Interpretacja wiersza Andrzeja Bursy pt. "Kopniaki"

Andrzej Bursa (1932- 1957) „Kopniaki”

Przyszedł rzeczowo żeby coś osiągnąć
ale już w pierwszych drzwiach kopniak
uśmiechnął się
kopniak wydał mu się dosyć dowcipny
spróbował znowu
kopniak
postanowił iść piętro wyżej
spadł znów na parter strącony kopniakiem
przywarował grzecznie w korytarzu
kopniak
kopniak w bramie
na ulicy znowu kopniak

więc zapragnął przynajmniej poetycznej śmierci
rzucił się pod samochód

i oberwał tęgiego kopniaka od szofera.

Utwór Andrzeja Bursy przedstawia smutną prawdę o ciężkiej drodze przez życie. Jest to alegoria ludzkiego losu. Podmiot, który „przyszedł rzeczowo coś osiągnąć” już na początku swej drogi spotyka się z trudnościami. Początkowo odbiera kopniaka jako żart i próbuje ponownie, jednakże znów spotyka się z kopniakiem. Gdy postanawia spróbować jeszcze raz, sytuacja z kopniakiem powtarza się, podmiot spada z powrotem na parter, musi zacząć od nowa się wspinać, zniechęcony niepowodzeniem biernie oczekuje w korytarzu, gdzie znów- kopniak. Nie rozumiejąc całej sytuacji, rzuca się pod samochód, by „patetycznie” umrzeć, jednak spotyka go jedynie kopniak od szofera.
Wiersz jest wyrazem znużenia i irytacji Bursy otaczającą go rzeczywistością, ciągłą walką o swą pozycję w świecie, o przetrwanie. Co charakterystycznie dla autora, jest to wiersz wolny, napisany językiem potocznym, przystępnym dla odbiorcy.