W jakim sensie Wokulskiego można określić mianem Don Kiszota swoich czasów.

Silny, wytrwały, uparty, marzyciel... taki jest Don Kiszot – bohater powieści M.doCervantesa pt. „Don Kiszot z La Manczy”, taki jest Stanisław Wokulski z „Lalki” Bolesława Prusa, jest on Don Kiszotem swoich czasów.

Don Kiszot – naprawdę Alons Kiczano – zmienił nazwisko, by brzmiało wznioślej. Wokulski wprawdze nie zmienia nazwiska jednak stara się przedostać do wyzszych sfer, konsekwentnie dąży do celu. Głównym powodem tej usilnej chęci bycia kimś ważniejszym jest chęć zdobycia Izabeli Łęckiej, sądzę jednak, ze jest to także chęć udowodnienia samemu sobie, że jest kimś wartościowym i godnym uznania, ważnym i lepszym niż w rzeczywistości.

Wokulski wychowany „na” poezji romantycznej, wierzy w miłość czystą i bezinteresowną, nie dostrzega, że życie nie toczy się jak w liryce, to kolejny spójnik pomiędzy Wokulskim a Don Kiszotem – człowiekiem żyjącym w świecie nierealnym, w świecie o jakim czytał i jakiego obraz wytworzył sobie pod wpływem lektury książek.

Stanisław tak jak Kiczano odkrywa w końcu, że miłość nie jest tak piękna , jak postrzegają i przedstawiają ją poeci romantyczni (Don Kiszot odkrywa, że świat jest tylko zwykłym światem i różni się od tego z książek) jego wybranka okazuje się kobietą fałszywąm pozbawioną uczuć damą, dla której nie liczą się uczucia innych, ale „urodzenie”, status społeczny i opinia innych.

Zanim jednak odkrył prawdę marzył o Izabeli jak Don Kiszot o miłości Dulcynei z Toboso. Idealizował jej obraz, stworzył portret nie odzwierdciedlający prawdziwego jej wnętrza. Długo był zaślepiony, łatwowierny, nie spostrzegał że jest ona kimś zupełnie innym, co więcej, jest fałszywa i próżna...

Wokulski jest filantropem, chce pomagać innym, ulepszyć świat – pomaga najuboższym - tak jak pomógł Magdalence. Dzięki niemu z dziewczyny lekkich obyczajów przeistoczyła się w porządną kobietę. Wsparcia udzielił również Wysockiemu – furmanowi z Warszawy.

Ma piękne wzniosłe idee, chce wiedzą i pracą służyć społeczeństwu, podnieść ekonomicznie polski przemysł. Chce lepszego świata, a w nim ludzi wartosciowych, mądrych i aktywnych, by zniknęła nędza, aby było lepiej.

Sądzę że „wiatrakami Wokuslkiego” jest arystokracja i związana z tym walka o kobietę. Wokulski jest równie mężny i wytrwały jak Don Kiszot, tylko dzięki wygraniu tej walki, lub choćby przewadze może zdobyć Izabelę. Walczy więc o uznanie, podziw i szacunek. Nigdy nie przestaje wierzyć w zwycięstwo, jest bardzo zawzięty i odważny.

Stanisława Wokulskiego przyrównać możemy do wielu postaci literackich, jednak bez obaw nazwać go możemy Don Kiszotem swoich czasów, łączy go z tą postacią tak wiele, że nie można sądzić inaczej.