Michał Głowiński "Ten śmieszny Prometeusz"

Utwór pt.: "Ten śmieszny Prometeusz" jest esejem.

Autor eseju cytuje wiersz Leopolda Staffa o Prometeuszu, by postawić tezę, że Prometeusz jest bohaterem absurdalnym, ponieważ cierpi i chce cierpieć. W wierszu Staffa jest to bohater dumny, pyszałkowaty, narcystyczny. W dalszej części eseju autor rozważa postać Prometeusza jako bohatera kontrowersyjnego i wieloznacznego. Już jeden z czołowych tragików greckich - Ajschylos rozpatrywał postać Prometeusza jako wieloznaczną, ponieważ Prometeusz to, przecież buntownik, a jednocześnie dobroczyńca ludzkości. To również ten, który może nosić miano złodzieja, ale w imię słusznej sprawy. Tego typu rozważania, na przestrzeni różnych epok mogą prowokować czytelników do własnych refleksji i ocen tej postaci. Głowiński przywołuje jeszcze inne filozoficzno-literackie rozważania o Prometeuszu Shaftesbury`ego, Goethego,gdyż to oni ukazali Prometeusza nie jako boga, ale jako poetę, zrewoltowanego mieszkańca ziemi i antyboga.
Wieloznaczność Prometeusza to jednocześnie wieloznaczność ocen moralnych tej postaci. Z punktu widzenia prawa był złodziejem, buntownikiem itp., z punktu widzenia moralności, etyki itp. prezentuje wspaniałą postawę prometeizmu polegającej na bezprzykładnym poświęceniu się jednostki dla dobra ogółu itp.