Nie-boska Komedia-

GENEZA

1.prezntacja postaci
a) Hrabia Henryk- mąż- poznajemy go w chwili ślubu, ma 21 lat. Wybitnie uzdolniony poeta, przez to ma poczucie wyższości, pogardza innymi. Pycha prowadzi go do klęski w życiu osobistym. Zaiązek z przeciętną, ale kochającą go kobitą szybko go nudzi, poszukuje kochanki idealnej i odnajduje ją w Dziewicy, która okazuje się sztaanem. Widząc tragedię, która dotyka jego rodzinę Mąż wyrzeka się poezji. Przeżywa wiele tragedii: śmirć żony, kalectwo syna, na konic sam Hrabia umiera.
b) Orcio- syn Henryka i Marii. Jest obdarzony poetyckim geniuszem. Jest zbyt dojrzały jak na swój wiek, słaby psychicznie, stoi na granicy świata rzeczywistego iświata duchów. Dziecko zapada na ślepotę. Dziecko jest symbolem ideału poety( dzicko- przeznaczone do kontaktu ze światem andprzyrodzonym, ślepota-niepospolity gniusz potycki.)
c) Maria- prosta, kochająca, oddana małżonkowi kobieta. Bardzo pzreżywa odejście męża z Dziewicą (symbolizującą poezję). Błogosławi Orcia aby został poetą zapewniając mu miłośc ojca, jednak geniusz poetycki staje się dla Orcia przeklństwem. Maria modli się równiż, aby smaa stała się poetką, jednak natchnienie poetyckie dopowadza ją do szaleństwa i smierci.

2.interpretacja tytułu:
Początkowo tytuł brzmiał"mąż", ale poeta zminił tytuł nawiązując do "boskiej komedii" Dantego. Tytuł "nie-boska komedia" intrpretowany jest na wiele sposobów:założenie, że poeta chciał pokazać działania ludzi, jako nie boski cynnik dziejów, ntualni, że wydarzenia w utworze dzieją się pzreciwko Bogu, wbrw jego woli. Analogię do utworu Dantego można zauważyć zarówno w motywie wędrówki (cz. III- Przechszta oprowadza Henryka po obozie rwolucjonstów tak jak Dantejski Wergiliusz i Beatrycze oprowadzali po zaświatach). wizyta Hrabiego w obozie i sceny, jakie tam widiz przypominają dantejskie piekło.

3. podział utworu.
Utwór spełnia wymagania gatunkowe dramatu romantycznego. Pod względem tematycznym utwór dzieli się na zasadnicze części:
1.(akt I i II)-drmat rodzinny, ukazuje rozterki i losy Hrabiego jako męża i poety
2.(akt III i IV)-dramat społeczny
Obydwie części łący postać Hrabiego oraz kilku bohaterów drugoplanowych.

4.problmatyka
Problematyka to rola poezji i obrazu poety w utworze oraz pzredstawienie rewolucji.

ROLA POTY I POEZJI
Krasiński ukazuje typ poety nieszcęśliwego i typ poety błogosławionego: Poetą niesczęśliwym jest mąż który podążył za szatańskim wcieleniem poezji. Źródłem nieszczęścia poety jest jest niemożność dokonania wierenego prekazu poetyckiego, tego co się czuje. ("przez ciebie płynie strumień piekności, lecz ty nie jesteś pięknością"). Orcio zbliżony jest do ideału poety błogosławionego. Zyje on w świecie poezji i żyje poezją, ma ogromny talnt poetycki, ale za wszytsko płaci zdrowiem. Krasiński okonuje próby zcalenia życia z poezją, przeciwstawia poezji romantycznej ideał życia, a słanie miłości bliźniego. Krasiński twidzi więc, ze poezja może być ideałem, pieknem, świetością i natchnieniem Boga(jak twierdzili romantycy), ale może być też fałszem, źródłem nieszcęść i [przekleństwem.

tragizm- konflikt równożednych wartości moralnych, w wyniku któego jednostka działająca świadomię w imię wielkiego i szlachtnego celu skazana jest na klęskę.

HARAKTRYSTYKA OBOZU REWOLUCJI I ARYSTOKRACJI

obóż rewolucjonistów:
Rewolucjonistami są chłopi, rzemieślnicy, robotnicy fabryczni, lokaje. Rewolucja przedstawiona w utworze jest powszechna i totalna. Skierowana jest przeciwko „Bogom, królom i panom”, a więc przeciwko klasom posiadającym oraz przeciwko wszystkim dotychczasowym wartościom: religii, filozofii i sztuce. Klasy biorące w niej udział wymierzą wprawdzie sprawiedliwość klasom posiadającym – ale równocześnie zastąpią dawne zbrodnie nowymi, na miejscu dawnej nierówności wprowadzą nową.
Obraz przerysowany. Przedstawicile: Pan Kracy, Przechszta, Leonard

obóz arystokracji:
Obóz arystokratów chroni się w Okopach św. Trójcy, ostatniej twierdzy feudalizmu. Zgromadzili się tam hrabiowie, baronowie, książęta i bankierzy. W obozie tym, szukającym rozpaczliwie ratunku nawet za cenę własnego poniżenia, jedynym człowiekiem honoru okazał się hrabia Henryk. Zarzuty skierowane przez Pankracego wobec arystokratów okazały się słuszne – gnębią oni swoich poddanych, przepędzają młodość na kartach, nie interesują się losem ojczyzny. Arystokracja jest zepsuta i odchodzi już w przeszłość, ale na koniec musi za swe zbrodnie krwawo zapłacić. Świadom tego jest również hrabia Henryk, ale mimo to postanawia objąć dowództwo Okopów Św. Trójcy. Staje się w ten sposób ostatnim obrońcą starego porządku społecznego i religii.
obraz bardzo obiktywny.

zakończenie:
Kiedy widzimy, że w wielkiej wojnie pomiędzy arystokracją a masami robotniczymi zwyciężają ci drudzy, a ich przywódca sięga po władzę absolutną, na przeszkodzie staje mu sam Bóg. W ten sposób autor dał upust swojemu przekonaniu, że człowiek nie został powołany do tego, by samozwańczo zmieniać świat na lepsze (pozornie), ale do tego by żyć z nim w zgodzie.Warto zwrócić uwagę na fakt, iż Chrystus, którego ujrzał Pankracy, w niczym nie przypominał dobrotliwej i łagodnej postaci, jaką znamy z Nowego Testamentu.
"Nie-Boska Komedia" kończy się popłnienim pzrez Hrabiego samobójstwa, aby ochronić swój honor.

HISTORIOZOFIA

historiozofia- filozofia dziejów

Heglizm dramatu Krasińskiego:
-teza: Hrabia Henryk
-antyteza: Pan Kracy
- synteza: Chrystus
W starciu obu równorzędnych racji wygrywa tzrecia, nadrżedna racja- Chrystusowa.

"NIE-BOSKA KOMEDIA" JAKO DRAMAT ROMANTYCZNY
1.odrzucenie zasady 3 jedności:
-Akcja nie rozgrywa się w przeciągu jednego dnia, ale w ciągu kilkunastu lat. Widać to najlepiej na Orciu, którego w pierwszych scenach nie ma nawet na świecie, a w ostatniej części ginie jako nastolatek.
-Akcja dramatu toczy się też w więcej niż jednej lokacji: w kościele, w domu, w szpitalu dla obłąkanych, w górach.
-Również akcja jest wilowątkowa. Dwie pierwsze części opisują losy rodziny Hrabiego i jego zmagania z poezją, natomiast dwie ostatnie opisują motyw walki, rewolucji.
2.nawiązanie do tematyki narodowej: konflikt pomiędzy klasami społecznymi, który prowadzi do rewolucji.
3.otwartość zakończenia. utwór kończy się w zasadzie w takim miejscu, iż nie wiadomo, czy uznać zakończenie za pozytywne czy negatywne. Nie wiemy, czy gniew Boga przybierze jeszcze większą postać, czy skończy się na ukaraniu Pankracego.
4. Luźna kompozycja- nie ma związku przyczynowo-skutkowego midzy częsciami utworu.
5. zerwanie z zasada dekoru-występuje synkretyzm rodzajowy:elementy epickie (opis wędrówki Henryka po górach, zwiedzanie obozu rewolucjonistów), liryczne (Orcio wypowiada się za pomocą poezji) oraz dramatu (wyraźny podział na sceny, dialogi pomiędzy postaciami oraz monologi).
6. Bohater romantyczny: samotnik, buntownik, poeta, egocntryk. Podejmuje walkę, pomimo że nie ma w niej większych szans. Hrabia jest wewnętrznie rozdarty (pomiędzy rodzinę i poezję). Przede wszystkim jednak główny bohater oddaje swoje życie za innych. Przechodzi porzemianę wew.
7. sceny zbiorowe: obóz rewolucjonistów i arystokracji
8. Niesceniczność- obóz rewolucjonistów zyt duży aby go przedstawić, objaiweni chrystusa.
9. Sceny nadprzyrodzone, postacie fantastyczne:Dziewica, Chór Duchów Złych, Zły Duch, Anioł Stróż, Chrystus,
10. psychomachia, czyli walka sił zła z siłami dobra o duszę głównego bohatera. Widzimy to w scenie nad przepaścią, w której Dziewica usiłuje nakłonić Henryka do samobójczego skoku, lecz jej plany krzyżuje Anioł Stróż.
11. fragmentarycznośc- można wyodrębnić oddziln częsći utwou.