Pożytki i niebezpieczeństwa gier komputerowych

Ostatnio wiele słyszy się na temat niebezpieczeństw, płynących z gier komputerowych. Nie mogę zgodzić się z tezą zawartą w temacie. Wręcz przeciwnie, uważam, że gry komputerowe mają także wiele zalet. W mojej pracy chciałbym skupić się na pożytkach i niebezpieczeństwach płynących z gier komputerowych.
Na poparcie mojego stanowiska mogę przywołać wiele różnych przykładów.
Po pierwsze młodzi ludzie uzależniają się od gier komputerowych, są zadowoleni, że siedząc przed komputerem mają kontrolę nad światem. Wtedy obecność drugiej osoby staje się zbędna, gdyż zastępuje go komputer. W wirtualnym świecie spędzamy po kilka godzin dziennie, co raz wydłużając je. Takie zajęcie wchodzi nam w nawyk i nie widzimy niczego poza komputerem, który staje się naszym towarzyszem i przyjacielem. Taki nałóg prowadzi do zaniedbywania obowiązków domowych i szkolnych, zaburzeń w kontaktach z innymi, a nawet do zagrożeń życia, m.in.: niewydolności serca, bólu kręgosłupa, bólu głowy oraz męczenia się wzroku.
Po drugie gry komputerowe kradną czas i pieniądze. Mając dostęp do Internetu, możemy bacznie śledzić strony firm gier komputerowych, dzięki czemu dowiadujemy się
o nowościach naszych ulubionych gier. Z niecierpliwością czekamy na premierę płyty, aby udać się po nią do sklepu. Wreszcie zaczynamy kupować więcej i więcej gier, które umilają nam wolny czas zaledwie przez kilka dni. Nowa gra szybko nudzi się i staje dla nas bezużyteczna, wtedy kupujemy kolejną i następną… Powtarzając taki „zabieg”, marnujemy wysokie sumy pieniędzy. Z całą pewnością zabiera nam to wiele czasu, gdyż po rozpakowaniu i zainstalowaniu nowej gry w komputerze, podekscytowani musimy ją wypróbować. Przejście wszystkich etapów zabiera nam kilkanaście cennych godzin, które powinny zostać poświęcone na znacznie istotniejsze rzeczy.
Po trzecie gry komputerowe zaburzają relacje międzyludzkie. Moim zdaniem zanika zdolność odróżniania dobra od zła, obniża się próg wrażliwości, a śmierć przestaje budzić emocje. Dzieję się tak, ponieważ w wirtualnym świecie „wszystkie chwyty są dozwolone”. Bohater, którym się poruszamy doznaje różnych kontuzji, a także umiera, ale po chwili żyje dalej. W wirtualnej rzeczywistości gracze są nieśmiertelni, wszechmocni i doskonali. Szczególną uwagę przyciągają tzw. „strzelanki”, gdzie bez skrupułów zabijamy ludzi, przy czym towarzyszy efekt krwi rozbryzgującej się na ekranie. Niewątpliwie wzrasta wyzwalanie agresji, szerzy się przemoc, która zaczyna służyć jako rozrywka.
Z kolei przejdę do zalet płynących z gier komputerowych. Rozwijają one umiejętność logicznego myślenia oraz wyobraźnię, zmuszają do nieustannego podejmowania decyzji gospodarczych, czy politycznych. W dzisiejszych czasach mamy do czynienia z różnorodnością gier. Na pułkach w sklepach znajdujemy gry logiczne, strategiczne, fabularne, przygodowe, zręcznościowe, gry akcji, sportowe itp. Coraz więcej pojawia się gier dla dzieci, takich jak nauka pisania, liczenia, czy czytania, a wszystko to połączone z zabawą. Przy takiej rozrywce dziecko łączy przyjemne z pożytecznym, jednocześnie ucząc się i bawiąc. Ponadto jedną ze znanych gier politycznych jest SIM CITY, gra pozwalająca na budowanie i zarządzanie wirtualnymi miastami. Tak więc, może okazać się ona pomocna dla polityków, burmistrzów lub prezydentów.
Na zakończenie dodam, że gry komputerowe są doskonałym sposobem spędzania wolnego czasu. Gry sprawiają przyjemność, dają możliwość oderwania się od szarej rzeczywistości, pozwalają zapomnieć o trudach realnego życia. W świecie wirtualnym nie doznajemy bólu, cierpienia, ani zawodów. Wszystko nam się udaje, możemy dokonywać wielkich czynów, latać jak ptaki, pływać jak ryby, możemy wcielić się w każdą postać. Podczas gry przeżywamy wiele przygód, które dają nam sporą dawkę radości. Dzięki temu zapominamy o oblanym egzaminie, pechowym dniu, albo kłótni z rodzicami. Stres, który nam wcześniej towarzyszył, znika. W czasie gry skupiamy się wyłącznie na celu, jakim jest dotarcie do mety, pokonanie przeciwnika lub rozwiązanie trudnego zadania. Nie myślimy o otaczających nas rzeczach, problemach. W grze czujemy się wolni i zadowoleni.
Reasumując powyższe rozważania, trudno zająć jednoznaczne stanowisko.