Rola Soni w przemianie wewnętrznej Rodiona Raskolnikowa - głównego bohatera "Zbrodni i kary" Fiodora Dostojewskiego. W swoim wypracowaniu uwzględnij interpretację fragmentu i wnioski z przeczytanej lektury.

W powieści Fiodora Dostojewskiego "Zbrodnia i kara" głównym bohaterem jest Rodion Raskolnikow - ubogi student, który decyduje się zabić lichwiarkę, by ją okraść, gdyż nie ma pieniędzy na dalsze studia oraz by zapewnić byt matce i siostrze. Po zabiciu kobiety pogrąża się on w stan bliski obłędowi.

Bohater buntuje się przeciwko Bogu, próbując stworzyć świat bez Boga, gdzie wszystkie prawa ustanawia człowiek. Rodion twierdzi: "wszystko jest w rękach człowieka, a on pozwala sobie zdmuchnąć wszystko sprzed nosa". [...] W tym trudnym dla niego czasie: kiedy to jest zagubiony, targają nim silne emocje, zaprzyjaźnia się on z Sonią. Sonia Marmieładowa to usposobienie pokory.Swój los przyjmuje bez buntu bo wie, że każdy musi dźwigać swój krzyż. Warunki w jakich żyje Sonia z rodziną i nałóg ojca zmuszają ja do wyprowadzenia z domu i do prostytucji. Zarobione w ten sposób pieniądze przekazuje swojej macosze na utrzymanie rodziny. Miłość Soni do Raskolnikowa czysta i platoniczna wsparta uczuciem miłosierdzia nakazuje dziewczynie walczyć z przekonaniami Rodiona. Raskolnikow prosi Sonie o przeczytanie mu homilii o wskrzeszeniu Łazarza.Sonia widzi analogię między losami Łazarza i Rodiona, myśli o duchowym odrodzeniu Raskolnikowa. Ona sama świadoma jest swej grzeszności, ale widzi nadzieję w Bogu. Jest ona pełna wiary, ma poczucie swej małości, pragnie, aby Radion także zaufał Bogu. Daje mu nadzieję, wskazuje drogę do Boga, pragnie nawrócenia Rodiona i wskazuje autorytet. To pod jej wpływem Raskolnikow przyznaje się do zabójstwa, gdyż odczuwa potrzebę oczyszczenia się i poniesienia kary, Miłość Soni do Rodiona spełnia się w jego przyznaniu się do winy. Swoim uczuciem Sonia osiągnęła to, że zbrodniarz zrozumiał co uczynił i zacznie nowe życie.Swoją żarliwa miłością do Boga i do Rodii spełnia bardzo ważną misję. Niewykluczone, że została mu ona zesłana, by zrozumiał rzeczy ważne. Przecież Sonia była drobną, bladą osóbką, na która tak silnie oddziaływało Słowo Boże. Dzięki niej Raskolnikow nawraca się, zostaje wskrzeszony niczym Łazarz, uwolniony od grzechu. Dokonuje się to na Syberii, gdzie został zesłany.

W lekturze obok cech patologicznych (pijaństwo Marmieładowa), Dostojewski ukazuje głębie wiary Rosjan, ufność w wyroki Opatrzności i konieczność podporządkowania się im. "Nosnikiem" tychże wartości na kartach "zbrodni i kary" jest Sonia. To bohaterka, która budzi podziw u czytelnika. Nie tylko jej wrażliwością, poświęceniem, ale nade wszystko rola jaka odegrała w przemianie głównego bohatera - Rodiona. To ona zaszczepiła w nim żal za zbrodnie, wzbudziła wyrzuty sumienia, rozbudziła czyste uczucia. Dzięki niej Rodion zrozumiał błędy i ma szanse na nowe, dobre żucie.