Czy istnieją spory i konflikty nierozwiązywalne ?? (rozprawka)

Od wielu lat ludzie „droczą” się z jakimś wyborem pomiędzy jedną rzeczą a drugą, między racją jednej strony, a racją drugiej strony. Często stawiamy pytanie co wybrać?; Co będzie korzystniejsze.? Powstaje konflikt czasem nawet nierozwiązywalny, czyli taki w którym nawet kompromis jest niemożliwy, co prawda jest ich nie wiele, ja postaram się jednak przytoczyć przykłady i udowodnić, że istnieją konflikty i spory nierozwiązywalne.
Poszczególne pokolenia mają swój własny system wartości, swój światopogląd, którego nie są w stanie zrozumieć poprzednicy i następcy. Lecz konflikt nierozwiązywalny, może zaistnieć wtedy gdy, każda ze stron wyrazi swoje (rzecz jasna) odmienne zdanie, przykładem na to może być konflikt pomiędzy Benedyktem, a jego synem Witoldem z noweli Elizy Orzeszkowej Pt. „Nad Niemnem”, otóż owi bohaterowie, wchodzą w konflikt pomiędzy sobą, poczym okazuje się, że ich problem jest nierozwiązywalny. Syn stara się udowodnić ojcu swoje racje. Benedykt będąc młodzieńcem sam propagował i rozpowszechniał poglądy będące aktualnie poglądami jego nowoczesnego syna Witolda. Nie pamięta jednak jak ważne cele i ideały miał będąc w jego wieku. Istniejący konflikt pokoleń ostatecznie wydaje się być nierozwiązywalny.
Mitologia grecka ma także zasoby sporów, w których rozwiązanie jest chytre, trudne a nawet są przykłady nierozwiązywalne. Spory, konflikty te to jedna z licznych cech mitologii, ale ja właśnie przytoczę jeden w którym to Edyp, król Koryntu był z góry skazany na stracenie, mimo iż postępuje według nakazów boskich. Staje się bezsilny wobec niedogodnych praw losu. Dzieje się tak, gdyż bohater ma do wyboru kilka dróg postępowania, z których jedna jest drugiej przeciwna i każda niesie za sobą nieszczęście. Nie ma kompromisu, istnieją tylko skrajności. Nieszczęśliwy Edyp wybiera się do innego miasta, aby teoretycznie oszukać przeznaczenie. Nieświadomie popełnia niecne czyny prowadzące go do zguby. Bohaterowi cały czas towarzyszy fatum, z góry jest skazany na stracenie.
Istnieje także typ konfliktu zwany Historycznym. Jest to zazwyczaj jakaś wojna, bitwa w której następuje brak rozwiązań i nawet skrajne metody zawodzą. Polska w XIII w. (wówczas nie świadomie) wstąpiła w sojusz, który przerodził się w konflikt z Zakonem Krzyżackim. Choć problem został rozwiązany, to chwilowo wydawał być się nierozwiązywalny. Zakon został zaproszony do Polski, aby wzmocnić nasze szeregi, jednak zaczął się „zadomawiać” i postanowił zostać na dłużej. Po czasie zaczął państwu polskiemu przysparzać coraz więcej kłopotów, a spór między Polską a Krzyżakami rósł. Wkrótce rozwinął się konflikt nierozwiązywalny, który mógł się zakończyć tylko wojną. Kompromis był niemożliwy, ponieważ Zakon nie chciał odstąpić ziem, które sobie przywłaszczył, a Polska nie chciała odpuścić bez wojny… Takie spory przytrafiają się często, zbyt często.
Podsumowując wszystkie argumenty uważam swoją rację, iż istnieją spory i konflikty nierozwiązywalne, a człowiek jako jednostka nie ma na to wpływu, lub ma lecz bardzo nikły. W każdym razie wszelkie sprzeczności trzeba starać się omijać szerokim łukiem, choć i tak co ma być, to będzie.

K.P.