Drzewa.

Od ponad 210 milionów lat drzewa żyją na Ziemi. Pierwsze były olbrzymimi, zdrewniałymi roślinami wytwarzającymi zarodniki, przodkami paproci i widłaków. Dzisiejsze drzewa to duże wytwarzające nasiona rośliny o zdrewniałym, wyprostowanym pędzie zwanym pniem. Drzewa przyczyniają się do utrzymania równowagi w atmosferze, stabilizują glebę, wielu organizmom zapewniają pożywienie, a dla człowieka są źródłem drewna. Drzewa dzieli się na trzy grupy: drzewa iglaste, liściaste oraz palmy. Drzewa żyją długo, wiele gatunków dożywa nawet 200 lat, a sosna długowieczna (Pinus longaeva) może żyć nawet ok. 4 tys. lat. Każdego roku korony drzew zwiększają swoje rozmiary. Gałęzie i pędy powiększają swoją długość poprzez podział komórek stożka wzrostu - tkanki twórczej umieszczonej w osłoniętych łuskami zakończeniach pędów. Pień i gałęzie stają się grubsze w wyniku podziałów warstwy komórek zwanej miazgą (kamibium). Co roku powstaje wokół pędu nowy pierścień przyrostu rocznego. Drzewo składa się z pnia podtrzymującego jego koronę, gałęzie, na których osadzone są owoce, kwiaty lub szyszki, oraz korzeni, które mocuję drzewo w glebie. Z niej to wraz z wchłanianą wodą drzewa pobierają potrzebne składniki mineralne. Woda wędruje z korzeni przez pień do korony, a stamtąd z powrotem płyną cukry wyprodukowane w liściach w procesie fotosyntezy. Pnie i gałęzie pokryte są warstwą korkowej, wodoodpornej kory. Pod korą znajduje się warstwa łyka (floem). Kora chroni wrażliwe łyko przed skrajną temperaturą, a także przed szkodliwym działaniem grzybów oraz szkodników. Najwyższym żyjącym drzewem iglastym na świecie jest sekwoja wiecznie zielona rosnąca na kalifornijskim wybrzeżu w Ameryce Północnej (ponad 111 m wysokości). Najwyższym drzewem liściastym jest natomiast przedstawiciel gatunku eukaliptusa królewskiego. Najwyższe mogą mierzyć około 110 m wysokości (kiedy zmierzono ścięte okazy, podobno miały 130-150m).