"Dusiołek" Bolesław Leśmian

To ballada. Leśmian opiera się na wykorzystaniu motywów ludowych. Traktuje je jako pretekst do tworzenia wątków baśniowych. Ballady pełnią funkcję alegoryczne - symboliczne, służą do ukazania postaw moralnych.

Tematem ballady "Dusiołek" jest postać Bajdały i jego przeżycia związane z Dusiołkiem. Jest to neologizm.

Nieokreślony jest tu czas i przestrzeń akcji.

"Dusiołek" Leśmiana ma charakter naiwnej opowieści ludowej.

Narratorem jest wyodrębniona postać chłopa gawędziarza, na co wskazuje język utworu.

Pierwiastek ludowej autentyczności zawarty jest w scenerii ballady. Fabuła jest tworem fantazji poety, choć robi wrażenie opowieści ludowej. W utworze mamy dosadną, pełną humoru opowieść o wędrówce Bajdały, o jego ułożeniu się na spoczynek i jego śnie. Bajdała budzi się i nadal wierzy w realność Dusiołka. W jego śnie towarzyszył koń i osioł, ma pretensje do nich, że mu nie pomogli pozbyć się zmory. Ma pretensje także do Boga, o to, że stworzył jego, konia i woła, a także Dusiołka. Nie tylko Bajdała, ale i sam poeta wadzi się z Bogiem jako stwórcą wszystkiego, co na tym świecie istnieje. Czyni Boga odpowiedzialnym za zło, czego symbolem jest Dusiołek.