Antoni Słonimski „Dwie ojczyzny”- opracowanie

W wierszu Antoniego Słonimskiego „Dwie Ojczyzny” podmiot liryczny krytykuje kraj osoby, do której się zwraca, równocześnie porównuje go do własnej ojczyzn, przedstawiając ją w lepszym świetle.
Pierwsza strofa ogólnie przedstawia kraj obcy z silną władzą, przed która „karki się zgina”- Tyrania. „Dla zwyciężonych wzgarda i ślina”- jest to haniebne, gdyż zwycięzcą należy się szacunek.
Druga strofa precyzuje już sytuację obu krajów. W Obczyźnie składa się hołdy przed tron, lecz w kraju autora „Jeśli kto pada, to krwią zbroczony”.
Trzecia strofa mówi, że na obczyźnie portrety sławnych „Tom w etażerce”- zawsze w zaszklonym meblu gotowe by je podziwiać. W mojej ojczyźnie słowa poety oprawne w serce”- słowa poety trafiają w serce i obcy nie ma do niech dostępu.
W czwartej strofie podmiot liryczny podsuwa myśli omylnej wiedzy, zamroczenia do osoby do której się zwraca na temat kraju autora. „Noc bezgwiezdna”, „Wieczór mglisty” nie ma to większego sensu. Przedstawia niski stan świadomości, brak orientacji obcego. „Jakże mnie wygnasz z ziemi ojczystej, jeśli jej nie znasz” mówi do człowieka który patrzy ciągle w wstecz i wygrzebuje historię naszego kraju a tak naprawdę w teraźniejszości go nie zna.