Jan Paweł II sługa miłosierdzia Bożego

Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Jego rodzicami byli Emilia Kaczorowska i Karol Wojtyła. Już od wczesnego dzieciństwa los nie był dla niego łaskawy, ponieważ w wieku 9 lat stracił matkę, a w 1932 roku na szkarlatynę umiera jego brat. Wkrótce potem przyszły papież przeprowadza się do Krakowa. W 1941 r. umiera jego ojciec. Rok później Karol Wojtyła wstępuje do seminarium duchownego, by już po kilku latach, w wieku 38 lat zostać biskupem. W 1964 zostaje arcybiskupem, a po trzech latach zyskuje godność kardynała.
2 października Karol Wojtyła jedzie do Rzymu na konklawe, gdzie po dwóch tygodniach wstępuje na tron Piotrowy, przyjmując imię Jan Paweł II. Od 16 października 1978 roku przez 27 lat pełni swoją funkcję, stając się największym autorytetem dla wszystkich ludzi, a zarazem sługą miłosierdzia Bożego.
Od 2001 roku w Polsce obchodzony jest dzień papieski, każdego roku pod innym hasłem: „Pontyfikat Przełomów” „Jan Paweł II - Świadek Nadziei” „Jan Paweł II- Apostoł Jedności” „ Jan Paweł II - Pielgrzym Pokoju” „ Jan Paweł II - Orędownik Prawdy”. Na obecny rok episkopat polski zatwierdził hasło:„Jan Paweł II - Sługa Miłosierdzia”. I właśnie tę jego cechę postaram się omówić, w swojej pracy. Postaram się przywołać te epizody z życia papieża, które potwierdzą, iż papież – Polak był sługą miłosierdzia.
Jan Paweł II w całym nauczaniu, mówiąc o człowieku, który jest drogą Kościoła, ukazywał nie tylko Boga bogatego w miłosierdzie, ale także człowieka, który jest naszym bratem, a nade wszystko dzieckiem Boga-Stwórcy i bratem Chrystusa Odkupiciela. Tę prawdę zawarł nie tylko w słowie, ale także w całym swoim stosunku do człowieka.
Szczególnym wyrazem miłosierdzia, a nawet warunkiem, który czyni człowieka zdolnymi do podejmowania czynów miłosierdzia, jest przebaczenie. Pod tym względem Jan Paweł II jest dla nas wspaniałym przykładem. Jedną z najbardziej wyrazistych sytuacji w jego pontyfikacie jest ta, gdy papież jedzie z wizytą do więzienia, w którym przebywa Ali Agca – człowiek, który dokonał na niego zamachu. Papież rozmawia z nim dosyć długo i podejmuje decyzję, która zadziwia cały świat - przebacza mu.
Jednak w praktykowaniu miłosierdzia okazywanego przez przebaczenie win, Jan Paweł II idzie jeszcze dalej. Nie ogranicza się tylko do tego, że przebacza swoim winowajcom, pragnie dokonać czegoś trudniejszego - prosić o wybaczenie. W 2000 roku papież stoi pod krzyżem i prosi o przebaczenie win popełnionych w historii i w naszej współczesności przez ludzi kościoła.
Działania Jana Pawła II wpływają inspirująco na innych ludzi. To dzięki niemu odrodziła się polska organizacja „Caritas” podejmująca wiele inicjatyw społecznych. Organizacja ta co roku zbiera do puszek środki na cele charytatywne, zbiera też żywność oraz ubrania i środki codziennego użytku, które przekazywane są na potrzeby ludzi ubogich zamieszkujących nie tylko Polskę, ale i tereny Afryki i innych kontynentów.
Owocem pielgrzymki Ojca Świętego do Ojczyzny w 1999 roku stało się powołanie Fundacja Episkopatu Polski „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, która do dziś służy tysiącom młodych Polaków, pochodzących ze środowisk ubogich. Dzięki pomocy fundacji młodzi ludzie mogą dalej rozwijać swoje zdolności intelektualne, mają możliwość nauki w gimnazjach i liceach, a przeszło trzystu podjęło naukę na wyższych uczelniach. Fundacja stała się żywym pomnikiem Jana Pawła II.
Następnym przykładem może być pielgrzymka Jana Pawła II do Brazylii. Tam papież spotyka się z ludźmi najbardziej pokrzywdzonymi: Indianami, więźniami, trędowatymi, robotnikami. Wstrząśnięty do głębi nędzą mieszkańców zdejmuje z palca pierścień, przekazuje go duszpasterzowi, prosząc o to, aby sprzedał go na potrzeby biednych.
Jan Paweł II wiele razy zachęcał władze państwowe i instytucje przeciwdziałające narkomanii i alkoholizmowi. Podczas spotkania z uczestnikami międzynarodowej konferencji na temat „ Narkomania i alkoholizm przeciwko życiu” Papież mówił: „Nie można, drodzy bracia, walczyć z narkomanią i alkoholizmem ani też skutecznie leczyć ich ofiar i pomagać im w powracaniu do zdrowia, jeśli nie odbudowuje się najpierw wartości, jakimi są dla człowieka miłość i życie, tylko one bowiem mogą nadać pełen sens naszemu istnieniu, zwłaszcza gdy są przeżywane w świetle wiary religijnej. Na poczucie wyobrażenia, które tak często dręczy narkomanów, społeczeństwo nie można i nie powinno reagować się obojętnością (..), potrzebne jest odważne i zdecydowane działanie”. Papież wielokrotnie troszczył się o problem, z jakim zmagają się narkomani i alkoholicy.
Jan Paweł II wielokrotnie udowadniał, że miłosierdzie jest jedną z najważniejszych wartości, świadczą jego działania. W orędziu do sekretarza generalnego ONZ papież apelował o wolność religijną, która jest podstawą praw ludzkich, rozmawiał z matką zamachowca, podczas której pocieszał ją, że przebaczył jej synowi i błogosławił mu.
W 50 rocznicę wybuchu II wojny światowej, wystosował list, w którym przypominał o tym tragicznym wydarzeniu, a zarazem zaapelował do wszystkich ludzi, wzywając do zwalczania uprzedzeń oraz do zwalczania wszelkich oznak rasizmu.
Jan Paweł II był niezwykle wrażliwy na cierpienie ludzi schorowanych, między innymi dlatego ustanowił 11 lutego dniem chorych.
Nieustannie, szczególnie podczas pielgrzymek do krajów trzeciego świata, nawoływał do walki z głodem.
Jan Paweł II na trzy lata przed swoją śmiercią, pisząc jak co roku wielkoczwartkowy list do kapłanów powiedział:„Starajmy się być prawdziwymi sługami miłosierdzia”. Mówił to w oparciu o własne doświadczenie, którego wzór dawał światu publicznie i to w sposób, którym zjednywał sobie wszystkich.
Hasło tegorocznego Dnia Papieskiego nie jest przypadkowe, ponieważ zagrożona jest godność człowieka przez brak miłosiernej miłości. Co może ją uratować? MIŁOSIERNA MIŁOŚĆ I CYWILIZACJA MIŁOŚCI, O KTÓRĄ STALE WOŁAŁ JAN PAWEŁ II.
Dzieło, które zapoczątkował Jan Paweł II jest bardzo potrzebne współczesnemu człowiekowi, a szczególnie nam – Polakom, nie tylko dlatego, że pierwsi mamy uczyć się od niego przebaczania win i proszenia o wybaczenie, ale i dlatego, że mamy możliwość obcowania z miejscami i pamiątkami po wielkim Polaku. W czasach, w których obserwujemy tak wiele przejawów nienawiści, braku akceptacji, kłótni i wzajemnego opluwania, postawa Jana Pawła II budzi w nas poczucie, iż my również możemy zmienić swoje życie, możemy wzorować się na Ojcu Świętym, przede wszystkim okazując miłość i miłosierdzie innym.