Odwołując się do zamieszczonych fragmentów tekstu oraz całego utworu Ustal, czego Marlow dowiaduje się podczas podróży o sobie.

„Jądro ciemności” autorstwa Josepha Conrada jest opowieścią o drodze Białego Człowieka na Czarny Ląd. Tekst ma na celu ukazanie prawdziwych przyczyn kolonizacji krajów afrykańskich.
Główny bohater utworu udając się w podróż odkrywa tajemnicę ziemskiego piekła.

Podróż ta początek ma w Brukseli, gdzie obojętni na losy bliźniego biurokraci, ośmielają się stanowić o życiu drugiego człowieka. Autor w utworze ten aspekt opisuje w niezwykle wymowny sposób. Osoby biorące udział w tym procederze są jakby nieobecne, odizolowane od realnego świata, ich twarze nie prezentują żadnych emocji, są obojętne. Uderzające jest to, że mimo wiedzy, którą posiadali nie przeciwstawiali się złu, lecz je podtrzymywali.

Kolejne odwiedzone przez głównego bohatera miejsca i poznani nowo ludzie odsłaniają prawdziwe oblicze procesu kolonizacji. Nie jest ono jednak pozytywne, lecz zatrważające. Wysłannikami diabła byli kolonizatorzy, którzy fałszywie głosili, iż pragną poszerzać horyzonty i szczepić nowe idee wśród zatrzymanych w „starym świecie” mieszkańców Afryki. Faktycznie byli żądni pieniędzy i ich mocy. Nowo odkryte kraje kryły bogactwa naturalne, a także przerażonych ludzi, którzy pod groźbą śmierci stawali się niewolnikami obłudnego wybawcy i nauczyciela. Chciwość, hipokryzja i oportunizm to prawdziwe cechy ludzi, którzy pogrążeni w czeluściach biurokratycznego świata ośmielali się rządzić losem drugiego człowieka.

Kongo- stacja, która jest punktem kulminacyjnym podróży Marlowa. Miejsce to sprawia, iż sam bohater czuje się jak w piekle. Tubylcy skuci żelaznymi łańcuchami są niewolnikami „demonów” , błąkają się po „jaskini szatana” i oczekują na niegodną śmierć.

Podróż głównego bohatera nie jest podróżą tylko w aspekcie geograficznym, ale także duchowym i mentalnym. Wszystko czego doświadcza pozwala mu poznać samego siebie, obrać odpowiedni dla niego kierunek, a także ustalić zgodną z jego filozofią gradację wartości.
Każde nowe wydarzenie kształtowało psychikę Marlowa. Znacząco jednak na bohater wpłyną widok „dzikich” tubylców, którzy w charakterystyczny dla siebie sposób integrowali się, tworzyli niczym nieskażoną, czystą wspólnotę. Widok owych ludzi był na początku dla mężczyzny szokiem. Ich odmienność i prymitywność względem wykształconych, białych ludzi budziła zdumienie w oczach bohatera. Jednak po chwili refleksji zrozumiał on, iż ci ludzie niosą prawdę. Ich postępowanie miało szczere motywacje. Nie byli okryci fałszem i złudnym blichtrem. Marlow przekonał się zatem, że nie wszystko w świecie swoje źródło czerpie ze zła.
Kolejnym ważnym wydarzeniem w życiu głównego bohatera było poznanie historii i osoby Kurtza, który był ucieleśnieniem szatana. Syn Europy, który miał poszerzać horyzonty okazał się potworem bez krzty szacunku dla ludzkiego życia. Rządza pieniądza sprawiła, iż stracił on poszanowanie właściwych wartości, odebrała mu sposób racjonalnego myślenia. Kurtz jako wydobywca niezwykle cennej kości słoniowej zyskał renomę i prestiż, jego pozycja była niezwykle silna, a władza nieograniczona. Pod tym względem imponował głównemu bohaterowi, urzekały go silna osobowość, a także pewność podejmowanych decyzji. Zaznaczyć trzeba, iż Marlow nie akceptował kierunku jakim Kurtz podążał, intrygowała go specyfika bycia tegoż bohatera. Niezwykłym piętnem na psychice Marlowa odciska się śmierć Kurtza. Głos umierającego wyraża całą prawdę o jego czynach, które dowodzą całkowitej sprzeczności między głoszonymi przez niego ideami a rzeczywistością. Mimo wszystko ostatnie słowa Kurtza są swoistego rodzaju pociechą dla Marlowa. Sądzi on, iż konający zrozumiał krzywdy jakie wyrządził światu. To właśnie docenia i to ma dalszy wpływ na jego losy, a także utrzymanie pamięci o Kurtzu. Istotne są słowa „ Pan Kurtz nie jest dla mnie bóstwem” , ale w głębi duszy zadziwia go jak syn nowej ziemi mógł upaść do rangi bestii i krwawej zmory? Cóż sprawiło, ze Kurtz stał się barbarzyńcą, który chciał być jakoby „bogiem murzynów”.
Zadziwiające jest dlaczego Marlow broił dobrego imienia Kurtza? Wydaje się on być bohaterem, który nie byłby w stanie podjąć trudu walki o prawdę.

Reasumując sądzę, iż dla głównego bohatera Charciego Marlowa podróż ta obfitowała w nowe doświadczenia, obdarowała go wiedzą. Marlow poznał tajemnice świata i jego złożoność, odkrył na nowo samego siebie, a także nauczył się być silnym i wytrwałym człowiekiem.