Charakterystyka Rejenta Milczka "Zemsta"

Rejent Milczek jest jednym z głównych bohaterów utworu dramatycznego pt. "Zemsta". Jest on wdowcem posiadającym jedynego syna, Wacława. Dawniej pracował na posadzie rejenta, czyli notariusza, a dorobiwszy się majątku zakupił połowę zamku. Potem postanowił "wykurzyć" z drugiej połowy Cześnika. Świadczy o tym cytat: "Czapkę przedam, pas zostawię. /A Cześnika stąd wykurzę." Nazwisko bohatera wskazywałoby na to, że jest on człowiekiem łagodnym i spokojnym. Mówi słodko i cicho, podkreślając swoją pobożność powoływaniem się co chwila na "wolę Nieba". Rejent jest drobny i chudy, ręce trzyma zwykle złożone w modlitewnym geście, a porusza się powolnie i oszczędnie. Lecz jego łagodność to tylko pozory mogące wprowadzić w błąd osoby nieznające Milczka. Pod którym licem kryje się konsekwentnie dążący do celu, zawzięty, pozbawiony skrupułów i wytrwały człowiek. To intrygant działający podstępnie, który jest bezwzględny nawet dla Wacława. Swój spryt wykazał m.in. w scenie z murarzami, gdy zwiódł ich, aby złożyli fałszywe zeznanie. Dowodzi to, że Milczek jest osobą inteligentną. Całe postępowanie Rejenta jest równie pozorne, jak jego religijność. Zawarte jest to w cytacie:

"Ale Cześnik, gdy postrzeże,
Iż na dudka wystrychnięty,
Może... może... strach mnie bierze,
Apopleksją będzie tknięty...
Niech się dzieje wola Nieba,
Z nią się zawsze zgadzać trzeba."

Życząc Cześnikowi, do którego pała nienawiścią, nagłej śmierci, powołuje się, co jest szczytem hipokryzji, na wolę Boską. Dwoma podstawowymi początkami działania Milczka są: nienawiść do Raptusiewicza i chęć zwiększenia majątku. Jest on postacią niesympatyczną, ale nie jest człowiekiem pozbawionym honoru.