Opis obrazu "Dwa pokolenia" Jerzy Duda-Gracz

Autorem obrazu ?Dwa pokolenia? jest Jerzy Duda-Gracz - polski malarz, rysownik, scenograf i pedagog. Urodził się 1941r. w Częstochowie, a zmarł 2004r. w Łagowie.
Autor przedstawia nam dwie postacie, które są elementami pierwszoplanowymi dzieła. Są to mężczyźni, różniący się od siebie przede wszystkim wiekiem i wyglądem.
Pierwsza postać siedząca z lewej strony to starszy o dziwnym, niebywałym kształcie głowy i kilku brązowych włosach mężczyzna, z całą pewnością człowiek majętny. Można to wywnioskować poprzez schludny ubiór, czyli długi jasny płaszcz, idealnie dopasowany do garnituru, krawat oraz białą koszulę w niebieskie podłużne pasy, wystającą spod marynarki. Starszy człowiek na nogach ma białe, skórzane buty, na małym obcasie, nie pasujące do ogólnego ubioru. W ręce trzyma czarne stylowe rękawiczki, a na palcu posiada duży, czerwony sygnet.
Młodzieniec stojący obok reprezentuje natomiast swoje nowoczesne, żywiołowe pokolenie. Ma długie, jasne włosy, a pod prawą ręką trzyma radio, symbol współczesności i dominacji medialnej, co jest całkowicie obce pierwszemu panu, oddanemu zapewne tradycji, nie chcącemu się wyróżniać.
Różowa, jedwabna koszula, z dużym kołnierzem i dekoltem ukazującym ozdobny krzyż, prawdopodobnie będący symbolem wiary, ukazuje jego swobodne podejście do życia.
Długie, brązowe spodnie zapięte, dużym paskiem ze srebrną klamrą, delikatnie przysłaniają masywne, na dużej koturnie buty.
Trudno cokolwiek powiedzieć o jego statusie majątkowym, ale można przypuszczać, że jest on zamożny.
Tło, na którym postacie zostały namalowane to z pewnością scena, lub miejsce podobne do zakładu fotograficznego. Wskazuje na to poza postaci przybrana jakby specjalnie do zdjęcia. Na tło składa się brązowa ściana, w pół przesłonięta czerwoną, upiętą zasłoną przed którą znajdują się obaj panowie, oraz czerwono- biała podłoga ułożona we wzór szachownicy.
Autor pokazuje nam kontrast panujący pomiędzy dwoma pokoleniami.
Starszym, gdzie człowiek dumny i poważny, siedzi pewnie, wzrok ma wbity wprost przed siebie, oraz młody, który w przeciwieństwie do niego przybrał nonszalandzką pozycję.
Swoim wyglądem, postacie nie przedstawiają piękna, są wręcz brzydkie, a ich twarze przypominają raczej karykatury niż rzeczywisty wygląd, niemniej jednak ich usta są wykrzywione w pozytywnym uśmiechu. Młody- w drwiącym, a u starego jest uśmiech nieszczery, nienaturalny, zrobiony na siłę.