"Makbet" - William Szekspir

Makbet jest szkockim rycerzem króla Dunkana. Powszechnie szanowany, oddaje państwu niemałe zasługi. Doskonały rycerz, wiernie walczy u boku swego władcy, wygrywając kolejne potyczki. Właśnie powraca wraz ze swym przyjacielem Bankiem z kolejnej wojny. Za swą odwagę i zwycięstwa został uhonorowany kolejnymi tytułami i posiadłościami. Na wrzosowisku rycerze spotykają czarownice, które przepowiadają Makbetowi objęcie tronu Szkocji. Zaskoczony rycerz w liście do żony opisuje całą przygodę. Kiedy Makbet wraca do domu, Lady Makbet namawia go do zabicia pracowitego króla i przejęcia tronu. Rycerz nie chce jednak zostać mordercą, choć przepowiednia czarownic zdążyła w nim zakiełkować myślą o posiadanie nieograniczonej władzy. Teraz jednak próbuje przeciwstawić się żonie, tłumacząc jej, że obdarzony wieloma zaszczytami, nie musi posuwać się do zbrodni, aby spełniać swoje ambicje. Posądzony przez małżonkę o zniewieściałość, decyduje się jednak na popełnienie morderstwa.Król Dunkan odwiedza Makbetów w ich posiadłości, chcąc w ten sposób uhonorować wiernego rycerza. Nocą Makbet zakrada się do pokoju króla i zabija go. Zostaje wybrany władcą Szkocji, ale nie od tego czasu nie może już zaznać spokoju. Dręczą go senne koszmary, widzi zjawy, jest przekonany, że zbrodnia wyjdzie na jaw. Mimo, że spełnia swój zamiar i zostaje władcą państwa, nie jest w stanie dobrze pełnić swej funkcji, opętany strachem i wyrzutami sumienia. W rezultacie zleca zbójcom modrderstwo swego przyjaciela, Banka, który jest świadkiem przepowiedni czarownic. Podczas wydanej w zamku uczty zachowanie Makbeta zdradza chwiejność jego stanu psychicznego. W końcu postanawia jeszcze raz spotkać się z czarownicami. Te uspokajają: nie grozi Makbetowi nic, dopóki las Birnam nie podejdzie pod zamek; nie zabije go nikt, kogo zrodziła kobieta. Powinien tylko wystrzegać się Macduffa. Tymczasem w Szkocji głośno już o okrucieństwie Makbeta, w panowie szkoccy zastanawiają się, jak poskromić okrutnego władcę. Makbet zleca zabójstwo Macduffa, ale zbrodniarze zabijają jego syna.Lady Makbet popada w obłęd i popełnia samobójstwo, jednak to już nie ma dla Makbeta żadnego znaczenia - zajęty swymi lękami i strachem przed utratą władzy, nie jest w stanie rozpaczać po śmierci żony.Wojska panów szkockich, których zbroje dla niepoznaki przebrane są w gałęzie drzew, podchodzą pod zamek Makbeta. Do posiadłości króla wdziera się Macduff i walczy z tyranem. Makbet jeszcze ma nadzieję - przecież nie może zginąć z ręki kogoś, kogo zrodziła kobieta. Macduff jednak stwierdza, że został zrodzony poprzez cesarskie cięcie. Zabija Makbeta, jego głowę zatyka na włóczni i wynosi przed zamek. Nowym władcą Szkocji zostaje Malcolm, syn Dunkana. Szekspir w swym dramacie pokazał tragedię człowieka, który dokonuje w życiu najgorszego z możliwych wyborów. Ten szkocki rycerz mógł mieć wszystko - zaszczyty,sławę, piękny zamek, łaskawość króla, kochającą żonę. Wiedziony niedobrą ambicją, daje namówić się najpierw podszeptom czarownic, a następnie żonie, której wydaje się, że władza będzie dla Makbeta tym, co da mu szczęście. Jak bardzo się pomyliła, widać niedługo - Makbet nie jest w stanie pełnić swej funkcji, opętany strachem i powracającym w wyobraźni widokiem zamordowanych. W rezultacie postanawia zabić po raz kolejny i kolejny. Małżeństwo Makbetów rozpada się, bo nie są oni w stanie znieść ciężaru popełnianych win. Makbet próbuje tłumaczyć swe postępowanie absurdem świata, wyreżyserowanego przez idiotę, ale jest to tylko rozpaczliwa próba samousprawiedliwienia się. Inaczej niż Edyp, Makbet nie walczy z losem, poddaje się najgorszym instynktom. I przegrywa, tracąc życie, godność i dobre imię.