1. ‘narzędzie rybackie w postaci ostrych widełek osadzonych na drewnianym trzonku’; 2. ościen ‘coś ostro zakończonego’ (XV w.); od XVI w.; ogsłow. < psłow. *ostьnъ ‘kolec, cierń, kij z ostrym końcem’ < psłow. *ostь ‘coś ostro zakończonego, kolec, ość’.
