogi preparat, można wykorzystać zwykłe dwuskładnikowe tabletki antykoncepcyjne dostępne na naszym rynku.

Należy jak najwcześniej po stosunku (jednak nie później niż 24 godziny) przyjąć 4 tabletki jednego z preparatów zawierających 30-35 ug Estrogenów (np. Cilest, Femoden, Marvelon, Microgynon, Minulet, Rigevidon, Triquilar) lub 2 tabletki jednego z preparatów zawierających 50 ug Estrogenów (np. Anteovin, Gravistat, Loveston, Minisiston, Restovar).
Po 12 godzinach procedurę należy powtórzyć.
Ta zwiększona dawka hormonów:
hamuje uwalnianie komórki jajowej zagęszcza śluz szyjkowy utrudniając drogę plemnikom utrudnia zagnieżdżenie się zarodka (działanie poronne) Nie należy stosować jako rutynowej antykoncepcji.
Należy pamiętać o komponencie poronnej działania tej metody
Postinor
Jest to środek zawierający bardzo dużą dawkę levonorgestrelu, syntetycznego progestagenu.
Obecnie sprzedawany pod nową nazwą Postinor DUO.




Działa następująco:
opóźniania proces owulacji (jeśli jeszcze do niego nie doszło) zagęszcza śluz w szyjce macicy, co utrudnia dostęp plemnikom. utrudniani zagnieżdżenie zapłodnionej komórce jajowej (jeśli do zapłodnienia doszło)-działanie poronne.
Dostępny jest w większości aptek i tylko na receptę.
Opakowanie zawiera 2 tabletki i kosztuje ok. 55-60PLN.
W przypadku stosunku bez zabezpieczenia należy przyjąć 1 tabletkę, jak najwcześniej po stosunku, jednak nie później niż 72 godziny. Późniejsze przyjęcie tabletki znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia. Jeśli przujęcie pierwszej tabletki nastąpiło później niż 1 godzinę po stosunku, to po 12 godzinach należy przyjąć drugą tabletkę.

Zalety: wysoka skuteczność - wskaźnik Pearla 0.2-1 długotrwały efekt antykoncepcyjny - ok. 5 lat szybki powrót płodności po usunięciu zmniejsza ryzyko ciąż pozamacicznych stały poziom hormonu we krwi
Wady:
niska dostępność metody w Polsce (nie została zarejestrowana) zdarzające się problemy z usunięciem odczyny miejscowe i "wędrowanie" implantów pod skórą nieregularne i przedłużające się krwawienia bóle i zawroty głowy trądzik mdłości torbiele jajników przyrost masy ciała


Jak antykoncepcja wpływa na życie intymne?


Życie seksualne stanowi naturalną część wzajemnych kontaktów kobiety i mężczyzny. Czułe pieszczoty, zmysłowa przyjemność płynąca z kontaktu z ciałem kochanego człowieka, wspólne zdobywanie kolejnych szczytów rozkoszy, to fizyczne dopełnienie tego co łączy dwoje ludzi w sferze uczuciowej.

Natura jest jednak niesprawiedliwa i to przede wszystkim kobieta obarczona jest następstwami życia seksualnego. Biorąc aktywny udział w życiu seksualnym kobieta musi pamiętać o możliwości zajścia w ciążę, będącej wyrazem jej potencjalnej płodności.



Bowiem wszystkie nasze zachowania seksualne bez względu na bogactwo form wywodzą się ze wspólnego korzenia jakim jest rozrodczość. Źródło naszych zachowań seksualnych stanowi jedna z podstawowych cech żywej materii, jaką jest zdolność do rozmnażania. Niezależnie od tej genezy pożądanie seksualne i potrzeba rozrodcza wzięły rozbrat już wiele tysięcy lat temu. W toku rozwoju ewolucyjnego i społecznego człowieka pierwotny instynkt rozmnażania się został zmodyfikowany. Narządy seksualne nadal mogą służyć rozrodczości, ale zarządzająca nimi seksualność zadomowiła się w naszych umysłach i niekoniecznie używać tychże narządów w tym właśnie celu. Wraz z rewolucją naukowo - techniczną , a co za tym idzie stylem życia człowieka, zmieniały się również jego poglądy na rolę seksu.



Kontakt seksualny oznacza zaspokojenie potrzeby miłości, bliskości, czułości i ciepła. Wiele kobiet podejmuje współżycie seksualne z partnerem nie z powodu zaspokojenia pragnień seksualnych, lecz po to aby wzbogacić wspólne życie uczuciowe z kochanym i kochającym człowiekiem . Człowiek chce czerpać radość z kontaktów seksualnych, natomiast pragnie unikać niepożądanej ciąży. Jeśli kobieta miała nie być sprowadzona do powtarzających się raz po raz ciąż, a mężczyzna do roli niewolnika w służbie przybywającego raz po raz potomstwa należało opracować odpowiednie środki zaradcze.



I w tym celu opracowywane są już od wieków metody regulacji urodzeń. Pod pojęciem antykoncepcji rozumie się sposoby postępowania chroniące przed ciążą bez konieczności powstrzymywania się od stosunków płciowych. Abstynencja płciowa jako alternatywa antykoncepcji jest nie do przyjęcia przez kochających się dwoje ludzi , jest również wbrew naturze i zagraża zarówno trwałości związku, jaki i zdrowiu psychicznemu partnerów. Współczesne techniki antykoncepcyjne zlikwidowały lęk przed niepożądanym dzieckiem i kobieta nie musi już się bać się skutków swobody seksualnej. Oddzielenie seksu od rozrodu dokonało się w pełni. Społeczeństwo stało się dzięki temu zdrowsze w wymiarze fizycznym i psychicznym. Antykoncepcja służy zarówno kobiecie jak i jej mężczyźnie, po to aby ich dziecko przyszło na świat wtedy, gdy jest najbardziej oczekiwane. Gdy jest ogromną radością, a nie kłopotem. Mają oni możliwość dokonania wyboru w najkorzystniejszym dla siebie okresie. Niepożądane, pozbawione opieki dzieci to nieszczęście tej ziemi.



Dzięki antykoncepcji partnerzy nie obawiając się niepożądanej ciąży, mogą podczas kontaktu seksualnego skupić się na wzajemnych oczekiwaniach, głęboko przeżywać stan pełnej bliskości. Nawzajem wsłuchiwać się w swoje doznania.



Sterowanie własną płodnością to nieuchronna konieczność współczesnej kobiety począwszy od dnia inicjacji, aż do zakończenia menopauzy. Wybór metody antykoncepcyjnej zależy od wielu czynników : wieku , stanu zdrowia, liczby ciąż i porodów, wykształcenia kobiety, religijności. Metoda antykoncepcji musi być skuteczna, lecz również całkowicie bezpieczna dla kobiety. Decyzja, który sposób zapobiegania ciąży stosować , jest indywidualną sprawą partnerów. Zawsze jednak powinna być konsultowana z lekarzem.



Historia prezerwatywy
Prezerwatywa podobno została wynaleziona gdzieś na "Środkowym Wschodzie" około 2.000 lat temu, znali ją podobno już starożytni Egipcjanie, jej wizerunków dopatrywano się również na prehistorycznych malowidłach w jaskini Les Combarelles we Francji.
Jako osłonka służąca ochronie przed chorobami wenerycznymi pojawiła się w 1564 r. w opisie włoskiego medyka Gabriela Fallopplo, który pokusił się również o przeprowadzenie badań nad skutecznością tego, płóciennego wówczas wynalazku, na 1100 mężczyznach. W wyniku doświadczeń medyka, żaden z mężczyzn nie uległ zakażeniu, niewiele jednak wiadomo na temat metodologii jego badań.
Po płótnie, które z pewnością nie mogło spełniać roli materiału używanego dla celów antykoncepcji, przyszła kolej na naturalne osłonki. Podobno Portugalczycy, docierający w XVI i XVII w. do Japonii opowiadali, że bardzo rozpowszechnione w tym kraju są prezerwatywy robione z rybich pęcherzy.
Pod koniec XVII w. zastąpiły je prezerwatywy z jelit owiec i jagniąt, o ponoć wysokiej skuteczności zapobiegania chorobom wenerycznym i niepożądanym ciążom.
Niektóre źródła podają, że wynalazł je chirurg londyński dr Conton, a zrobione były z wysuszonych jelit jagnięcych, przed użyciem nasączanych - w celu nadania im elastyczności - lnianym olejem. Inne, że był to John Condom, albo Condon, a może Quondam i nawet trudno jest orzec, czy chodzi o tę samą, czy o całkiem inną osobę. Jednak osobą, dzięki której ponoć prezerwatywa otrzymała nazwę 'condom' był pułkownik Condum, który wprowadził ją do obowiązkowego wyposażenia dowodzonego przez siebie regimentu Gwardii Królewskiej.
Według innych danych źródłowych, kondomy powstały we Francji, w miasteczku Condom, jako wynalazek tamtejszych rzeźników, którzy w ten sposób mieli "udoskonalić stosowanie błon zwierzęcych".
Bardzo niewiele zmieniło się przez blisko 200 lat. Dopiero w drugiej połowie XIX w. Charles Goodyear wynajduje metodę uzyskiwania gumy, zwaną wulkanizacją i zaczyna używać gumy do produkcji prezerwatyw. Są one zbyt drogie i nie są wystarczająco szczelne, by chronić przed chorobami i przypadkową ciążą. Nadal więc powszechniejsze zastosowanie znajdują środki naturalne - błony zwierzęce oraz prezerwatywy z cienko wyprawionej skóry jagnięcej, wymagającej zwilżenia przed użyciem. Tym razem olej lniany zostaje zastąpiony przez środek plemnikobójczy. Nadal jednak prezerwatywy służą przede wszystkim jako środek zapobiegający chorobom, nie zaś środek antykoncepcyjny.
Produkowane z naturalnej gumy w Stanach Zjednoczonych od 1888 r., sprzedawane przez domokrążców, sprzedawców ulicznych, czyścicieli butów, w opakowaniach z półnagimi syrenami nie znajdowały zbyt wielu nabywców.
W roku 1916 Morill Youngs wpadł na pomysł, by prezerwatywy sprzedawać w aptekach i te, produkowane przez siebie konsekwentnie tam rozprowadzał. Nadanie prezerwatywom nowego, higienicznego wizerunku pociągnęło za sobą wzrost wymagań co do jakości i wkrótce kupowanie ich poza aptekami stało się niemożliwe. Zgodnie z nakazem rządu federalnego, jakość prezerwatyw testowano, zaś ograniczenia dotyczące sprzedaży przejęte zostały także przez inne państwa.
Popularność prezerwatyw wzrosła w znaczącym stopniu, gdy do ich wyrobu zaczęto stosować lateks. Stały się one mocniejsze, bezpieczniejsze, mimo że cieńsze. Stały się też przyjemniejsze w użyciu. W odróżnieniu od gumowych, nie mają spojeń, a lateks daje się łatwo formować. Produkcja jest jednak wielce skomplikowana. Lateks jest produktem naturalnym, sokiem z drzew kauczukowych, które uzyskać można dopiero od siedmioletnich drzew. Później, po dodaniu środków wulkanizujących i uformowaniu, prezerwatywy przechodzą wiele badań. Po nich, jeśli spełniają określone normy, uzyskują potrzebne atesty. Można więc powiedzieć, że historia pojedynczej, współczesnej prezerwatywy jest równie skomplikowana jak historia jej rozwoju.
Jednak największy wzrost zainteresowania prezerwatywami odnotowujemy od czasu, gdy zaczyna gwałtownie wzrastać ryzyko zakażenia wirusem HIV, wywołującym chorobę współczesności - AIDS. Prezerwatywa jest jak dotąd najlepszym, chociaż i tak niedoskonałym zabezpieczeniem przed tą ciągle śmiertelną chorobą.
...w roku 1997, w Proimpex-ie została wynaleziona prezerwatywa z seksometrem.