Sowizdrzał
Słonimski Antoni
Poeta, dramatopisarz, publicysta. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych, a swoje pierwsze rysunki satyryczne publikował w piśmie „Sowizdrzał”. Debiutował Wierszem o poecie (1913). Pierwszy tom poezji Sonety został opublikowany w 1918. Wraz z Tuwimem i Lechoniem założył kabaret Pod Picadorem. Był także współzałożycielem i twórcą ugrupowania poetyckiego Skamander. Współpracował z czasopismami:„Pro Arte et Studio”, „Wiadomości Literackie”, „Cyrulik Warszawski”. Podczas II wojny światowej...
Świat na opak
1. Bajka - zwięzłe, zwane apologiem lub przypowieścią, pisane prozą opowiastki ukazujące ludzkie charaktery i postawy w typowych, życiowych sytuacjach. Jej celem jest pouczeni o szkodliwości lub zaletach jakiegoś zachowania; 2. Sowizdrzał -...
Czy Rybałtowie mieli swoją ideologię?
W bujnym życiu literackim końca XVI wieku i pierwszych dziesięcioleci wieku XVII miejsce szczególne i wyraziście odrębne przypada popularnej humorystyce ludowej, zwanej potocznie – za sprawą Aleksandra Brucknera – literaturą sowizdrzalską....
Antoni Słonimski „Dwie ojczyzny”- opracowanie
W wierszu Antoniego Słonimskiego „Dwie Ojczyzny” podmiot liryczny krytykuje kraj osoby, do której się zwraca, równocześnie porównuje go do własnej ojczyzn, przedstawiając ją w lepszym świetle
Antoni Słonimski - notatka.
- pseudonim Prorok - poeta, dramatopisarz, prozaik, satyryk, krytyk teatralny - Pochodził z rodziny żydowskiej, związany był z Warszawą - Współtwórca grupy poetyckiej Skamander - W utworach
Antoni Słonimski. Analiza wiersza "Lamus"
Antoni Słonimski (1895 ? 1976) pseud. Pro?rok. Poeta, felietonista, dramatopisarz, krytyk teatralny. ? W latach 1913 ? 1919 współpracował z tygodnikiem satyrycznym Sowizdrzał; ? 1917 ukończył
Twórczość Słonimskiego i Lechonia.
Scharakteryzuj twórczość jednego ze Skamandrytów (oprócz Tuwima). Słonimski : zalicza się go do nurtu parnasistowskiego, wiążącego się z romantyzmem; polegał o na zwracaniu szczególnej uwagi na
Czarna wiosna
radykalną. Słonimski staje na pozycji skrajnie antymilitarystycznej, pacyfistycznej i humanistycznej, pojawiają się też wizje rewolucyjne, utrzymane w tonie katastroficznym. Można się w tym poemacie doszukać wielu cech ekspresjonizmu,