Stąpać
stąpać
1. ‘iść, chodzić, stawiać kroki’; 2. dawniej ‘przebierać nogami w miejscu, tupać’; od XV w., ogsłow. < psłow. *stąpati ‘stawiać nogi, stopy przy chodzeniu,stawiać kroki, iść, chodzić’ – forma wielokrotna psłow. czasownika *stąpiti; dawniej też miał postać stępać
"Koniec i Początek" interpretacja wiersza Wisławy Szymborskiej
mniej na temat holocaustu i "piekła" jakie niosła ze sobą II Wojna Światowa. Być może nasi potomkowie będą stąpać po ziemi nie wiedząc, że kilkaset lat temu tysiące ludzi oddało swoje życie za wolność Polski.
Być prawdziwym człowiekiem - na podstawie "Dziadów" A.Mickiewicza
zbawienie, należy stąpać twardo po ziemi – żyć realnie, nie izolować się od świata i rzeczywistości, nie uciekać od problemów i obowiązków, oraz przyjmować wszystko, co przynosi nam życie – być żoną
Czasowniki nieregularne
gestanden stać steigen gestiegen wspinać się sterben gestorben umierać tragen getragen nosić treffen getroffen spotykać treiben getrieben uprawiać treten getreten stąpać
Dalsze losy Wokulskiego kartka z dziennika - Mój pierwszy dzień...
przelewał. Świat ma tyle do odkrycia; ludzie chcą poświęcają się dla swego boga, choć nie mają żadnych dowodów, na jego egzystencjonowanie, czemu? Bo chcą, więc dlaczego ja nie miałbym stąpać po
Mój Eden - opis
, lecz większość ludzi kojarzy go sobie, dość monotematycznie, z wszechogarniającym błękitem, pustką, materialnymi chmurami, po których można stąpać i grającymi na harfach aniołami. Tymczasem ja sądzę, że