Fazy reakcji na stres

FAZA MOBILIZACJI: Jest to faza polegająca na zmianach organizmu. W Fazie tej następuje aktywacja procesów psychologicznych. Następuje pojawienie się adrenaliny i noradrenaliny w krwiobiegu. Rosną mięśnie oraz naczynia krwionośne, następuje również zwiększenie częstości skurczów serca, rozszerzają sie oskrzela, zwiększa tempo oddechu, podwyższa sie poziom glukozy we krwi, rozszerzają sie źrenice, poprawia się ukrwienie mózgowia.

FAZA KRYTYCZNA: Na wskutek przedłużającego sie stresu i wzrostu jego natężenia następuje obniżenie poziomu czynności psychicznych, trudno jest skupić uwagę, myśleć logicznie. Często pojawia się zahamowanie w działaniu, niekiedy bezradność. Przezywane emocje wymykają sie spod kontroli, człowiek przejawia wyraźne oznaki gniewu i strachu. Natężenie stresu osiąga próg odporności organizmu. W fazie tej serce szybko i nielegularnie oraz zmniejsza się krzepliwość krwi. Pogarsza się wydajność płuc. Gruczoły żołądkowe wydzielają więcej kwasu solnego co obniża pH w żołądku. Wzrasta napięcie mięsni szkieletowych.

FAZA DESTRUKCJI: Obrona przed stresem przybierająca forme agresji, ataku. Człowiek staje się niezdolny do adekwatnej oceny sytuacji, często gwałtownie, obniża się poziom motywacji do działania i radzenia sobie z sytuacją. W tej fazie ujawniają się zachowania takie jak:gwałtowne poszukiwanie pomocy, płacz, ucieczka, agresja skierowana przeciwko innym ludziom lub przedmiotom albo też przeciwko sobie.