Biblijne i mityczne prawzory

Biblijnym prawzorem kobiety fatalnej jest Ewa, doprowadzająca Adama i całą ludzkość do zguby, a tym bardziej Lilith – według niektórych podań druga kobieta w raju i kochanka Adama, ucieleśnienie zła, w mitologii sumeryjskiej– demon niższego rzędu, w Biblii – żeński demon, w tradycji żydowskiej –matka licznych demonów, dusicielka małych dzieci, kobiece wcielenie szatana (w Fauście Goethego). W Starym Testamencie za wcielenie cech kobiety fatalnej uchodzi także piękna Salome, doprowadzająca do zguby tych, których kocha. Według podania kochała Jana Chrzciciela i, odrzucona przez niego, zażądała od Heroda Antypasa – swego ojczyma – głowy proroka; król spełnił prośbę powabnej, tańczącej dla niego tancerki (głowa Jana Chrzciciela była ceną za jej taniec). Według Biblii to matka Herodiada nakłoniła córkę, by zażądała od władcy takiej „przysługi”. Za kobietę fatalną uchodzi też bohaterka wielu filmów – władczyni Egiptu, Kleopatra, która dzięki swej niebywałej urodzie i sile uwodzenia panowała nad mężczyznami.