1. ‘cienka kostka rybna’; 2. ‘włoskowaty wyrostek będący wydłużeniem organów roślinnych’; 3. stpol. (XV w.) ‘coś ostro zakończonego: igła, kolec, cierń’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. dawne ost / osť, słoweń. ôst) < psłow. *ostь ‘coś ostro zakończonego, kolec, ość’ utworzone od pie. *ak’sti- ‘coś ostrego’< pie. pierwiastek *ak’- ‘ostry’; znaczenie ‘ość ryby’ jest wtórne, przeniesione z roślinnych ości.
poleca
b/d
oścień
1. ‘narzędzie rybackie w postaci ostrych widełek osadzonych na drewnianym trzonku’; 2. ościen ‘coś ostro zakończonego’ (XV w.); od XVI w.; ogsłow. < psłow. *ostьnъ ‘kolec, cierń, kij z ostrym końcem’ < psłow. *ostь ‘coś ostro zakończonego, kolec, ość’.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Ość