profil

Kokietka

poleca b/d

Choć ona nie taka młodziutka jak wygląda, ho ho, Dunaj mówio, że dwadzieścia i pięć,choroba, toż to prawie tyle, co moja Handzia.
Tyle lat, tego miastowa, e, niemało musiała spróbować. Prawda że na delikatne wygląda,nienaruszone. Ale jak to się, łasica, przegina idący! E, widać wyginali już jo w różne strony. Nu, trzeba powiedzieć na jej obronę, że taka wysoka cienka nie może nie przeginać się, toż talja jej się łamie.

(Edward Redliński, Konopielka)

W biegu dotknęła blisko naszego młodziana;
Uczepiwszy falbaną o czyjeś kolana
Poślizgnęła się nieco i w tym roztargnieniu
Na pana Tadeusza wsparła się ramieniu.
Przeprosiwszy go grzecznie, na miejscu swym siadła
Pomiędzy nim i stryjem, ale nic nie jadła;
Tylko się wachlowała, to wachlarza trzonek
Kręciła, to kołnierzyk z brabanckich koronek
Poprawiała, to lekkim dotknieniem się ręki
Muskała włosów pukle i wstąg jasnych pęki.

(Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz)

Kokieteria, zarówno kobiet dojrzałych, jak i młodziutkich, jest wdzięcznym tematem literatury i filmu. Często i pięknie o niej pisano.

poleca 100% 6 głosów

Dojrzała mistrzyni kokieterii

Pierwszą wielką kokietką naszej literatury jest niewątpliwie Telimena. To prawdziwa mistrzyni kokieterii. Stroi się, zwraca na siebie uwagę opowiadaniem anegdot, chwaleniem się tym, co działo się „w Peterburku” i opowieściami o tym, co trzyma w swym „biurku”. Aby mieć pewność, że jest zauważana, spóźnia się na wspólne posiłki, tak by oczy gości zwracały się w jej stronę. W czasie grzybobrania szuka najbardziej urokliwego miejsca, gdzie dobrze prezentowałaby się jej uroda: Telimena ni...

poleca 84% 6 głosów

Kokietki mężatki

Do mężatek kokietek należy Juliasiewiczowa z Moralności pani Dulskiej – krewna pani Anieli. Farbuje włosy na rudo i nosi szeleszczące halki, czym budzi niesmak i zgorszenie oszczędnej i niestrojącej się „pod spodem” Dulskiej, która uważa, że dla własnego męża nie warto być atrakcyjną, a eleganckie kobiety są niemoralne. Stosunek Juliasiewiczowej do Zbyszka Dulskiego jest co najmniej dwuznaczny: to umizguje się do znacznie młodszego krewnego, to wymaga szacunku należnego starszej i występuje...

poleca b/d

Młodziutka kokietka

Kokieteria nie jest zastrzeżona w literaturze tylko dla kobiet dojrzałych. Młodziutką kokietką jest jedna z córek pani Anieli Dulskiej – Hesia. Zakłamana, podobnie jak matka, udaje skromną, ale uwodzi uczniaków, twierdzi, że „zna granice” i się nie zapomni. Przyciąga chłopców spojrzeniami, wyzywającym zachowaniem i wydekoltowanymi strojami, które zakłada na lekcje tańca (akceptuje je matka, chcąca jak najszybciej wydać córki za mąż). Przy tym interesuje się bardzo wszelkimi sprawami...

poleca b/d

Kokieteria z Kresów

Zupełnie niewinnymi kokietkami są pensjonarki – te z korytarzy szkolnych i parków, przyglądające się uczniom z męskich klas. Należy do nich być może Alina Nałęcz z Kroniki wypadków miłosnych Tadeusza Konwickiego – uczennica klasy maturalnej wileńskiego gimnazjum, córka pułkownika. Udaje ona obojętność, by w końcu zacząć zwracać uwagę na Wicia, bardzo nią zauroczonego. Nie przeszkadza to Alinie spędzać wiele czasu (a może i romansować) z przystojnym kuzynem. Musi zdawać sobie sprawę z...

poleca b/d

Kokieteria służących

Odrębną kategorię stanowi kokieteria służących. Wiele z nich uwodzi swoich panów, zdarza się to nawet służącej arcywiernego Bogumiła Niechcica. O kokieterii służącej Adeli i innych panien zamieszkujących dom kupca pięknie pisze Bruno Schulz w Sklepach cynamonowych . Jednak nie wiadomo, na ile erotyzm dostrzegany w zachowaniach służących i panien faktycznie wynika z kokieterii, z prowokującego zachowania tych kobiet, a na ile jest owocem wyobraźni chłopca. Wszak bohater-narrator zdaje się...

Podoba się? Tak Nie

Materiał opracowany przez eksperta

Czas czytania: 1 minuta