"Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach" istota cierpienia wg Herberta

Rozprawka na temat: "Idź wyprostowany wśród tych, co na kolanach." - w swojej pracy odwołaj się do znanych ci przykładów z literatury lub filmu.

Cierpienie jest nieodłączną częścią życia. Nie uniknie się go. Jednak warto pomyśleć, czy lepiej poddać się mu czy wytrwać do końca? Moim zdaniem nalezy walczyć w myśl fragmentu wiersza Zbigniewa Herberta "Przesłanie Pana Cogito":
"...idź wyprostowany wśród tych, co na kolanach
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch
ocalałeś nie po to, aby żyć
masz mało czasu, trzeba dać świadectwo..."
Poniżej postaram się przybliżyć tę postawę odwołując się do postaci literackich i bohaterów starozytnych.
Archetypem, czyli pierwowzorem człowieka cierpiącego jest biblijny Hiob. Zamożny, otoczony liczną rodziną. Nagle jego życie staje się pełnym obrazem cierpienia, które może spotkać człowieka. Bóg zesłał na Hioba trąd, spowodował utratę przyjaciół i majątku. Jego cierpienie to cierpienie w imię Boga. Jednakże nie wyparł się on go, zachował swoją godność. Jego udręka była jednocześnie tajemnicą i próbą, z której wyszedł zwycięsko.
Mitologiczną postacią obrazującą mękę za ludzkość jest Prometeusz. Ten tytan "...ulepił człowieka z gliny pomieszanej ze łzami, dusze zaś dał mu z ognia niebieskiego, którego parę iskier ukradł z rydwanu słońca...". Właśnie za to został ukarany przez Zeusa dozywotnim przykuciem do skał Kaukazu, gdzie "...co dzień zgłodniały orzeł zlatywał, by mu wyjadać watrobę, która wciąz odrastała". Prometeusz cierpiał za grzechy popełnione z miłości do ludzi.
Wracając do poezji Herberta - poeta opisuje co dzieje się z ludźmi starającymi się przetrwać, gdy rzeczywistość odchodzi od "normalności". W takich momentach odzywają się prymitywne instynkty zmuszające do postępowań niegodnych człowiekowi. Przykładem są ludzie żyjący w obozach koncentracyjnych. Reali tego cierpienia przestawiono m.in w filmie S. Spielberg'a "Lista Schindlera". Herbert potepia takie zachowania jak uległośc, zgoda na zło, popadanie w zakłamanie. Najgorsza jest jednak świadomośc bezradności.
"...pozostało mu niewiele
właściwie tylko
wybór pozycji
w której chce umrzeć...".
Każdy z argumentów przedstawia inny wymiar cierpienia. Nasz podziw i uznanie wzbudzają bohaterowie, którzy w godzinach próby przezwyciężają własne cierpienie pozostając wiernym swoim ideom i przekonaniom. Lub choćby godnie umierają. Idą wyprostowani wśród tych, co na kolanach.