Tryb przypuszczający w języku niemieckim stosujemy częściej niż w języku polskim.
Wyróżniamy:
• Konjunktiv I obejmujący czasy Präsens, Perfekt, Futur I, które służą przede wszystkim do tworzenia mowy zależnej
Sie sagt, dass sie zu Eva gehe.
Sie sagt, dass sie zu Eva gegangen sei.
Sie sagt, dass sie zu Eva gehen werde.
• Konjunktiv II obejmujący czasy Imperfekt i Plusquamperfekt, które oznaczają nierzeczywistość
Wenn ich nur mehr Geld hätte!
Wenn ich nur früher aufgewacht wäre, wäre ich nicht zu spät gekommen.