Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Scena rozpoczyna się słowami Konrada: "Samotność- cóż po ludziach, czym śpiewak dla ludzi?" Konrad jest samotnym poetą, nierozumianym przez ludzkość. Czuje w sobie wielką siłę, jednak wie, że nikt nie jest w stanie pojąć jego twórczych mocy....
Wielka Improwizacja - monolog Konrada. 1. Rozważania Konrada na temat samotności. 2. Porównanie pieśni do gwiazdy. 3. Określenie odbiorców pieśni (nie ludzie, lecz Bóg i natura). 4. Nazywanie siebie mistrzem tworzącym nowy świat. 5....
Wielka Improwizacja Konrada - jako wyraz prometeizmu Edytuj Usuń Konrad w II cz. jest niemym widmem, które pojawia się i nie chce odejść, nieszczęśliwe zakochany popełnia samobójstwo IV - jako
Wielka Improwizacja to monolog Konrada który zwraca się do Boga aby ten ofiarował mu władzę na ludzkimi duszami. Poeta od początku wywyższa się ponad innych ludzi, artystów czy poetów. To on jest
1. Monolog Konrada skierowany do Boga. 2. Konrad jest poetą,uważa się za geniusza. 3. Chce by Bóg dał mu "rząd dusz", chce zawładnąć duszami Polaków, być weszczem - przywódcą duchowym narodu. 4
nimi, postanowił swój ból i rozczarowanie zamienić w słowa. Wielka Improwizacja , jest więc nie tylko aktem wielkiego poświęcenia i podniosłego patriotyzmu, jest nie tylko dowodem niezwykłego talentu
, czyli grają bez nut i wymyślają melodię na poczekaniu, podczas koncertu. Improwizacja wymaga od wykonawców wielkiej swobody i wyobraźni muzycznej. Muszą oni szybko reagować na pomysły innych muzyków z