Benedykt XVI

Benedykt XVI

Herb

Dewiza Cooperatores Veritatis
Współpracownicy prawdy
Imię łacińskie Benedictus PP. XVI
Data wyboru 19 kwietnia 2005
Imię i nazwisko Joseph Ratzinger
Urodzony 16 kwietnia 1927

Zmarł Sprawuje urząd

Benedykt XVI (łac. Benedictus XVI, właściwie Joseph Alois Ratzinger *, ur. 16 kwietnia 1927 w Marktl am Inn) - niemiecki kardynał, od 19 kwietnia 2005 265. (według innej rachuby 266.) papież. 1981-2005 prefekt Kongregacji Nauki Wiary, od 2002 do 2005 dziekan Kolegium Kardynalskiego. Bliski przyjaciel Jana Pawła II.

Spis treści [schowaj]
1 Życiorys
2 Dorobek naukowy i poglądy
3 Joseph Ratzinger i Polska
4 Korespondencja z papieżem
5 Zagraniczne pielgrzymki duszpasterskie
6 Dokumenty papieskie
6.1 Encykliki
7 Zobacz też
8 Linki zewnętrzne
9 Bibliografia



Życiorys

Rodzinny dom Benedykta XVI w Marktl am InnUrodził się 16 kwietnia 1927 w Marktl am Inn (Bawaria, Niemcy) jako syn policjanta. Miał dwoje rodzeństwa: Maria Ratzinger (ur. 7 grudnia 1921, zm. 2 listopada 1991) i Georg Ratzinger (ur. 15 stycznia 1924). Od 1941 r. należał obowiązkowo do Hitlerjugend. W wieku 16 lat (1943 r.) rozpoczął przygotowanie wojskowe w zakresie obrony przeciwlotniczej. W listopadzie 1944 został wcielony do Wehrmachtu. W roku 1945 został internowany w obozie dla jeńców wojennych jako niemiecki żołnierz. Zwolniony w czerwcu tego roku, wstąpił razem z bratem do monachijskiego seminarium. 29 czerwca 1951 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kardynała Michaela von Faulhabera. Studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie Monachijskim, w 1953 obronił pracę doktorską Lud Boży w nauce św. Augustyna o Kościele, a w 1957 uzyskał habilitację na podstawie rozprawy: Teologia dziejów u św. Bonawentury.

Przez następne lata posługiwał jako pomocnik biskupa Fryzyngi (1957-1959), a następnie pełnił funkcję profesora w Bonn (1959-1969), Mnster (1963-1966), Tybindze (1966-1969) oraz Ratyzbonie (od 1969).


Młody Joseph RatzingerW marcu 1977 papież Paweł VI nominował Ratzingera arcybiskupem Monachium i Fryzyngi, zaś na konsystorzu w czerwcu mianował kardynałem.


Kardynał Ratzinger celebruje mszę świętą podczas pogrzebu Jana Pawła II25 listopada 1981 otrzymał nominację z rąk papieża Jana Pawła II na prefekta Kongregacji Nauki Wiary (wcześniej: Święte Biuro ds. Inkwizycji, przemianowane przez papieża Piusa X w 1908). W 2002 wybrany dziekanem Kolegium Kardynalskiego (od 1998 piastował urząd wicedziekana). Z czasem objął wiele funkcji w Kurii Rzymskiej: przewodniczącego Papieskiej Komisji Biblijnej, przewodniczącego Międzynarodowej Komisji Teologicznej, radcy Drugiej Sekcji Sekretariatu Stanu, członka Kongregacji dla Kościołów Wschodnich, członka Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, członka Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, członka Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego, członka Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, członka Papieskiej Rady ds. Kultury oraz członka Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej.

8 kwietnia 2005 kardynał Ratzinger celebrował mszę świętą podczas uroczystości pogrzebowych Jana Pawła II. Tekst homilii, którą wówczas wygłosił znajduje się tutaj.

19 kwietnia 2005 - w drugim dniu konklawe w czwartym głosowaniu, otrzymując 84 ze 115 głosów, został wybrany kolejnym, (265., według innej rachuby 266.) papieżem i przybrał imię Benedykta XVI. Komunikat Stolicy Apostolskiej znajduje się tutaj (PDF). Po ukazaniu się wiernym wygłosił krótkie przemówienie (PDF) - pierwsze w roli papieża.

17 sierpnia 2005 - prawnicy Benedykta XVI zwrócili się do prezydenta USA George'a W. Busha o ogłoszenie immunitetu dla papieża w procesie, w którym jest on oskarżony o spiskowanie w celu ukrycia molestowania seksualnego trzech chłopców w seminarium duchownym w Teksasie.

24 marca 2006 - podczas konsystorza na placu św. Piotra Benedykt XVI wręczył insygnia piętnastu nowym kardynałom. Wśród nich znalazł się metropolita krakowski, arcybiskup Stanisław Dziwisz.


Dorobek naukowy i poglądy

Benedykt XVI podczas inauguracji pontyfikatuNależy do ścisłej czołówki teologów chrześcijańskich XX wieku. Mówi się, że jest największym teologiem wśród kardynałów. Jego prace badawcze i publikacje odnoszą się głównie do szeroko rozumianej teologii dogmatycznej i fundamentalnej. Wiele książek i rozpraw poświęcił tajemnicy Kościoła. Drugi wielki temat w działalności naukowej kardynała Ratzingera to osoba Jezusa Chrystusa. Można go uważać za zwolennika chrystologii sensu. Podejmował także prace z zakresu ekumenizmu. W sumie opublikował ponad 60 pozycji książkowych, z których wiele zostało przetłumaczonych na języki obce. Jest także autorem kilkuset artykułów i rozpraw opublikowanych w różnych międzynarodowych czasopismach teologicznych i dziełach zbiorowych. Był współtwórcą czasopisma teologicznego "Communio".

Jest laureatem wielu międzynarodowych nagród i wyróżnień. Otrzymał dotąd siedem doktoratów honorowych:

1984 College of St. Thomas w St. Paul (Minnesota)
1985 Katolicki Uniwersytet w Eichsttt
1986 Papieski Uniwersytet Katolicki w Peru (Katolicki Uniwersytet w Limie)
1988 Katolicki Uniwersytet Lubelski
1998 Uniwersystet Navarra, Pampeluna
1999 Wolny Uniwersytet Maria SS. Assunta w Rzymie
2000 Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu

Joseph Ratzinger i Polska

2003 - SzczepanówPrzed swoim wyborem na papieża Joseph Ratzinger ośmiokrotnie odwiedzał Polskę. Pierwszy raz w 1977 - jako arcybiskup Monachium był członkiem delegacji episkopatu Niemiec, która przyjechała na Dolny Śląsk. Po ogłoszeniu stanu wojennego Ratzinger organizował w Monachium modlitwy w intencji Polski. Jako arcybiskup Monachium w 1982 roku odwiedził Katowice (Górny Śląsk). Ufundował dla katowickiej katedry Chrystusa Króla imponującą mozaikę, która znajduje się obecnie w kaplicy Najświętszego Sakramentu. Sześciokrotnie odwiedzał Opole, gdzie biskupem jest jego przyjaciel Alfons Nossol. 26 czerwca 1983 w diecezji opolskiej poświęcił kamień węgielny kościoła w miejscowości Chorula (powiat krapkowicki). Kardynał odwiedzał Polskę także w 1988, kiedy otrzymał doktorat honoris causa na KUL. Drugi doktorat honoris causa polskiej uczelni wyższej otrzymał na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu dnia 27 października 2000.

29 października 2000 roku kardynał Ratzinger odprawił mszę w parafii Matki Bożej Miłosierdzia w Oleśnicy gdzie poświęcił statuę Chrystusa Króla Wszechświata. 25 maja 2002 udzielił w Radomiu sakry biskupiej nowomianowanemu biskupowi radomskiemu Zygmuntowi Zimowskiemu, który przez wiele lat był jego współpracownikiem w kongregacji. 10 maja 2003 był legatem papieskim podczas uroczystości 750-lecia kanonizacji św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Krakowie oraz w Szczepanowie.

W dniach 25-28 maja 2006 odbędzie się pielgrzymka papieża Benedykta XVI do Polski. Papież odwiedzi Warszawę, Kraków, Wadowice, Oświęcim, Kalwarię Zebrzydowską i Częstochowę. Będzie to jego dziewiąty pobyt w Polsce, ale pierwszy jako głowa kościoła katolickiego.


Korespondencja z papieżem
Papież jest drugim (po Janie Pawle II) papieżem, do którego można wysłać wiadomość e-mail. Adres jest inny dla każdego z języków watykańskiej witryny WWW. Dla listów w języku angielskim jest to (dla listów w innych językach należy wpisać przed znakiem @: niem. - benediktxvi, franc. - benoitxvi, wł. - benedettoxvi; nie ma odrębnego adresu dla listów po polsku).


Zagraniczne pielgrzymki duszpasterskie
NP Data pielgrzymki Rok Kraj Odwiedzone miasta Cel
1. 29 maja 2005 Włochy Bari Zakończenie Kongresu Eucharystycznego
2. 18 - 21 sierpnia 2005 Niemcy Kolonia XX Światowe Dni Młodzieży 2005 w Kolonii
3. 25 - 28 maja 2006 Polska Warszawa, Częstochowa, Kraków, Wadowice, Kalwaria Zebrzydowska, Oświęcim Podróż apostolska ojczyzny poprzednika
4. 8 - 9 lipca 2006 Hiszpania Walencja V Światowe Spotkanie Rodzin
5. 9 - 14 września 2006 Niemcy Monachium, Ratyzbona, Alttting Pielgrzymka do rodzinnych stron Papieża
6. 8 - 10 listopada 2006 Turcja Ankara, Efez, Stambuł Spotkanie z ekumenicznym Patriarchą Konstantynopola Bartłomiejem I


Dokumenty papieskie

Encykliki
25 stycznia 2006: Deus Caritas Est (Bóg jest miłością)

Zobacz też
Georg Gnswein - prywatny sekretarz papieża Benedykta XVI
Kardynałowie z nominacji Benedykta XVI

Linki zewnętrzne
Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Benedykt XVIZobacz w Wikiźródłach teksty Papieża Benedykta XVIZobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów Papieża Benedykta XVIBenedykt XVI i jego pielgrzymka do Polski (oficjalny serwis)
Benedykt XVI - Papieski Serwis Informacyjny - aktualności, artykuły, wydarzenia
Oficjalna strona Watykanu

Bibliografia
Werte in Zeiten des Umbruchs, Freiburg im Breisgau 2005
Unterwegs zu Jesus Christus, Augsburg 2003.
Glaube – Wahrheit – Toleranz. Das Christentum und die Weltreligionen, 2. Aufl., Freiburg i. Brsg. 2003. (wyd. polskie Wiara Prawda Tolerancja. Chrześcijaństwo a religie światowe, Kielce 2004)
Gott ist uns nah. Eucharistie: Mitte des Lebens. Hrsg. von Horn, Stephan Otto/ Pfnr, Vinzenz, Augsburg 2001.
Gott und die Welt. Glauben und Leben in unserer Welt. Ein Gesprch mit Peter Seewald, Kln 2000. (wyd. polskie Bóg i świat z kardynałem Josephem Ratzingerem rozmawia Peter Seewald, Kraków 2001)
Der Geist der Liturgie. Eine Einfhrung, 4. Aufl., Freiburg i. Brsg. 2000. (wyd. polskie Duch liturgii, Poznań 2002)
Vom Wiederauffinden der Mitte. Texte aus vier Jahrzehnten, Freiburg i. Brsg. 1997.
Salz der Erde. Christentum und katholische Kirche an der Jahrtausendwende. Ein Gesprch mit Peter Seewald, Wilhelm Heyne Verlag, Mnchen, 1996, ISBN 3-453-14845-2
Wahrheit, Werte, Macht. Prfsteine der pluralistischen Gesellschaft, Freiburg/ Basel/ Wien 1993.
Zur Gemeinschaft gerufen. Kirche heute verstehen, Freiburg/ Basel/ Wien 1991.
Auf Christus schauen. Einbung in Glaube, Hoffnung, Liebe, Freiburg/ Basel/ Wien 1989.
Abbruch und Aufbruch. Die Antwort des Glaubens auf die Krise der Werte, Mnchen 1988.
Kirche, kumene und Politik. Neue Versuche zur Ekklesiologie [Robert Spaemann zum 60. Geburtstag zugeeignet], Einsiedeln 1987.
Politik und Erlsung. Zum Verhltnis von Glaube, Rationalitt und Irrationalem in der sogenannten Theologie der Befreiung (= Rheinisch-Westflische Akademie der Wissenschaften: G (Geisteswissenschaften), Bd. 279), Opladen 1986.
Theologische Prinzipienlehre. Bausteine zur Fundamentaltheologie (= Wewelbuch, Bd. 80), Mnchen 1982.
Das Fest des Glaubens. Versuche zur Theologie des Gottesdienstes, 2. Aufl., Einsiedeln 1981.
Eschatologie, Tod und ewiges Leben, Leipzig 1981. (wyd. polskie Eschatologia, śmierć i życie wieczne, Poznań 1985)
Glaube, Erneuerung, Hoffnung. Theologisches Nachdenken ber die heutige Situation der Kirche. Hrsg. von Kraning, Willi, Leipzig 1981.
Umkehr zur Mitte. Meditationen eines Theologen, Leipzig 1981.
Zum Begriff des Sakramentes (= Eichsttter Hochschulreden, Bd. 79), Mnchen 1979.
Die Tochter Zion. Betrachtungen ber den Marienglaube der Kirche, Einsiedeln 1977.
Der Gott Jesu Christi. Betrachtungen ber den Dreieinigen Gott, Mnchen 1976.
Das neue Volk Gottes. Entwrfe zur Ekklesiologie (Topos-Taschenbcher, Bd. 1) Dsseldorf 1972.
Die Einheit der Nationen. Eine Vision der Kirchenvter (= Bcherei der Salzburger Hochschulwochen), Salzburg u.a. 1971.
Das Problem der Dogmengeschichte in der Sicht der katholischen Theologie (= Arbeitsgemeinschaft fr Forschungen des Landes Nordrhein-Westfalen: Geisteswissenschaften, Bd. 139), Kln u.a. 1966.
Die letzte Sitzungsperiode des Konzils (= Konzil, Bd. 4), Kln 1966.
Ereignisse und Probleme der dritten Konzilsperiode (= Konzil, Bd. 3), Kln 1965.
Die erste Sitzungsperiode des Zweiten Vatikanischen Konzils. Ein Rckblick (= Konzil, Bd. 1), Kln 1963.
Das Konzil auf dem Weg. Rckblick auf die 2. Sitzungsperiode des 2. Vatikanischen Konzils (= Konzil, Bd. 2), Kln 1963.
Die christliche Brderlichkeit, Mnchen 1960.
Die Geschichtstheologie des heiligen Bonaventura (Habilitationsschrift), Mnchen u.a. 1959.
Volk und Haus Gottes in Augustins Lehre von der Kirche (= Mnchner theologische Studien 2/7, zugl. Mnchen, Univ., Diss., 1951.), Mnchen 1954.
Dogma und Verkndigung
Einfhrung in das Christentum (2000)