List do Wertera.

Drogi Werterze!

W moim liście chciałabym poruszyć bardzo ważny i jak sądzę drażliwy temat. Chodzi tu o Twoją psychikę. Obawiam się przyjacielu, czy Twoja nadwrażliwa natura nie doprowadzi Cię nad przepaść i nie daj Boże będziesz gotów z niej skoczyć. Piszesz, że masz dość życia i świata, w którym Twoja dusza nie może znaleźć miejsca. Lecz zastanów się poważnie, drogi Werterze, czy sam sobie nie utrudniasz życia. Czy nie nadszedł już czas żeby opuścić Wahlheim, gdzie Lota staje się Twoją obsesją i powoduje upadek psychiczny i fizyczny? Powinienieś wyjechać, poszukać szczęścia gdzieś indziej oraz pozwolić innym żyć szczęśliwie i spokojnie.
Ciągle piszesz, że życie jest niczym piekło i wnioskuję, że pragniesz z nim skończyć. Zastanów się jednak, przyjacielu, co dobrego może wyniknąć z Twojej śmierci a ile złego może ona przynieść. Czy naprawdę tytlko poprzez śmierć widzisz dobre rozwiązanie? Jest to przecież najłatwiejsza droga ucieczki. Ty-tak wyjątkowy-zawsze wyróżniałeś się odwagą i teraz podejmujesz decyzję w tak tchórzliwy sposób opuścić świat? Wiem, że nie widzisz nic złego w samobójstwie. Wręcz przeciwnie, uważasz, że trzeba je aprobować. Przemyśl jednak, jakie mogą być konsekwencje wynikające z Twojego postępowania.
Jeśli do tej pory żaden argument nie przemówił Ci do rozsądku, pomyśl, co będzie z tymi ludźmi, którzy poznali Twoją nadzwyczajną osobę i zostaną bez Ciebie. Co z Twoją matką, ze mną i innymi Twoimi przyjaciółmi? Jak będzie się czuć Lota ze świadomością, że przyczyniła się do Twojej śmierci? Czy pomyślałeś choć przez chwilę o nas? jak będziemy żyć, kiedy każdy z osobna i wszyscy razem będziemy się obwiniać o Twoją śmierć? I czy Ty zaznasz spokoju wiedząc, jakie cierpienie sprawiłeś swoim najbliższym?
Po raz kolejny mój drogi przyjacielu proszę Cię! Zastanów się nad swoim postępowaniem. Nie możesz stchórzyć!

Twoja przyjaciółka/ Twój przyjaciel
XXX