Fortuna kołem się toczy

Fortuna kołem się toczy.

Na początku mojej pracy chciałbym wyjaśnić najpierw, co oznacza twierdzenie „Fortuna kołem się toczy”, więc jest to sytuacja gdzie następuje nagła odmiana losu na złe lub dobre, lecz częściej bywa, że niestety na złe, to znaczy, że są różne aspekty życia, które dzielą się na negatywne i pozytywne. Myślę, że postawioną przeze mnie tezę w pełni uzasadnią poniższe argumenty.

Po pierwsze, jako przykład zmienności losu możemy wymienić przejmujący film nagrodzony Oskarami „Pianista” Romana Polańskiego. Szpilaman, główny bohater, cudem uniknął deportacji z getta do obozu zagłady. Tego dramatycznego losu nie uniknęli jednak członkowie jego rodziny. Po upadku powstania warszawskiego Szpilaman ukrywał się w ruinach wyludnionego miasta. Przetrwał między innymi. Dzięki niemieckiemu kapitanowi Wilmowi, Hosenfeldowi, który zafascynowany jego talentem muzycznym wskazał mu kryjówkę, lecz kapitan zmarł później w radzieckim obozie dla jeńców wojennych).„Pianista” jest świadectwem ludzkiej wytrzymałości w obliczu śmierci oraz hołdem dla siły muzyki i chęci życia. Łamiąc wiele stereotypów, jest historią opowiedzianą bez cienia żądzy i zemsty. Moim zdaniem Polański dokonał czegoś bardzo ważnego w tym filmie- ukazał Niemców poniżających innych, ale nie w sposób okrutny. Udało mu się wydobyć ludzkie uczucia z prowokatorów tej okrutnej wojny. Reżyser pokazał, że ludzi nie wolno uogólniać. Jest to przykład fortuny, w której koło raz kreci się w zła stronę a raz dobrą.

Po drugie, jako następny przykład może posłużyć film „Życie jest piękne” Roberto Benigniego. Film "Życie jest piękne" to opowieść o życiu włoskiego żyda Guido Orefice, który mimo zbliżającej się wojny i nasilającego się antysemityzmu, pragnie normalnie żyć i zapewnić swoim bliskim szczęście. Guido w 1939 roku przyjeżdża do Arezzo w Toskanii, tam zakochuje się w pięknej nauczycielce Dorze i wkrótce ją poślubia. Żyją sobie szczęśliwie, mają wspaniałego synka, Guido prowadzi księgarnie, Dora uczy w szkole i starają się ignorować wszelkie przejawy wrogości. Jednak szczęście nie trwa długo, tuż przed końcem wojny Guido i jego syn zostają wywiezieni do obozu koncentracyjnego, Dora jedzie za nimi. Guido stara się uchronić syna przed okrucieństwem, więc przekonuje go, że to, co dzieje się wokół nich to tylko gra, lecz po tej grze Giudo ginie i osieroca swojego syna. Film ten przedstawia sytuacje, w której główną rolę właśnie odgrywa to powiedzenie „Fortuna kołem się toczy”, zmieniają szczęśliwe, radosne, spokojne życie w horror, który trwa przez jakiś czas a potem się kończy w tragiczny sposób.

Kolejnym argumentem potwierdzającym moją tezę jest przedstawione książki „Opowieść Wigilijna” Karola Dickensa. Głównym bohaterem tej książki jest Ebenezer Scroge to chytry człowiek ma bardzo wiele pieniędzy, ale ich wcale nie wydaje. Jest strasznym skąpcem. Już dawno odwrócił się od swojej rodziny. Nie ma także żadnych przyjaciół, lecz w noc przed Wigilią przyszły do niego trzy duchy, duch Marleya, dawnego współpracownika, który zmarł siedem lat wcześniej, duch Wigilijnej Przeszłości, który pokazuje mu całą przeszłość począwszy od dzieciństwa, a skończywszy na ostatnich świętach, następnym duchem jest Duch Tegorocznego Bożego Narodzenia. Ten upiór próbuje uświadomić Ebenezerowi jak ważna jest rodzina, przyjaciele i święta, ostatnim widmem jest Duch Przyszłych Wigilii. Prezentuje on przyszłość, jaka czeka skąpca, jeśli się nie zmieni. Zjawa ta nic nie mówi, w przeciwieństwie do wcześniejszych. Ma na sobie przerażający, czarny płaszcz. Duch pokazuje Scrooge’owi jego przyszłość – śmierć, której nikt nie zauważy. Nikt go nie będzie opłakiwał. Jedyne, o czym nie zapomną, to o jego pieniądzach. Ebenezer obiecuje poprawę i prosi o jeszcze jedną szansę. Jest to przykład zmienności losu złego na dobre, w którym bohater mając „fortunne” nie szperał z niej korzyści ani szczęścia, dopiero, gdy zrozumiał "koło” potoczyło inaczej i mógł być szczęśliwy bez pieniędzy.

Chciałbym zwrócić uwagę na kolejny argument, który będzie dotyczył się tegorocznej tragedii, która nastąpił 28 stycznia po przez zawalenie się dachu na sali targowej. Ta tragedia moim zdaniem uświadomiła wielu ludziom jak bezcenne i kruche jest życie i jak szybko dużo niewinnych osób może je stracić. Właśnie w sytuacjach góruje powiedzenie „fortuna kołem się toczy”.

Potwierdzając tezę kolejnym argumentem chcę uwzględnić kolejną lekturę, którą jest „Latarnik” Henryka Sienkiewicza. Jest to historia o pewnym człowieku, który swoje życie przeżył jako wielką tułaczkę. Główny wątek noweli zaczyna się od tego, że w małym miasteczku Aspinwall, niedaleko Panamy w dziwnych okolicznościach ginie latarnik. Na jego miejsce nie ma wielu chętnych, gdyż praca ta jest trudna i odpowiedzialna. Po jakimś czasie zgłasza się jednak starszy człowiek nazwiskiem Skawiński. Jest to zasłużony żołnierz i podróżnik, pracujący w wielu miejscach na świecie. Teraz jego życie latarnika upływa spokojnie i monotonnie. Codziennie zapala on swoją latarnię rozświetlając drogę statkom. Pewnego dnia nadchodzi przebudzenie. Na łodzi przywożącej wodę i żywność Skawiński zauważa paczkę. Znajdują się w niej polskie książki. Wczytując się w ich treść przypomina sobie ojczyznę. Przed oczyma ukazują mu się piękne krajobrazy-jego ukochana Polska. W wielkim wzruszeniu pada na ziemię. Zauważa go wtedy strażnik portowy. Zaniepokojony jego zachowaniem, budzi go, uświadamia, że zapomniał zapalić latarnię i jeden ze statków rozbił się ten sposób Skawiński traci posadę latarnika i rozpoczyna się jego dalszą tułaczkę. „Fortuna temu bohaterowi potoczyła się po kole inaczej niż jak on by tego chciał. Już od początku rozpoczęcia tułaczki nie sprzyjał mu los, lecz gdy poznajemy go dokładniej na posadzie latarnika los się do niego uśmiecha, ale nie długo, bo na nowo zaczyna następną w swoim życiu tułaczkę.