Muzyka Polska w XX w - Krzysztof Penderecki

Krzysztof Penderecki jest kompozytorem bardzo wszechstronnym, o czym świadczą podejmowane przez niego różne formy i gatunki muzyczne. Z jednej strony jest eksperymentatorem, z drugiej strony świadomie nawiązuje do tradycji. Kompozytor interesuje się efektami sonorystycznymi, wynikającymi z wykorzystania zarówno instrumentów tradycyjnych jak i urządzeń elektroakustycznych i elektronicznych. Ulubioną obsadą wykonawczą są głosy ludzkie oraz instrumenty smyczkowe. W utworach z tekstem ważną rolę odgrywa ekspresja słowa. Efekty kolorystyczne kompozytor otrzymuje główni dzięki ciekawej obsadzie wykonawczej oraz bogatej artykulacji. Dorobek twórczy kompozytora jest bardzo obfity. Na największą uwagę zasługują: EMANACJE na dwie orkiestry smyczkowe, ANAKLASIS na orkiestrę smyczkową i 6 grup perkusyjnych, TREN \"OFIAROM HIROSZIMY\" na 52 instrumenty smyczkowe, POLYMORPHIA na 48 instrumentów smyczkowych, KANON na 52 instrumenty smyczkowe i taśmę magnetofonową, DE NATURA SONORIS na wielką orkiestrę symfoniczną. W 1973r. Penderecki rozpoczął pisanie Symfonii (5). Równie bogaty jest dorobek wokalno- instrumentalny. Wiele miejsca zajmuja pieśni religijne: PSALMY DAWIDA na chór mieszany, instrumenty strunowe i perkusję, STABAT MATER na 3 chóry mieszane a cappella, PASJA WEDŁUG ŚW. ŁUKASZA na głosy solowe, chóry i orkiestrę, JUTRZNIA na głosy solo, 2 chóry i orkiestrę, MAGNIFICAT na bas solo, 7-głosowy męski zespół wokalny, 2 chóry mieszane, chór chłopięcy i orkiestrę symfoniczną, TE DEUM na głosy solowe, 2 chóry mieszane i orkiestrę symfoniczną (utwór dedykowany Janowi Pawłowi II)