Życie i poglądy Alana Mathisona Turinga

(Wersja z przypisami w załączniku)

Życie i poglądy Alana Mathisona Turinga

Alan Turing urodził się 23 czerwca 1912 r. jako potomek Juliusa i Ethel Turingów. Turingowie, byli rodem szlacheckim, choć nie posiadali wielkiego majątku. Ojciec był pracownikiem urzędu pocztowego w Madrasie w południowych Indiach, mimo to Alan urodził się w Londynie. Turingom bardzo zależało, na wychowaniu i edukacji synów, na co nie szczędzili ciężko zarobionych pieniędzy.
Alan od początku uczęszczał do prywatnej szkoły, gdzie szybko wyszło na jaw, że nie radzi sobie językowo, za to nadrabia to zdolnościami w naukach ścisłych.
W życiu prywatnym Alan był osobą bardzo antyspołeczną. Jeżeli mógł, ograniczał styczność z innymi, jak również nie lubił przesadnego wymieniania grzeczności. Jedyną osobą, z którą Turing chętnie utrzymywał kontakty był inny chłopiec mieszkający w internacie, Christopher Morcom. Zresztą był dla Alana kimś więcej niż szkolnym kolegą, gdyż to właśnie w stosunku do niego odkrył swoje homoseksualne nastawianie, choć jego uczucia trafiały w próżnię.

Uwagę młodego Turinga już w bardzo wczesnym wieku zwróciła teoria względności Einsteina, której studiowaniu i przemyśleniom z tym związanym oddawał się z przyjemnością. Działo było jednak dlań jedynie inspiracją, gdyż od początku nie lubił wtórować autorytetom i zwykle szukał własnej drogi rozwiązania problemu. Choć nie ma na to dowodów, to prawdopodobnie doszedł do prawa ruchu, które zastępowało by Newtonowski aksjomat i spełniało założenia teorii względności.
Edukacja Alana uwieńczona została niemal całkowitym sukcesem, gdyż dostał stypendium na King's College, które po Cambridge było drugie na liście jego upragnionych uczelni. Tam mógł wreszcie rozwinąć się naukowo i kontynuować przemyślenia nad pracami Einsteina, co zaowocowało w ostatnim roku szkoły ogłoszeniem teorii ?O liczbach obliczalnych?, która była jedną z dwóch rzeczy, dzięki którym zasłynął.

Tzw. maszyna turinga, powstała jako rozwinięcie młodzieńczego marzenia Alana o wynalezieniu takie ?maszyny do pisania?, która również operowała by na symbolach, ale nie potrzebowała by do działania czynnika ludzkiego. Maszyna do pisania była wzorem z tego względu, że posiadała głowicę przesuwającą się względem kartki. Aby spełniać postulat bycia maszyną dzieło Turinga musiało mieć skończoną liczbę kombinacji i jednoznacznie określone zachowanie w każdej z nich.
Postulowana maszyna składać by się miała z ?papieru?, jednak dla uproszczenia zawierającego nie tak jak strony z tekstem układ dwuwymiarowy, ale jednowymiarowy (pojedyncza linia) strumień danych w postaci nieskończonej długości taśmy z okienkami. Po tej taśmie poruszałby się czytnik, który obserwowałby zawartość i przyrównując ją do tablicy konfiguracji.
Liczbami obliczalnymi Turing nazywał takie, które które dały by się zdefiniować za pomocą skończonej ?tablicy?. Wykorzystując tą teorię i rozumowanie przekątniowe zastosowane przez Cantora, do uzyskania liczb niewymiernych z wymiernych, Turing dał negatywną odpowiedź na tzw. trzecie pytanie Hilberta. Tak jak nie da się zmechanizować procesu Cantora, tak i nie da się obliczyć liczb nieobliczalnych, nie ma więc paradoksu.

Konsekwencją wymyślenia ?maszyny? i rozważań nad Laplace'owskim determinizmem było przyjęcie przez Alana Turinga materialistycznego punktu widzenia i zdeklarowania się jako ateisty, które później jeszcze bardziej się pogłębiły. Wtedy też zaczął on poszukiwać rozwiązania paradoksu niewątpliwego wg niego determinizmu i przejawów wolnej woli. Mawiał, że nie czuje się filozofem, tylko matematykiem, więc rozwiązania zaczął szukać pogłębiając swoją koncepcję maszyny. Szczególnie skoncentrował się na zagadnieniu, czy maszyny mogą myśleć.
Turing wykazał, że nie istnieje maszyna rozwiązać każdy problem matematyczny, istnieje za to ? przynajmniej konceptualnie ? maszyna zdolna przejąć pracę każdej innej. Argumentował, że jego maszyna potrafi obliczyć wszystko to co człowiek. Turing zaproponował test, za pomocą którego można by określić, czy dana maszyna myśli. Miałby on polegać na przesłuchaniu dwóch spierających się stron przez sędziego, który miałby na podstawie stosowanej argumentacji, która ze stron jest człowiekiem, a która maszyną.

W czasie II Wojny Światowej Alan Turing zasłynął swoją pracą w Brytyjskiej Rządowej Szkole Kodów i Szyfrów, podczas operacji ULTRA próbował łamać kody słynnej niemieckiej ?Enigmy?.

Dzięki pomocy Turinga na prototypowym komputerze z Manchesteru uruchomiono pierwszy program już w 1948 roku. Pierwsze ACE (Automatic Computing Engine), były w uniwersalnymi maszynami Turinga, z oczywistych względów musiano w nich zastosować nie nieskończoną, ale wystarczająco dużą ?pamięć?. Turing mawiał, że ?ACE będzie wykonywać pracę około 10 tysięcy rachmistrzów.?, nic więc dziwnego, że maszyną zainteresowało się wiele służb i instytucji, głównie wojskowych.

Czym zaowocowała koncepcja maszyny, która zrodziła się w umyśle Alana Turinga, widzimy obecnie niemal na każdym kroku. Informatyka stała się prężną dziedziną, o czym sam współtwórca nigdy się nie przekonał, gdyż zmarł śmiercią samobójczą, spożywając jabłko skażone cyjankiem 7 czerwca 1954 roku.