Kokieteria z Kresów

Zupełnie niewinnymi kokietkami są pensjonarki – te z korytarzy szkolnych i parków, przyglądające się uczniom z męskich klas. Należy do nich być może Alina Nałęcz z Kroniki wypadków miłosnych Tadeusza Konwickiego – uczennica klasy maturalnej wileńskiego gimnazjum, córka pułkownika. Udaje ona obojętność, by w końcu zacząć zwracać uwagę na Wicia, bardzo nią zauroczonego. Nie przeszkadza to Alinie spędzać wiele czasu (a może i romansować) z przystojnym kuzynem. Musi zdawać sobie sprawę z wrażenia, jakie wywierana Wiciu, i zazdrości, jaką budzi. Innym rodzajem kokieterii posługują się dojrzalsze siostry Puciatówny z tej samej powieści, organizujące u siebie podwieczorki przy muzyce. Tańcem, muzyką, winem i podawanymi potrawami siostry potrafią wywołać erotyczny nastrój, skłaniając do flirtu chłopaków z sąsiedztwa. Żadnemu jednak nie udaje się uwieść dziewczyn.
O kokieterię posądza też chłop Kaziuk – bohater Konopielki Edwarda Redlińskiego– „uczycielkę”, która przybyła do wsi Taplary, by uczyć dzieci i reformować zacofaną wieś. W jej sposobie poruszania się, zachowania gospodarz dostrzega nieprzyzwoitość, uwodzicielskość, podejrzewa „uczycielkę” o duże doświadczenie seksualne i nie myli się w tej sprawie, to ona odsłania przednim nieznane mu dotąd tajemnice życia seksualnego.