Grzeczność - umiejętność trudna do opanowania (przemówienie)

Szanowni Państwo. Zebraliśmy się tutaj aby omówić, bardzo ważną sprawę, jaką jest trudna nauka grzeczności. Myśle, że wszyscy, zgadzają się ze mną, że grzeczność to jedna z naszych głownych wizytówek w życiu.

W dzisiejszym świecie tak trudno o spotkanie kulturalnych i dobrze wychowanych ludzi. Największe niezadowolenie budzi złe zachowanie młodżieży. Przechodząc ulicą słyszymy tylko obelgi i wulgaryzmy "wypływające" z ust młodych ludzi. Moim zdaniem w dużej mierze jest to spowodowane brakiem wychowawczych lekcji w szkole.
Już od najmłodszych lat powinniśmy dbać o kulturę naszych pociech; pielęgnować w nich zalety i łagodzic wady. Starać się aby wyrośli z nich prawi i szanowani przez innych ludzie, tacy którzy bez wahania moga spojrzeć drugiemu człowiekowi w oczy - bez żadnych wyrzutów i niepokoju.
Osoba dobrze wychowana budzi szacunek wśród innych. Jest jej łatwiej w życiu: łatwiej przychodzi jej zdobycie wymarzonej pracy, znalezienie drugiej połówki i wielu innych, jakże ważnych w życiu rzeczy, które są dla nas często niezbędne.
Ponadto będać kulturalnym człowiekiem, możemy śmiało spojrzeć sobie samemu w twarz i nie żałować żadnych złych czynów i postępków spowodowanych naszym niestosownym zachowaniem.

A więc apeluję do wszystkich tu zgromadzonych! Mam nadzieję, że poprzecie moje zdanie i włączycie się w walkę o kulturę naszego społeczeństwa. Co prawda grzecznośc nie jest czymś łatwym, a wręcz przeciwnie; jest to umiejętnośc niezwykle trudna, którą zdobywa się poprzez długą, ciężką i rzetelną pracę nad sobą. Potrzeba długich lat aby opanować tą sztukę. Jednak myślę, że każdy z nas może na tyle sie poświęcić, by posiąść zdolność poprawnego zachowywania i stać sie wzorem do naśladowania w oczach bliźniego.