Jan Kochanowski "Do gór i lasów"

W utworze Jana Kochanowskiego pt. "Do gór i lasów"". W czterech pierwszych wersach podmiot liryczny wraca do czasów swej młodości, którą dobrze wspomina, wówczas mało dbał o spokój i stabilizację, żył beztrosko. Wspomina także otoczenie, w którym dorastał, czyli "Wysokie góry i odziane lasy"".

W kolejnych wersach podmiot liryczny mówi o swoich latach, kiedy to prawdopodobnie opuścił dom i wędrował po świecie nabierając doświadczenia i wiedzy. Przez słowa "Jażem przez morze głębokie żeglował, jazem Francuzy, ja Niemce, ja Włochy, jażem nawiedził Sybilline lochy."" autor określa swój los, który zmieniał się jak w kalejdoskopie. W następnych wersach podmiot opowiada o służbie na dworach oraz służbie wojskowej do której został powołany, rozważał także wstąpienie do zakonu.

Porównuje siebie do Proteusa, morskiego bożka, który mógł przyjmować różne postaci. Podmiot liryczny rozważa nad własną przyszłością, gdyż nie wie co będzie dalej, jest już siwym starcem, lecz stara się chwytać każdą chwilę i korzystać z życia.