Medaliony-Czy człowiek jest mocny?

Czy człowiek jest mocny?

„Medaliony” ukazują ludzi którzy przeżyli piekło obozów. Swoje dzieje przedstawiają bez żadnych emocji, jakby to wszystko nie tylko ich nie dotyczyło, ale tak jakby miało to miejsce tysiące kilometrów od nich. Dzieje się tak, ponieważ wszystko, łącznie z ludzką psychiką ma granice wytrzymałości i po przekroczeniu pewnej granicy człowiek staje się na niektóre rzeczy znieczulony. Po przekroczeniu pewnego poziomu, popada w obojętność lub ucieka w szaleństwo. Obcowanie ze złem i śmiercią sprawiło to, że z tych ludzi pozostały jedynie bezduszne powłoki cielesne, wyzbyte wszelkich uczuć. Jedyną ucieczką przed faszystowskimi oprawcami jest komora gazowa, a następnie piec krematoryjny. Nadludzki wysiłek i skąpe wyżywienie oraz katorżnicza praca prowadzi ludzi do wyniszczenia tak fizycznego jak i psychicznego.
Bohaterami większości opowiadań Nałkowskiej są więźniowie nazistowskich obozów koncentracyjnych, którzy w swoich relacjach opisują przede wszystkim warunki życiowe, panujące w obozie oraz często wspominają drogę jaką musieli przebyć od łapanki, czy też aresztowania do owego obozu.
\"Człowiek jest mocny\" - bohater opowiada o sprawności, z jaką Niemcy,
aby nie wzbudzać paniki i sprawnie przeprowadzić całą akcję, organizowali masowe mordy ludności cywilnej. Żydów wwożono przez pałacową bramę na dziedziniec, skąd przechodzili oni do budynku, który miał być zakładem kąpielowym, a rzeczywiście była to tylko droga do gazu. Zagazowanym wybijano złote zęby, jeszcze żywych dobijano strzałem w tył głowy, a następnie wszystkich układana w masowych mogiłach w równych rzędach, ciało przy ciele, tak aby weszło jak najwięcej zwłok.
- Człowiek jest mocny, może jeszcze dobrze popracować\" - oto zdanie wypowiedziane przez gestapowca do Michała P, który załamał się i chciał umrzeć, kiedy zobaczył wyrzucone z samochodu trupy jego dzieci i żony; słowa \"człowiek jest mocny\" znaczyły, że jest on jeszcze zdolny do pracy przy trupach,dlatego esesman pozostawia go przy życiu.
Oddziaływanie systemu hitlerowskiego polegało na odbieraniu człowiekowi jego człowieczeństwa.
Zofia Nałkowska nie rysuje bestialstwa samych katów, lecz to, że człowiek poddany takim okrucieństwom traci swoją wartość, tępi ją moralnie i staje się obojętny. Przez tą otępiałą obojętność zostaje wciągnięty do niewiarygodnej \"wspólnoty\" z oprawcami, jednocześnie metody postępowania hitlerowskich oprawców dowodzą tego, jak dużo człowiek może w życiu wycierpieć i mimo to nie podda się.
Moim zdaniem „czy człowiek jest mocny?” należy pokazać z dwóch perspektyw:
Pierwszej hitlerowcy! Drugiej ludzi którzy tam byli.
Tak naprawdę gestapowców było o wiele mniej niż ludzi więzionych w obozach. Mimo tego w ich oczach to oni byli mocni, ponieważ mieli władze ale dlaczego nie próbowali się przeciwstawić? Wszyscy trafiali do obozów zdezorientowani z przekonaniem iż jada do pracy dopiero po przyjeździe bajeczne wyobrażenie przyszłości przeobrażało się w męczeńska rzeczywistość śmierci. Uważam, że ci którzy przeżyli obóz opisywany przez Nałkowską
Są mocni ponieważ potrafią się cofnąć do tego czasu i opowiedzieć dokładnie jaka była ich męczeńska droga.