Człowieczeństwo nie tyle darem, ile zadaniem!

Człowieczeństwo to nie tylko dar, jaki zesłał nam Bóg, ale przede wszystkim zadanie, przed jakim zostaliśmy wszyscy postawieni. Możemy je interpretować na różne sposoby; powinniśmy po prostu żyć i cieszyć się z tego żywota lub monotonnie i skrupulatnie je wykonywać.
Pierwszy typ ludzi, którzy, jak napisałem, zinterpretowali to zadanie postawione nam przez Stworzyciela, ograniczają się tylko do wychowania, wykształcenia, znalezienia dobrze płatnej pracy, założenia rodziny i doczekania spokojnej starości. To według nich, jest wykonanie całego zadania, do którego dążyli przez całe życie.
Na szczęście są też ludzie, których określiłem jako drugi typ. Tak naprawdę prawie niczym się oni nie różnią od tych pierwszych, też się normalnie wychowują, kształcą, pracują, zakładają rodziny, ale wyróżnia ich istotna rzecz. Chcą coś pozostawić po sobie na tym świecie. Poeci, artyści, muzycy, malarze, pisarze, to oni tak naprawdę są bohaterami naszej rzeczywistości, to z nich bierzemy przykład, każdy z nas interpretuje przesłanie, jakie zostawił każdy z nich po sobie. Artysta przelewa część swojej duszy na coś, w czym się specjalizuje. Poeta, na papier w postaci wszelakich wierszy lub romantycznej poezji o swojej ukochanej; muzyk, na instrument, na którym gra, komponuje wiele utworów, które są odzwierciedleniem jego duszy; malarz, potrafi pokazać swoje wnętrze poprzez malowanie obrazów; pisarz może bez problemu przenieść na papier to, co siedzi w nim od dawna, dobrać odpowiednie słowa, dobrze je zinterpretować.
Według mnie istnieją tzw. „księgi życia”, które zawierają zapis wszystkich naszych doświadczeń oraz postępowań. Pierwszy typ ludzi to czytelnicy, którzy czytają te „księgi”, ale ci drudzy takie księgi piszą. Zapisują w nich swoje doświadczenia, odczucia, poglądy, a ludzie idący po najprostszej linii oporu czytają je i we dług nich postępują. Nie mają tak jakby własnego zdania, swojego rozumu oraz co najważniejsze, duszy.
Owszem, założenie rodziny, zapewnienie jej bytu oraz miłości jest, swego rodzaju wypełnieniem największego i najtrudniejszego zadania życiowego, ale to nie wszystko. Trzeba pozostawić po sobie jakiś znak, dowód swojego jestestwa, żebyśmy mogli być wzorcami do naśladowania młodszego pokolenia. Ale także musimy się postarać, aby te wzorce godne naśladowania były pozytywne i nie sprzeczały się z naszymi poglądami.
Podsumowując, życie to jednak nie tylko dar, ale bardzo ciężkie zadanie, z którym każdy z nas musi się zmierzyć. Pozostaje nam tylko wybranie metody dzięki której zakończymy sukcesem to zadanie.