List do Julii Kapulet od Romea.

Ukochany!

Już dwie noce minęły od kiedy rzekłeś mi : "Żegnaj" i tajemnie wymknąłeś się z pokoju, w którym nadal unosi się Twój zapach mieszajacy się ze wszystkimi subtelnymi słowami, jakimi mnie obdarowywałeś. Najmilszy! Kiedy Cię znów zobaczę?
Za tydzień? Za dwa? Za tysiąc? Moja miłość do Ciebie z każda minutą spędzoną z dala od Twojego uroku coraz gorliwiej krzyczy : " Wróć! Zostań! "
Wiem, że tak nie powinno być, że nie wolno nam się spotykać, lecz właśnie to rozpala we mnie uczucie. O Romeo! Jakże trudno jest mi teraz zasnąć nie czując Twojego dotyku. Moj Drogi, przyjdź więc i zgaśmy wreszcie to obłędne uczucie lub ginąc nadajmy mu kres, by oddychać pełną piersią i czystym sumieniem.
Na milość mą zaklinam Cię, byś nie opuszczał sowjej kryjówki. Pod żadnym pozorem Najdroższy, nie wolno rownież nam zdradzic powodow naszej bezsenności, abyśmy nie musieli umierać ze wzajemnej tęskonty, kiedy nasze rody sie o romansie dowiedzą.
Czekam, więc z niecierpliwością na Twój list Mój milutki.


Twoja Julia