Na podstawie podanych fragmentów "Nie-Boskiej Komedii" przedstaw Pankracego jako tragicznego bohatera dramatu Zygmunta Krasińskiego.

Bohater tragiczny w epoce romantyzmu jest związany z jej filozofią.Otóż romantycy tragizm bohatera postrzegali jako jego wewnętrzne rozdarcie. Ciągłe zderzenia pomiędzy jednostką a zbiorowością czy postępem a tradycją zmuszają go do tego, że ciągle musi dokonywać wyborów, które w końcu i tak doprowadzą do jego klęski. Bohater tragiczny jest w stanie oddać wszystko za to aby jego idee się spełniły, nawet życie.
Takim właśnie bohaterem jest Pankracy, przywódca rewolucjonistów. Walczą oni w zemscie za doznane krzywdy i upokorzenia. O tym, że jest to przywódca świadczy to iż musi podejmować wiele ważnych decyzji wybierając spośród wielu możliwości. Stawanie przed częstymi wyborami to jedna z cech bohatera tragicznego. Pankracy to człowiek opanowany i inteligentny. Sposób modulacji głosu i dopasowana do niego gestykulacja sprawia, że jego wypowiedzi są dla wszystkich zrozumiałe. Dzięki tej umiejętności jest człowiekiem bardzo szanowanym.Jako lider tłumu ma świadomość, że jego pozycja jest bardzo ważna i wielka. To człowiek stanowczy i konsekwentny w dążeniu do wyznaczonych celów o czym mówi fragment „chwili jednej zwątpienia pomieszania nie dojrzeć”. Wygląd bohatera świadczy o tym, że dużo myśli. Mimo że wszyscy słuchają go i wykonują jego polecenia to tak naprawdę nikt nie rozumie jakie są jego plany i zyskał on tylko naśladowców. Pankracy pragnie zrobić coś dla nich aby mogli sami uprawiać ziemię i prowadzić dostatnie życie lecz rewolucjoniści widzą tylko zemstę i jedzenie. Jak wyznaje później Leonardowi tylko połowa pracy została wykonana. Wie, że aby odkupić winy za dzieło zniszczenia którego dokonał musi teraz dokonać stworzenia. Jest świadom, żestworzenie to musi być tak owocne aby w podwójnie wynagrodziło ludziom straty. Gdy Leonard mówi, że Bóg im pomoże, Pankracy stwierdza, że za dużo krwi zostało w tym miejscu przelane aby Bóg się zmiłował. W tym momencie ukazuje mu się Jezus Chrystus w postaci mściciela wsparty na szabli. Blask Syna Bożego symbolizuje prawdziwą potęgę Boga, powala Pankracego na kolana. Wypowiadając słowa „ Galilaee, vicitsi!” co oznacza „Galilejczyku, zwyciężyłeś!” umiera. Tym samym ponosi klęskę, gdyż od samego początku wyrzeka się Boga i chce być najważniejszy na świecie. Przegrywa jednak z Jezusem.
Pankracy może być porównany do Mojżesza, który doprowadził lud Boży do Ziemi Obiecanej lecz sam nie jej nie zasmakował. Podobnie jak i jemu ludzie zaufali Pankracemu i powierzyli mu swój los. Jednak działania jakie prowadził aby osiągnąć cel były zbyt niszczące aby osiągnąć cel. Jest to bohater tragiczny, ponieważ nie udało mu się wykonać jego planu