List Julii do Romea.

Najdroższy Romeo!

Słowa, które kieruję do Ciebie, Panie mego serca, nie potrafią wyrazić mej tęsknoty! Każdy członek ciała mego tęskni za Tobą mój ukochany! Dusza ma cierpi z miłości do Ciebie. Gdybyś mógł być przy mnie miłość Twa wypełniałaby wszystkie me pragnienia. Byłabym chciała żyć, dziś jeno umrzeć chcę! Mój najdroższy! Pragnę Ci donieść, że stała się rzecz straszna! Ojciec mój i matka każą mi poślubić hrabiego Parysa pod groźbą wyklęcia i wydziedziczenia! Lecz życie mój kochany bez Ciebie nie ma dla mnie sensu! Ten pęd, który pociąga mnie ku Tobie najmilszy, Bóg jeden wie ile kosztuje mnie bólu i gorzkich łez, gdyż muszę wybierać pomiędzy miłością do Ciebie mój luby, a umiłowanymi rodzicami mymi.
Brat Laurenty, który jest przychylny naszej miłości, ma przygotowany spisek, który pozwoli nam na spokojne życie z dala od nienawiści obojga rodów. Jego powodzenie w dużej mierze zależy od tego, czy mu zaufamy. ? Da mi on do spożycia miksturę, która pozwoli mi zapaść w sen, lecz sen to nie będzie zwyczajny każdy, kto na mnie spojrzy pomyśli żem nieżywa, a będzie to w dniu zaślubin mych z Parysem, gdy mamka wejdzie do mej komnaty zobaczy ze nie żyje. Wtedy pochowają mnie w rodzinnym grobowcu Capulettów. W noc tak piękną nasyconą romantyzmem przybędziesz ty ja w tym czasie przebudzę się ze snu ?śmiertelnego? i razem uciekniemy?.
Bywaj zdrów mój najmilszy! A gdy wrócę znów do życia, chciałabym je zużyć na to, aby miłować Cię do końca dni naszych! Na boga spal ten list i nie pokazuj nikomu. Szczerze Ci oddana Twa małżonka
Julia