Notariusz, radca prawny, prokurator, adwokat

Notariusz, rejent, osoba zaufana publiczna powołana do dokonywania czynności, którym strony powinny lub pragną nadać formę notarialną. W Polsce notariusza powołuje i odwołuje minister sprawiedliwości po zasięgnięciu właściwej opinii izby notarialnej. Do czynności notarialnych należy, m.in.: sporządzanie aktów notarialnych, uwierzytelnianie i poświadczanie dokumentów, sporządzanie protestów weksli [ papier wartościowy, w którym wystawca (bądź wskazana przez niego osoba) zobowiązuje się do bezwarunkowego zapłacenia określonej sumy pieniężnej (sumy wekslowej) w oznaczonym terminie na rzecz remitenta (osoby, na rzecz lub zlecenie, której ma zostać zrealizowana płatność)]i czeków, przyjmowanie oświadczeń o przyjęciu lub zrzeczeniu się spadku.

Radca prawny, osoba zajmująca się obsługą prawną podmiotów gospodarczych. Działalność radcy prawnego reguluje ustawa o radcach prawnych, która nakłada na nich obowiązek wykonywania zawodu ze starannością wynikającą z wiedzy prawniczej oraz zasad etyki zawodowej.

Prokurator, procurator,

1) w starożytnym prawie rzymskim przedstawiciel, osoba zarządzająca cudzym majątkiem albo prowadząca czyjąś sprawę sądową lub urzędową. W czasach pryncypatu urzędnik cesarski zajmujący się finansami cesarza albo sprawujący zarząd mniejszych prowincji;

2) funkcjonariusz prokuratury upoważniony do samodzielnego wykonywania czynności prokuratorskich,

3) stopień służbowy w systemie organów prokuratorskich.

Adwokat (z łaciny advocator ? przyzwany na pomoc), osoba zawodowo udzielająca pomocy prawnej polegającej na obronie oskarżonych w sprawach karnych (za popełnienie przestępstwa) i zastępstwie stron przed sądami w sprawach cywilnych (Np. dotyczących ochrony praw autorskich czy praw majątkowych), a także przed organami administracji i instytucjami. Może wykonywać swój zawód indywidualnie bądź w zespołach adwokackich. Kandydat na adwokata musi ukończyć wyższe studia prawnicze, odbyć aplikację (tj. praktykę w adwokaturze) i złożyć egzamin adwokacki.