Mamut włochaty- prezentacja na Geografie

Mamut włochaty
Mamut włochaty to wymarły ssak z rodziny słoniowatych, z rzędu trąbowców. Był jedynym gatunkiem mamuta, który miał gęstą sierść. Wywodził się od wcześniejszego mamuta stepowego. Pojawił się ok. 750 tysięcy lat temu i szybko rozprzestrzenił w Europie i Azji, potem również w Ameryce Północnej. Na tereny Północnej Ameryki gatunek ten wkroczył stosunkowo późno, zaledwie ok. 100 tysięcy lat temu i zasiedlił jedynie najbardziej na północ wysunięte tereny stepowe.

Pożywienie
Mamuty włochate były wyłącznie roślinożerne, żywiły się głównie roślinami stepowymi, przede wszystkim różnymi gatunkami traw. W mniejszym stopniu na ich pożywienie składały się różnego rodzaju zioła, roślinność krzewiasta i drzewiasta, oraz prawdopodobnie także mchy i porosty. Pożywienie zrywały chwytną trąbą i rozcierały je dużymi trzonowcami. Ciosy mamutów osiągały do 5 metrów długości i służyły do odkopywania roślin spod śniegu podczas zimy.

Rozmiary
Mamut włochaty osiągał rozmiary lekko przewyższające dzisiejszego słonia indyjskiego, który jest jego najbliższym żyjącym krewniakiem. Miał 2,75 do 3,4 m wysokości i 4 do 6 ton wagi.

System społeczny
Mamuty prawdopodobnie miał system społeczny taki jak u słoni, w stadzie trzon stanowiły samice z młodymi przewodzone przez najstarszą i najbardziej doświadczoną samicę. Młode samce w wieku kilkunastu lat najprawdopodobniej opuszczały rodzinne stado i łączyły się w klany "kawalerów". Stare samce zapewne prowadziły samotniczy tryb życia. Młode cielęta mogły padać ofiarą dużych drapieżników takich jak: wilki, hieny i lwy. Dorosłe okazy zapewne nie miały innych wrogów poza człowiekiem.

Szczątki
Znaleziono bardzo wiele szczątków mamutów włochatych ze śladami użytkowania przez człowieka. Odkryto nawet pozostałości domostw zbudowanych w całości z kości mamucich. Kość mamucia stanowiła materiał do produkcji różnorodnych broni, narzędzi i przedmiotów kultowych. Mamut włochaty był jednym z najczęściej przedstawianych zwierząt w sztuce naskalnej. Gatunek ten przetrwał do końca plejstocenu. W Europie wymarł ok. 13 tysięcy lat temu, na Syberii i w Ameryce Północnej prawdopodobnie ok. 10 tysięcy lat temu. Ostatni przedstawiciele mamuta włochatego zasiedlali Wyspę Wrangla. Był to podgatunek opisany jako Mammuthus primigenius wrangeliensis. Wiek najmłodszych znalezionych szczątków przedstawicieli tego podgatunku szacuje się na ok. 3750 lat.