Luksemburg

Stolica: Luksemburg
Powierzchnia: 2 586 km2
Ludność: 401 000
Język urzędowy: francuski, niemiecki, luksemburski
Skład etniczny: Luksemburczycy 72,5%; Portugalczycy 9,0%; Włosi 5,4%; Francuzi 3,4%; Belgowie 2,5%; Niemcy 2,4%; inni 4,8%
Wyznanie: katolicy 93,0%; protestanci 1,3%; inni 5,7%
Jednostka monetarna: euro, dawniej 1 frank luksemburski = 100 centymów
PKB: 44 688 USD na osobę
Średnia długość życia: mężczyźni 70,6 roku; kobiety 77,9 roku
Surowce mineralne: rudy żelaza
Wyroby przemysłowe: opony, artykuły chemiczne, maszyny
Uprawy: pszenica, jęczmień, ziemniaki, winogrono
Siły zbrojne: armia lądowa 19 400, marynarka wojenna 5400, lotnictwo 6900
Ustrój: monarchia konstytucyjna
Władza ustawodawcza: wielki książę oraz jednoizbowy parlament (59-osobowa Izba Deputowanych wybierana w wyborach powszechnych co 5 lat)
Władza wykonawcza: rząd z premierem na czele
Konstytucja: 1868 (nowelizowana w 1919, 1948 i 1956 r.)
Głowa państwa: wielki książę; obecnie Henryk
Szef rządu: Jean Claude Juncker
Luksemburg to jedno z najmniejszych państw Europy. Otaczają go trzy kraje: Belgia, Francja i Niemcy.
Luksemburg jest członkiem-założycielem wszystkich trzech Wspólnot: Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej oraz Europejskiej Wspólnoty Współpracy Atomowej. Mimo niewielkiej powierzchni kraj stał się siedzibą najważniejszych instytucji wspólnotowych: Trybunału Sprawiedliwości, Sądu Pierwszej Instancji, Trybunału Rewidentów Księgowych i Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Jest też miejscem spotkań ministrów pracujących w Radzie Unii Europejskiej. W Luksemburgu ulokowano również część administracji Komisji Europejskiej. Kraj ma najmniejszą liczbę przedstawicieli we wspólnotowych organach. Biorąc jednak pod uwagę kryterium demograficzne w przydziale unijnych mandatów, okazuje się, iż Luksemburg nie wypada wcale tak blado. Gdy na jedno luksemburskiego członka Rady Ministrów przypada nieco ponad 200 tys. jego rodaków, na jednego niemieckiego członka RM – osiem milionów. W Radzie Ministrów Luksemburg ma dwóch przedstawicieli, w Parlamencie Europejskim – sześciu, w Komisji Europejskiej – jednego, a w Komitecie Ekonomiczno-Społecznym i Komitecie Regionów – po sześciu. Desygnuje też po jednym reprezentancie do Trybunału Sprawiedliwości, Sądu Pierwszej Instancji i Trybunału Rewidentów Księgowych. Wg decyzji szczytu w Nicei Luksemburg zostanie zrównany w sile głosów z Estonią i Cyprem. Wszystkie te kraje otrzymają bowiem po cztery miejsca w Radzie Unii Europejskiej i po sześć w Parlamencie. W ramach współpracy krajów Beneluksu, Luksemburg może liczyć na wsparcie Holandii i Belgii przy unijnym stole. W europejskim systemie szybkiego reagowania Luksemburg zamierza partycypować oddając do dyspozycji wspólnotowych strategów sześćdziesięciu żołnierzy.
Luksemburg to najbogatszy kraj Piętnastki. PKB sięga tu 44 680 dolarów w przeliczeniu na jednego mieszkańca. Mimo że Luksemburg jest nadal krajem rolniczym, dynamiczny rozwój gospodarczy zawdzięcza prawie wyłącznie przemysłowi ciężkiemu i międzynarodowym instytucjom finansowym. Na żyznych glebach regionu Gutland uprawia się zboża, ziemniaki i rośliny pastewne. Rolnictwo jest bardzo wydajne. Międzynarodowe korporacje amerykańskie uruchomiły w Luksemburgu wielkie zakłady produkujące opony, artykuły chemiczne i maszyny. Ważną gałęzią gospodarki jest turystyka. Największe znaczenie dla narodowego budżetu mają jednak międzynarodowe instytucje finansowe, których luksemburski rząd zachęca ulgami podatkowymi. Na terenie kraju działa Europejski Bank Inwestycyjny oraz blisko 200 firm kapitałowych. Wielu amatorów z Unii Europejskiej rejestruje swoje statki na korzystnych warunkach pod banderą Luksemburgu. Kraj jest członkiem Unii Monetarnej. 1 stycznia 2002 r. rodzimego franka zastąpiło euro.