Który z bohaterów literackich bądź filmowych mógłby być autorytetem dla współczesnego młodego człowieka?

W dzisiejszych czasach trudno jest znaleźć wzorce, które warto naśladować. Współczesny młody człowiek zazwyczaj bierze przykład ze swoich rodziców, kolegów czy też idoli. Trzeba jednak się zastanowić czy są oni dobrym ideałem?
Moim zdaniem osobą, którą możnaby uznać za wzorzec jest ksiądz Robak z “Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. Wiele osób pewnie nie zgodzi się z moją opinią ze względu na pierwotne wcielenie Jacka Soplicy, który był porywczym, wybuchowym, pewnym siebie, zawadiackim szlachcicem. Jednak po zabójstwie Stolnika odkupił swoje grzechy jako pokorny zakonnik Bernardyn Robak. Jest to właśnie pierwszy argument, który ma przekonać wszystkich o słuszności mojego wyboru. Jacek Soplica zrozumiał swój błąd i odpokutował za to. Zmienił nie tylko swój wygląd, ale także charakter. Stał się opanowanym, poważnym, skromnym księdzem Robakiem. Chciał naprawić błąd popełniony w młodości. Usprawiedliwieniem popełnionego morderstwa jest jedynie fakt, iż czuł się oszukanym i wykorzystanym przez Horeszkę, a to zmieniło go w złego obywatela. W końcu nikt nie jest idealny i nieomylny. Sztuką jednak jest przyznać się do winy. A to Jacek Soplica potrafił zrobić.
Drugą rzeczą, która budzi moje uznanie dla księdza Robaka to chęć wynagrodzenia krzywd swoim najbliższym. Stał się troskliwym opiekunem Zosi; córki swojej ukochanej, Ewy. Uratował życie Hrabiemu oraz swojemu największemu wrogowi Gerwazemu a przede wszystkim był odpowiedzialny i sprawował anonimową kontrolę nad wychowaniem swojego syna, Tadeusza. Jacek Soplica jako ksiądz Robak imponuje szlachcie swą postawą ciesząc się jej poważaniem i wielkim autorytetem; jego wypowiedzi świadczą o mądrości i rozwadze politycznej.
Trzecim już argumentem, który przyczynił się do mojego wyboru jest fakt, że Jacek Soplica po zabójstwie Stolnika stał się wzorem prawdziwego patrioty. Nim przeistoczył się w księdza Robaka wyróżnił się wielkim bohaterstwem i ofiarnością podczas walk u boku gen Kniaziewicza pod Jeną i Samosierrą. Służył również w wywiadzie na terenach Małopolski i Wielkopolski. Był wielokrotnie ranny i aresztowany; cierpiał. W końcu powrócił na Litwę pod postacią księdza Robaka. Chciał tam zorganizować powstanie wyzwoleńcze. Uważał, że poprzez swoje poświęcenie dla narodu odkupi swoje grzechy. Jacek Soplica nie działał samotnie, szukał poparcia dla swojej idei wśród szerokich mas szlacheckich oraz ludu. Ta postawa była znana dla całego pokolenia rewolucjonistów, którzy po klęsce powstania listopadowego zrozumieli jak wielkim błędem była idea samotnej walki. Jego starania nie powiodły się. Zmarł z myślą, że zawiódł swój kraj, swoich współtowarzyszy. Zdobył jednak pośmiertne uznanie Napoleona, który za jego zasługi ofiarował mu order Legii Honorowej.
Myślę, że te argument są wystarczającym dowodem na to, że ksiądz Robak jest osobą, z której współczesny młody człowiek może brać przykład. Jacek Soplica popełniał błędy, jak każdy śmiertelnik. Potrafił jednak dostrzec swój błąd i naprawić go. Stał się odpowiedzialny, roztropny, troskliwy, czyli taki, jaki powinien być każdy z nas. Umarł jako bohater narodowy. Uzyskał tak ważne dla każdego poszanowanie i autorytet wśród innych ludzi. Zmazał piętno zdrajcy dzięki wybaczeniu, jakie udało mu się dostać od Gerwazego. Był wyjątkowo honorowy.
Chciałabym, aby chodź część ludzi była taka jak ksiądz Robak- pokorna. Niestety wielu z nas jest teraz zbyt zapatrzona w siebie, aby zauważyć, że coś robi źle… a nawet, jeśli uda się już to zrobić to nie potrafi się przyznać do błędu. A według mnie to właśnie jest połowa sukcesu do tego, aby stać się wzorem dla innych.