Czy człowiek może życ bez miłości
Człowiek nie może żyć bez miłości
Miłość jest uczuciem najpiękniejszym, ale i najtrudniejszym. Potrafi tworzyć, ale i niszczyć. Nie możemy żyć, nie kochając. Kochamy swoich rodziców, rodzeństwo, ludzi, Boga, ojczyznę, świat, przyrodę, a nawet samego siebie. Cóż to jest miłość ?...
Czy człowiek może życ bez miłości ?
Celem mojej rozprawki bedzie udowodnienie,że człowiek nie moze zyc bez miłości. Uczucie to musi przeżyć każdy z nas niezaleznie od wieku. Przykładów możemy szukać w literaturze. Jestem pewna,że utwór Szekspira "Romeo i Julia"...
Człowiek nie może żyć bez miłości - rozwiń myśl Jana Pawła II.
pokochać. Osoba taka zawsze nam pomoże i nie zostawi w trudnej sytuacji. Człowiek pełen optymizmu potrafi znieść samotność, tęsknotę, ale optymizm nie zawsze wystarczy, należy szukać naszej drugiej połówki, bo bez miłości nie da
"Człowiek nie może żyć bez miłości" - rozwiń myśl Jana Pawła II na podstawie literatury i własnych przemyśleń.
stwierdził on, że „ człowiek nie może żyć bez miłości ”. Gdy słyszymy słowo miłość najczęściej myślimy o uczuciu jakie łączy kobietę i mężczyznę. I nie chodzi tu o zwykłe pożądanie, ale o bardzo złożone
„Człowiek nie może żyć bez miłości.” (Jan Paweł II) Uzasadnij tezę, odwołując się do wybranych tekstów kultury
poświęcenie było bezsporne, zdobyć się mógł na nie tylko człowiek wielkiego serca lub szaleniec. W cytacie zawartym w temacie Jan Paweł II zawarł przekonanie, że człowiek nie może żyć bez miłości , bo
”Człowiek nie może żyć bez miłości”. Przedstaw myśl Jana Pawła II odwołując się do wybranych utworów literackich i własnych przemyśleń
Konspekt wypowiedzi: Wstęp: v Miłość to ogromna potęga, której człowiek nie jest w stanie się oprzeć. v Biblia - pojawia się porównanie miłości : „ mocarna jako śmierć”. v Uczucie to może
Człowiek nie może żyć bez miłości – rozwiń myśl Jana Pawła II na podstawie literatury i własnych przemyśleń.
żyć warto. Może czasem nie zdajemy sobie z tego sprawy. Ludzie, dla których jedynym przejawem miłości jest miłość do siebie samego, tak naprawdę nie żyją pełnią życia, stają się jak „cymbał brzmiący