Cesarz
Otton III
Koronowany na króla Rzeszy niemieckiej w 983, zażycia ojca, Ottona II, który zmarł w tym samym roku.Do roku 995 regencję sprawowały matka i babka Ottona III, cesarzowe Teofano i Adelajda. Dzięki nim otrzymał staranne wykształcenie, znał m.in. łacinę i grekę. Koronowany na cesarza w 996.Zainicjował budowę uniwersalnego imperium rzymskiego, składającego się z czterech prowincji: Italii, Galii, Germanii i Sclavinii (Słowiańszczyzny). Wszystkie miały posiadać równe prawa, stolicę planował...
Książę, cesarz, faraon...
Wśród licznych władców utrwalanych w utworach literackich są nie tylko królowie, cesarze, carowie, ale także książęta i faraoni. Wszyscy oni sprawują władzę niemal absolutną w swych państwach i państewkach. Warto wspomnieć chociażby o księciu tyranie, bohaterze Pustelni parmeńskiej Stendhala, cesarzu Napoleonie, o którym wielokrotnie mowa w Lalce Bolesława Prusa i którego wojska entuzjastycznie wita szlachta polska na Litwie w Panu Tadeuszu , czy też o faraonie Ramzesie XIII– głównym...
Karol I Wielki
Po śmierci ojca Pepina Małego w 768 przejął władzę nad ziemiami m.in. dzisiejszej Francji, Belgii,Szwajcarii. Kontynuował politykę ekspansji terytorialnej, podbił ziemie obecnych zachodnich i środkowych Niemiec,północnych Włoch, narzucił zwierzchnictwo Słowianom połabskim. Podporządkowanym plemionom (m.in. Sasom, Bawarom, Longobardom) narzucił chrześcijaństwo. Walczył z Arabami, założył Marchię Hiszpańską między Pirenejami a rzeką Ebro. Stał się najpotężniejszym władcą w Europie Zachodniej....
Henryk IV
Wybrany na króla w 1056, jeszcze za życia ojca, który umarł w tym samym roku. Regencję sprawowała początkowo matka, a od 1062 arcybiskup Kolonii Annon, który go porwał. W latach 1073–75 stłumił powstanie Sasów.W 1075 popadł w konflikt z papieżem Grzegorzem VII , sprzeciwił się próbie przejęcia przez niego prawa do nadawania inwestytury biskupom i głoszonej teorii o nadrzędności władzy duchowej nad świecką (papocezaryzm). W 1076 został zdetronizowany przez synod biskupów w Wormacji i...
Otton I Wielki
Po śmierci ojca, Henryka I Ptasznika, koronowany w 936 na króla Rzeszy niemieckiej. W pierwszych miesiącach panowania stłumił bunt nieprzychylnych mu książąt. W 950 podporządkował Czechy, w latach 951–971 zdobył ziemie północnych i środkowych Włoch, w 955 pokonał Węgrów nad rzeką Lech, kończąc ich najazdy na kraje niemieckie. Zwycięstwa militarne wzmocniły jego pozycję w Rzeszy i pozwoliły na koronację cesarską w 962, pierwszą od czasów Karola I Wielkiego . Równocześnie jego syn, Otton II,...